Cemil Okumuş

Bazı albümler müziklerinin türüyle özdeşleşir, kaliteleri zamandan etkilenmez, o türden söz edildiğinde mutlaka isimleri geçer ve kendisinden sonra ne kadar zaman geçerse geçsin o türde müzik yapan tüm gruplar için bilinmesi gereken ve ilham kaynağı olan bir efsane haline gelirler. Terrorizer’ın 1989’da çıkardığı “World Downfall” da grindcore türünde bu kategoriye giren albümlerden biri.

1980’li yılların başlarından sonlarına kadar geçen süre içinde thrash metal türü kendisini göstermiş ve 80’li yılların sonlarında ortaya çıkacak olan death metal için de bir yol açmıştı. Diğer taraftan 80’lerin sonlarına doğru devam eden bu süreç sadece death metalin değil, ekstrem müziğin en uç ve aşırı halini temsil edecek olan grindcore’un da ortaya çıkmasını sağladı.

İngiltere’den Napalm Death ve Carcass 1987 ve 1988 yıllarında çıkardıkları “Scum” ve “Reek of Putrefication” albümleriyle bu türün ilk belirgin örneklerini verdiler. Bu gruplar ekstrem metalin karakteristik rif yapılarını daha primitif bir hale getirip hardcore punk’tan aldıkları altyapıyı buna eklemleyerek müziğin estetik yönünü büyük ölçüde ortadan kaldıran, saf ve bodoslama bir brutaliteye dayalı agresif bir müzik ortaya koyuyorlardı. Grindcore radikal bir tür olarak ortaya çıkmasıyla dikkat çekse de önemli bir riski içinde barındırıyordu. Bu risk müziğin estetik yönünü büyük ölçüde ortadan kaldırmasıydı. Bundan dolayı yalnızca saf sertlik ve agresifliğe dayalı bir müziği etkileyici bir şekilde dinleyiciye sunmak zor hale geliyordu. İşte Terrorizer farkını tam da bu noktada ortaya koyarak başarılı olmuştu. “World Downfall”un bir grindcore başyapıtı olarak anılmasının nedeni yalnızca türün ilk örnekleri arasında yer alması değil, bu türü son derece etkileyici, çarpıcı ve sıkıcı olmaktan uzak bir şekilde sunuyor olmasıydı.

“World Downfall”a baktığımızda öncelikle müziğin sertliğini ve tok tınısını dinleyiciye iyi bir şekilde hissettiren, nispeten temiz denebilecek bir prodüksiyona sahip olduğunu görüyoruz. Enstrüman tonları belirgin ve kulağa gelen bir yapıda. Bu durum albümün sound’unu anlaşılır hale getirerek albümdeki sertliğin dinleyici tarafından iyi bir şekilde algılanmasını sağlıyor. Son derece sert, saldırgan, bodoslama rifler mevcut. Fakat Terrorizer’ın bunları kullanma şekli asla gelişi güzel ve anlamsız değil.

Bu üst düzey ekstrem müziğin tüm albüm boyunca dinleyici üzerinde oldukça belirgin ve çarpıcı bir etki bırakacak şekilde organize edildiğini görüyoruz. Önemli olan bir diğer nokta ise şarkı yazımında gösterilen etkileyici sürükleyicilik. Rifler death metalde karşılaşılabilecek kalıpların grindcore’un uç noktadaki ekstrem karakterine uyarlanmış şekli olarak kendini gösteriyor. Terrorizer melodik, teknik ve zengin armonik alt yapıdan büyük ölçüde uzak rifler kullanıyor. Fakat bunların kendi içerisindeki organizasyonu ve bağlantıları o kadar iyi kurulmuş ki oldukça basit bir karakterde olsa bile her zaman etkileyici bir şekilde sürükleyici ve akıcı olmayı başarıyor.

Hardcore punk etkilerini de taşıyan davulların albümün sert, agresif ve enerjik yapısının yaratılması konusunda çok aktif bir rol üstlendiğini görüyoruz. Yüksek tempolarda farklı şekillerde çalınan blast beat’ler, gitarın gidişatına çok iyi uyum gösteren vahşi ataklar şarkıların son derece sert ve saldırgan bir karaktere sahip olmasını sağlıyor. Terrorizer tüm albüm boyunca dur durak bilmeden yaptığı bu sert ve hızlı müziği tüm enstrümanların çok başarılı bir kontrolü ve uyumuyla ortaya koyuyor ve son derece kaotik ve bodoslama bir karaktere sahip olan bu müziğin karakterinden ödün vermeksizin dinleyici tarafından anlamlı bir bütün olarak algılanmasını sağlıyor.

“World Downfall” death metaldeki müzikalitenin gelişim ve çeşitliliğe açık yapısından kaynaklı estetiği barındırmasa da sertlik ve hızı organize bir şekilde sunmasından kaynaklı bir estetiğe sahip olan, üst düzey brutal bir karaktere sahip olmasına rağmen bunun hiçbir zaman anlamsız bir gürültüye dönüşmediği, yaratıcısını grindcore’un en saygı gören gruplarından biri haline getirmiş kült bir yapıt.