Son dönemde çıkan grup sayısı ve üretilen kaliteli albüm oranı düşünüldüğünde çok çok iyi bir istatistiğe sahip olan Şili’den çıkan en iyi gruplardan biri şüphesiz ki UNAUSSPRECHLICHEN KULTEN. 2017’de çıkan “Keziah Lilith Medea (Chapter X)” ile nefis bir death metale imza atan grup, yılın sonlarına yaklaşırken yeni albümü “Teufelsbücher” ile yine farkını belli ediyor.

Öncelikle albümün konusundan bahsedelim. “Şeytan Kitapları” anlamına gelen “Teufelsbücher”, 1500’lerin sonlarında Avrupa’da ortaya çıkan “şeytan edebiyatı”nı konu ediyor. Dönemin din adamları, cehennemle ilişkilendirdikleri çeşitli kötülükleri ve günahları kovmak, insanları bunlara karşı uyarmak ve bunlarla mücadele yollarını göstermek için kurgu hikâyelerden oluşan bazı metinler yazıyorlar. Böylece ortaya, içinde korkunç olayların anlatıldığı yüzlerce sayfalık muhteşem metinler çıkıyor.

Lakin bu din adamları, korkunç hikâye yazacağız derken bir yerden sonra insanları uyarmaktan ziyade kendi karanlık iç dünyalarını, kendi sapıklıklarını yansıtmaya başlıyorlar. Bu da pek çok insanın anlatılanlardan ders çıkarmak yerine bu karanlık şeylere ilgi duymasına yol açıyor. İnsanların kötülüklerden uzaklaşması amacıyla yazılan bu metinler bilakis pek çok kişinin hurafelere, batıl inançlara inanmasına ve cadılığa, okülte ilgi duymasına yol açıyor.

Kısacası insan zihni, hayalî bir varlığı kötüleyeceğim derken kendi karanlığını ortaya çıkarıyor ve savaştığını sandığı şeytanın aslında kendisi olduğunu kanıtlıyor, bir sürü insanın da bu karanlığa kapılmasına neden oluyor.

Mis gibi karanlık tarih, net iyi konsept.

Peki bu çekici konsept UNAUSSPRECHLICHEN KULTEN’in elinde ne şekilde sergileniyor. Şekilsiz, eğri büğrü bir death metal yapan grup bu işin altından gayet iyi kalkıyor. IMMOLATION benzeri bir çirkinlik paleti üzerinden ilerleyen Şilili grup; son derece uğursuz, habis bir karaktere buladığı müziğini gayet varyasyonlu bir biçimde, tekdüze olmaktan uzak bir yaklaşımla sunuyor. Albümde “biz death metal yapıyoruz” diyen bir gruptan ziyade, mesajını ulaştırmak için death metalden faydalanan çok eklektik bir grup görüyoruz. Yeri gelince DEATH benzeri teknik işlere de giriyorlar ve sofistike bir death metal yaptıklarını her daim hissettiriyorlar.

“Teufelsbücher”in yıl sonu listemde kendine yer bulacak olma ihtimalini doğuran esas konu ise UNAUSSPRECHLICHEN KULTEN’in tüm bunları çok nefis bir sound’la yapıyor oluşu ve böylece ortaya enfes bir atmosferin çıkması. Albümün doksanları koklamış adamların elinden çıktığı o kadar belli ki… Bunun üstüne bir de harika bir temayı müziğe dökebilecek beste becerisi ve yaratıcılık da eklenince, ortaya başarılı olması kaçınılmaz bir şey çıkıyor.

Bir yerlerde birileri sessiz sedasız bir şeyler yapıyor. Bunları duyabilmemiz, bu karanlık zihinlerin içten yaratımlarını deneyimleyebilmemiz bence büyük şans. UNAUSSPRECHLICHEN KULTEN bana bu şansı hissettiriyor, bunu yaşayabildiğim için hayatın akışına müteşekkir olmamı sağlıyor. “Teufelsbücher” pek çoklarının gözünden kaçacak, bu müziği sevebilecek sayısız insanın haberdar bile olmayacağı, ancak bilenlerin de muhtemelen benimle aynı hisleri taşıyacağı bir albüm.