Oğuz Sel

Heavy metali, black metalin karanlık dehlizlerinde kaybolup teknik brutal death metalin kanlı/paslı çarkları arasında yolumu bulmaya çalışırken biraz ihmal ettim ama neyse ki 2019 bu ihmalkârlığımın devam etmemesi için elinden geleni yapıyor ve karşıma birbirinden güzel albümler çıkarıyor. Bu defa yine bugün ilerleyen saatlerde siteye konduğunda okuyabileceğiniz Japon Ningen Isu gibi oldukça köklü ve ne yaptığının farkında olan bir grup konuğumuz.

Buralarda ne kadar takipçisi, okuru, beğeneni var tam olarak emin değilim ama İngiltere menşeli Sláine adlı çizgi roman serisindeki baş kötüden adını alan The Lord Weırd Slough Feg ya da son yıllardaki kullanımıyla Slough Feg, çizgi romandaki Kelt mitolojisi ve hikâyelerini notalara dökmeyi başaran bir oluşum. Bu işlere ne denli kafa yorduklarını ve meraklı olduklarını, daha ilk albümlerinin ilk parçasında gayda kullanarak da göstermiş adamlar. Tabii yıllar içerisinde heavy metal çizgisinde kalıp Kelt müziğinden esintileri şarkılarına enjekte ederek dinlenebilirliği hayli yüksek eserler de ortaya koymuşlar. “New Organon” da grubun bu geleneğini sürdürüyor.

İlk örneği 1992 yılında yayınlanan demo kayıtlarında bulunan “Headhunter” gibi süper vurucu bir eserle açılışı yapan albüm, aşağı yukarı nasıl bir şeylerle karşılaşacağınızın sinyallerini daha ilk dakikadan veriyor. Sert gitar kullanımından ziyade basların önde olduğu, lead gitarlardan sürekli bir rif bombardımanına tutulduğunuz albümün sonlarında ciddi bir nostalji havası var. Yalnızca değişen sound değil enstrümanların kullanımı ve şarkının tasarımı da bu havayı güçlendiren unsurlar. Hatta az önce adını geçirdiğim “Headhunter”ın başlarında çift vokal kullanımında bir Yes “Roundabout”u yakaladım, hiç affetmem.

Albümün geri kalanında; çift gitar paslaşmaları, şarkının tamamını dinleme isteği uyandıracak şaşırtıcı girişler, dinleyiciyi bağımlısı yapacak melodiler mevcut. Yapımı baştan sona dinlerken şarkıların sıralaması dikkatimi çekti açıkçası. Albümün “Uncanny” de dâhil olmak üzere olan kısmı daha gergin bir havaya sahip. Şarkıların kurgusu, kullanılan notalar, hazırlanan rifler ve diğer tüm unsurlar, dinleyicide daha gergin bir coşku yaratırken 8. parçadan itibaren bir rahatlama, bir huzura erme durumu söz konusu. Sonlardaki prodüksiyon değişimi ise tamamen şarkıların yapısıyla ilgili, zaten girişteki sertlik, tokluk, sonlardaki şarkılara yapısal açıdan uymazdı.

2019 yılının sonuna kadar metal müzik açısından ne olur ne biter bilmiyorum ama bildiğim şey, bu yılın yıldız müzik şirketlerinden birinin Cruz del Sur Music olacağı. Smoulder ve Lunar Shadow gibi 2019’un en önemli heavy metal albümlerine imza atan gruplar bu şirketin çatısı altında. Bu oluşumlara bir de The Lord Weird Slough Feg’i eklemek lazım gerek, zira “New Organon” içinden rif dolup taşan, heavy metalin dinleyiciyi harekete geçirici dinamizmini dibine kadar taşıyan bayağı iyi bir albüm.