Mümkün olan her fırsatta bu müzikle ilgilenen herkesin tanıması, dinlemesi adına kulaklarını çınlattığım Fall of the Leafe, 2007 yılında, 11 yıllık kariyerini sonlandırmıştı. 6 albüm yapan ve kariyerini, bayağı ilginç dönüşümlere sahne olan ikişer albümlük periyotlara ayırabileceğimiz grubun beyni, Jussi Hänninen’di. Jussi geçen zaman içerisinde farklı projelerde yer alsa da benim gibi Fall of the Leafe hayranları, grubun bir şekilde geri dönmesini ve köklerine dönmesini bekliyordu. Bir şey çok isteyince oluyor, belki biraz geç oluyor ama oluyor. Bunun son örneği de şüphesiz, köklerine dönmüş Fall of the Leafe ayarındaki Autumnfall.
YouTube sayfasında kronolojik olarak Fall of the Leafe’in nereden nerelere geldiğini, ne gibi zorluklarla karşılaştığını anlatan Jussi, belli ki hem hayranlardan gelen isteklere hem de biriktirdiği materyalleri paylaşma arzusuna daha fazla dayanamadı ve yeni oluşum Autumnfall’un start’ını verdi. Şimdilik enstrümanların tamamını sırtlanan Jussi’ye, vokal ve söz yazımında Tero Ruohonen eşlik ediyor. “Demo – 20” ise yeni grubun duyurusuyla birlikte ortamlara salınan “The Gatherer” ve geçen ay yayınlanan “Plague of the Pure”u da içeren dört şarkıdan oluşuyor.
Autumnfall’u, Fin folk ögeleriyle bezeli, melankolik melodilerle çevrili bir black metal projesi olarak adlandırabiliriz. Bol tekrarlı ilgi çekici melodili şarkı tasarımını, etkin çift gitar kullanımını, Fall of the Leafe’te olduğu gibi bu projede de sürdüren Jussi, “August Wernicke” albümünde izler taşıyan ufak bölümlere de demoda yer veriyor. Yapımın geneline baktığımda, müzisyenin 1990’lar sonu, 2000’ler başı müzik yaratım karakterini korumaya çalıştığını görüyorum.
Gerek kendi projelerinde gerekse bu tür müzikleri yapan gruplar nezdinde işlerin zaman içerisinde bir hayli farklı noktalara evrildiği ortada ama Jussi, belki başkalarının tepki göstereceği lakin benim takdir edeceğim şekilde, en azından müzikal düzlemde geçmişte yaşamaya, o günlerin şartları hâlâ mevcutmuş gibi parçalarını biçimlendirmeye devam ediyor. Bunu yalnızca demodaki şarkılarla değil demonun sound’uyla da tespit etmek mümkün. Sanki Jussi, seneler önce konfigüre ettiği kayıt ekipmanlarının tozunu şöyle bir almış, yeni parçaları kaydetmek üzerine onların karşısına geçmiş gibi. Kullandığı VST davulun da bu cümleleri yazmamda etkisi gayet büyük.
Mikrofon gerisindeki Tero Ruohonen’in ses karakteristiği, Tuomas Tuominen’den ziyade “Evanescent, Everfading”de görev alan ve aramızdan 2016 yılında ayrılan Jani Lindström’ünkine oldukça yakın. Tero’nun şimdiye kadar herhangi bir grupta varlık göstermemiş olması ve demoda cayır cayır vokal yapıp üstüne bir de sözleri yazabiliyor olması hem Autumnfall hem de metal dünyası için iyi bir keşif sanırım.
“Demo – 20” kendi adıma 2020 yılının, müzik tarafında iyi başladığının göstergelerinden biri oldu. Senelerdir hasretle yeni bir şeyler yayınlamasını beklediğim-iz- Jussi Hänninen’in sazı yeniden eline alıp kayda girişmesi ve bunu yaparken de Fall of the Leafe’in köklerine dönmesi, çok sevindirici. Grubun potansiyelinin ortaya koyulabilmesi ve mümkün olan kısa sürede gruba destek olabilecek bir müzik şirketinin bulunabilmesi amacıyla hazırlanan demo, umarım en kısa zamanda amacına ulaşır ve yine umarım, girdikleri bu yolda Jussi ve yanında bulunacak diğer müzisyenler başarılı olurlar. Olurlar da Autumnfall, müzik dünyasında Fall of the Leafe’in dağılmasıyla açılan boşluğu ziyadesiyle doldurur.
Loading ...