Oğuz Sel

Son birkaç yılda aklımı alacak Norveçli ve İsveçli black metal gruplarına pek denk geldiğimi hatırlamıyorum. Kritiklerde beni şaşırtan gruplara daha çok yer veriyorum bildiğiniz üzere ve tecrübe ettiğim ilginç hislerin sorumlusu albümlerin büyük kısmı; Fransa, Polonya, Yunanistan, Kanada, Almanya gibi ülkelerden çıkıyor. Ancak sanırım bu listeye yakın zamanda İsviçre’yi de ekleyecek gibiyim. Zira Aara ve Kaatarakt gibi enteresan ve iyice işler yapan gruplar İsviçreli ve bugünkü konuğumuz Ungfell de aynı memleketten. 2018’de çıkan ve nasıl becerdiysem gözümden kaçırdığım “Mythen, Mären, Pestilenz” albümünü tavsiye edip bizlere anımsatan PA okurlarından agorapocalypse’e teşekkür ederim.

İsviçreli olup aktif şekilde müzik yapan 559 grubun arasında yer alan Ungfell, tazecik, 5 yıllık bir grup. Bazı başka kaynaklarda grubun önceki albümündeki müzikal kimliğinin fazlaca Peste Noire’a benzediği belirtiliyor fakat benim o grupla çok aram olmadığı için onaylama ya da reddetme gibi bir düşünce belirtmem pek olanaklı değil bu noktada. Onun yerine doğrudan Ungfell’in eski albüm ve demo kayıtlarını dinledim ama açıkçası aradığımı bulamadım, frekanslarımız uymadı bir şekilde.

Tavsiye/anımsatma üzerine dinlediğim 2018 çıkışlı “Mythen, Mären, Pestilenz” ise en kestirme biçimde ifade etmem gerekirse, Orta Çağ black metal festivali kıvamında bir eser. Buralarda adlarını sıklıkla andığım Fransız gruplardan en çok Sühnopfer’e benzetebileceğim grubun son albüm, konseptin oturtulduğu tarihi olaylar ve İsviçre halk hikâyeleri, albümün müzikal tarafını beslemeye yetiyor da artıyor. Grubun beyni konumundaki Menetekel kişisi, gitar ve bas gibi enstrümanların yanı sıra akordeon, flüt, jaw harp gibi üretilen müziğe karakter kazandırıp sound’a zenginlik katan çalgı aletlerini de üstleniyor. Tabii liriklerden ve liriklerin içlerine gizlenen mesajlardan da yine Menetekel sorumlu.

“Mythen, Mären, Pestilenz” oldukça melodik bir yapım. Kısa bir intronun ardından, Dark Tranquillity’nin “The Gallery” albümündeki “Midway Through Infinity” parçasının 1:18’de başlayan melodisine bir hayli benzeyen bir ana rife sahip “De Türst und s Wüetisheer” ile Menetekel’in çarpıcı ve akılda kalıcı şarkı kompozisyonu hazırlama konusunda kendini ne denli geliştirdiği rahatlıkla görülebiliyor. Folklorik enstrümanların yarattığı dev atmosfer, sanatçının, delirmenin eşiğinde birinden çıkabilecek shriek vokalleriyle, kahkahaları ve bağırmalarıyla ilgi çekici bir hâle geliyor. Bu parçanın yaşattığı hislerin benzerini “Raserei des Unholds”, “Bluetmatt” ve “Die Hexenbrut zu Nirgendheim” gibi eserlerle de deneyimlemek mümkün. Yapımın seyri dâhilinde aralara serpiştirilen enstrümantal bölümler, “boş yapmak”tan ziyâde albümün seyrini daha bir rayına oturtuyor.

Çok akıllıca ses/enstrüman seçimleri var ve ilgili kısımların bulunması bence yapıma değer katıyor. Minarsk Müstear isimli konuk hanım vokalin yer aldığı “Guggisberglied” parçası da albümün delilik anlarına küçük bir mola verilmesini sağlıyor. Parçaların kimi noktalarına serpiştirilen ses/doğa efektleri de yaratılan eserlerin, temsil ettiği türü ve dönemi daha bir pekiştiriyor.

Orta Çağ temalı melodik black metal olaylarına varım diyorsanız, benim -maalesef- yaptığım gibi zaman kaybetmeyin ve “Mythen, Mären, Pestilenz”i hemen dinleyin. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.