Ferhat Akyel

Metalde tür kombinasyonları arasında, bana göre, birbirini en iyi besleyen ikili black/thrash metal ikilisidir. Black metalin genlerine baktığımızda karşımıza erken dönem thrash/speed metal çıktığını görünce çok da garipsememek lazım. Nifelheim, Desaster, Bathory, Venom gibi erken dönem gruplar bu türün parlayan yıldızlarından. Ama uzaklarda, çok uzaklarda sesini yeterince duyuramamış bir terör, Deströyer 666, 1997 çıkışlı ilk albümü “Unchain the Wolves” ile bu zehri damarlarımıza yeterince yedirmeyi başarmıştı.

1994’de vokalist ve gitarist Warslut’ın solo projesi olarak karışımıza çıkıyor Deströyer 666. Albüm zamanındaki kadroya bakınca karşımıza vokal ve gitarist K.K. Warslut, şu anda yoluna Nocturnal Graves ile devam eden ikinci gitarist Shrapnel, basçı Phil Gresik ve grupta kısa süreliğine yer alan davulcu Ballistic “Coz” Howitzer çıkıyor. “Dolana Dolana Anadolu” edasıyla 3 ülke değiştiren grubun şu anki konumu Londra gibi gözüküyor, ama ileride tekrar grupça taşınırlar mı pek kestiremiyoruz.

“Unchain the Wolves” hakkında konuşmak gerekirse, Deströyer 666 gerçekten isminin hakkını yeterince veriyor ve albüm bizi oturduğumuz yerde yok ediyor. “Unchain the Wolves” genel olarak black metalin epikliği ve şeytancılığından beslense de thrash ve punk enerjisini albüme haddinden fazla iyi şekilde yedirmeyi başarmışlar. Albüm bize “Genesis to Genocide” ile Orta Çağ’ın savaş epikliğiyle harmanlanmış bir black metal sunsa da ikinci şarkıdan itibaren daha önce bahsettiğim bol gazlı thrash riflerini ve davullarını duymaya başlıyoruz. Özellikle ikinci parça “Australian and Anti-Chirst” parçasındaki erken dönem Sodom tadı bunu bize iyi gösteriyor. Birçok gruptan ilham almış olsalar da hiçbir şarkıda eski dönemlerin birebir kopya riflerini görmüyoruz, aksine yeri geldiğinde karakteristik olarak onları andıran orijinal rifler karşımıza çıkıyor.

Deströyer 666’in genel olarak sololardan yana pek bir problemi yok ve soloları şarkının gaz temposunu hiç düşürmeyecek şekilde yediriyorlar. Albüme adını veren şarkıda da gördüğümüz gibi beklenmedik yerlerde birden fazla soloya da şahit olabiliyoruz.

Albümde davullar çok akıllıca yazılmış. Birçok şarkının karakterinin davulla belirlenmiş olduğunu görüyoruz. Hem “Six Curses From A Spiritual Wasteland”de gördüğümüz gibi blast beat’leriyle hem de özellikle “Tyranny Of The Inevitable”da karşımıza çıktığı gibi yerinde doldurmalarıyla, davulcu “Coz” bu albümde çok iyi iş çıkarıyor.

Söz yazımı bizleri şaşırtmayacak şekilde Anti-Christ ve inançlılarla olan bir savaş üzerine. Şarkıların çoğunda sözler bir hikâye anlatıyor. Savaştan önce, savaş sırasında ve savaştan sonra hissedilenler gibi. Söz yazımının bir diğer beğendiğim noktası da dinleyiciyi çokça yerde harekete geçirmesi. Birçok parçada gaza gelip tuvalet kapısının arkasından baltanızı alıp savaşa katılasınız geliyor. Albümün “Genesis to Genocide” parçasında dinleyiciye yöneltilen “Would you join us?” gibi söz yazımları, az önce bahsettiğim gibi dinleyici yerinden kıpırdatıyor.

Özetlemek gerekirse, “Unchain Of The Wolves” genel olarak black metalin yırtıcı ve anti-christ karakterli vokalini, bol bol erken dönem thrash metal riflerini, düzgünce oturtulmuş davulları, Orta Çağ epikliğini, savaşı, öfkeyi ve kurtları kapsıyor. Bu şekliyle “Unchain Of The Wolves” bence Deströyer 666’in kendini açıkça en iyi ifade edebildiği zirve albümüdür.

Okuduğunuz için teşekkürler.