Adlarını METALLICA’nın 1984’te çıkardığı “Ride the Lightning” albümü sayesinde duyduğum… Yok böyle girmeyeyim. Adlarını geçen yıl çıkardıkları EP sayesinde duyduğum ABD’li grup CREEPING DEATH, “Wretched Illusions” adlı ilk albümünü Eylül sonunda ortamlara saldı. Esasında grubun adını ilk duyduğumda “Creeping Death”ten ötürü CREEPING DEATH’in thrash metal yapan bir grup olduğunu sanmıştım. Ancak tıpkı hardcore punk yapan TRAPPED UNDER ICE gibi CREEPING DEATH de aynı albümden adını aldığı şarkının türünden bağımsız, bambaşka türde müzik yapıyor.

%95 oranında death metal, %5 civarı da hardcore karakterine sahip CREEPING DEATH, “Wretched Illusions” ile etkileyici bir ilk albüm sunuyor diyerek başlayalım. Derinden gelen ekolu vokaller, groove’un hakkını veren rifler ve son derece saldırgan bir kimlikle CREEPING DEATH yaptığı işin hakkını veriyor.

Albümü dinlediğinizde elemanların bu müziğe gönül verdiğini ve derslerine iyi çalıştıklarını rahatça görebiliyoruz. Doksanların başından bu yana devam etmekte olan death metal anlayışını yer yer eski usul İsveç death metali, yer yer İngiliz death metali, yer yer de saf Amerikan death metali şeklinde sunan grup, ezici bir gitar tonuyla bezediği bu ilk albümünü her anlamda türün meraklılarının kalbine hitap edecek şekilde tasarlamış.

Albümün geneli son derece apar topar, panik ve acele hissi verecek şekilde tasarlanmış. Grup bu 39 dakikaya olabildiğince çok şey sıkıştırmak için elinden geleni yapmış. Kimi şarkılarda tavizsiz, harala gürele bir dayak arayışındayken, kimi şarkılarda (Sinner’s Torch) ise BOLT THROWER, BENEDICTION, ASPHYX ayarında daha orta tempo biz ezicilik arayışı var.

Akılda kalıcılık açısından fazla bir şey beklememeniz gereken “Wretched Illusions”, CREEPING DEATH’in aklına geleni arka arkaya koyduğu izlenimini veren bir çalışma. Açıkçası herhangi bir şarkıdaki rifi duyup da “vay babam bu neymiş böyle” dediğim bir rif olmadı. Ancak grup da zaten bu tarz bir arayış içinde değil. Onların amacı dümdüz yardırmak, yumruk ve tekmelerle dinleyiciyi yıldırıp yere düşen kurbanını zopalarnan dövmek. Bu yüzden albümün akıllara kazınmasını, elinize gitar aldırıp çaldırmasını falan beklemeyin.

Peki neyi bekleyin? Mesela gaza gelmeye müsait bir anınızda, bir bayram ziyaretinde bir anda ortaya atılıp tek başınıza pogo yapmayı bekleyebilirsiniz. Tüm akrabalar oturmuş çay içerken salonun ortasına atlayıp tüm sehpaları devirebilir, kısır kasesini kafanıza geçirip amcanızın, yengenizin üzerine uçabilirsiniz. CREEPING DEATH’in bu tarz bir dellenme, bir anda patlama, 10 kişilik gruba tek başına dalma gibi yan etkileri olabilir. Adamlar bu patlama işini iyi yapıyorlar ve sizi harekete geçirecek motivasyonu her unsurlarıyla sağlıyorlar. “Wretched Illusions”ı dinlerken nedense çok başım ağrıyan bir anda kafa salladığımı düşünüyorum. Beynim zonkluyor ama ben Majezik’ler eşliğinde inatla kafa sallıyor ve sonrasında yere yığılıyorum.

Bu betimlemeler, bu tasvirler bence bu tür bir death metal yapan yenice bir grubun ilk albümü için güzel iltifatlar. CREEPING DEATH’in şimdilik az çok benzeştiği GATECREEPER, HOMEWRECKER, MAMMOTH GRINDER kadar tehditkâr bir karakteri olmayabilir ve daha ziyade olayın gaz, adrenalin ve kudurtma kısmına odaklanmış olabilirler, ancak ikinci albümlerinde çok daha oturaklı, etkileyici ve akılda kalıcı bir işe imza atacaklarına inancım tam.