Oğuz Sel

Son zamanlarda ele almadığım kadar neşeli ve eğlenceli bir albümle birlikteyiz. Adını, Dungeons & Dragons’ın yaratıcılarından Gary Gygax’in soyadından alan ABD’li Gygax, konuyu doğrudan oyunlardan açmamdan anlayacağınız üzere rol yapma oyunlarına meraklı, bu merakını da ürettiği müziklere yansıtan bir oluşum.

2015’ten bu yana sahnelerde olan ve şimdiye dek toplam üç albüm yayınlayarak masaüstü FRP tutkunu olduklarını albüm ve şarkı isimleriyle de gösteren Gygax, yapısal olarak rahatlıkla Iron Maiden’ın ilk iki albümüne benzetebileceğimiz, 1970’ler esintili hard rock ile iştigal ediyor.

Oldukça keyifli, dinleyenin içinde çiçekler açtıran melodilerle dolu “High Fantasy” yüksek tempolu, çift gitar atışmasının dur durak bilmediği bir albüm olmakla birlikte müzisyenlerin bireysel performanslarının bir yapımı ne denli ileri taşıdığını da göstermesi açısından kıymetli bir eser. Geçen sene aramızdan ayrılan Jill Janus’un üyesi olduğu Huntress’ın da kadrosunda bulunan Eric Harris’in, hem basgitarda hem de vokalde olduğu albüm, Harris’in dominant baslarıyla şahlanıyor. Bir süre sonra her şeyi dinlemeyi bırakıp basa odaklanmanız bile olası. Baslarla birlikte az önce de ucundan değindiğim gitarlar, yapımın lokomotifi konumunda. Yalnızca elektrogitarlarla değil şarkılara hareketlilik kazandıran strum gitarlarla da dinleyeni coşturan “High Fantasy” riflerinden etkileyici sololarına kadar birçok noktasıyla pozitif enerji saçıyor.

Gygax’in bilinçli bir tercihi olduğunu ve bunu albümüne özellikle yansıttığını düşündüğüm bir geçmişten ilham alma, sırtını az da olsa geçmişe yaslama olayı var albümde. Bazı şarkıları takip ederken sanki 1970’lerden 1980’lerden bir şeyler dinliyormuş gibi hissediyorum, “Bu parça şuna benziyor,” demek istiyorum ama diyemiyorum. Herifler sanki geçmişe damgasını vuran önemli eserleri miksere atmışlar, ortaya çıkan karışımı da kendi şarkılarına dönüştürmüşler gibi. Bunun için gruba kızmak da istiyorum ama şarkılar o kadar tatlı ki bu güzel karışımın tadını çıkarmaktan kızmaya sıra gelmiyor.

27 dakikayı biraz geçen süresiyle hangi ara başlayıp hangi ara bittiğini anlamayacağınız “High Fantasy” hayatın getirdiği sıkıntılardan kaçıp kendinizi nostaljinin kucağına bırakabilmenize ve zihinsel olarak büründüğünüz rolle, yüksek fantezi dünyalarına dalmanız için ideal bir albüm. Eğer bu albümü sevdiyseniz, grubun eski albümlerine de göz atmayı unutmayın. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.