İki sene iki ay kadar önce hakkında bir şeyler anlattığım Vomit Remnants kritiğini anımsayanlar olacaktır. Hani, şu bir parçasının sonunda Rusya Milli Marşı yer alan albümleri var ya, ondan bahsediyorum. O albümü anlatırken gruba yeni katılan billur sesli Dmitry kardeşimizden bahsetmiştim. Eli yüzü düzgün, işinde gücünde bir arkadaşa benzeyen Dmitry Orlov, bahse konu albümün bir sene sonrasında Vomit Remnants ile ipleri koparıp memleketine geri dönmüş. Dönmüşken daha önce tanış olan komşusu Belaruslu Breeding Ignorance’ın kadrosuna kalıcı şekilde katılmış. Eski bir SSCB vatandaşı olarak hâliyle kanı kaynamış gruba ve olanca gücünü buraya aktarmış. Vomit Remnants’a ne mi olmuş? Nur yüzlü Dmitry yerine eşi dostu Yakuza üyesi olduğu sıfatından anlaşılan, uzaktan uzağa bile selam vermekte çekinilecek tiplere kucak açmış, eh böyle adamların müziklerini de merakla beklemiyor değilim; ama konumuz ve konuğumuz Breeding Ignorance olduğuna göre bu paragrafı burada sonlandırmak gerek.
Özellikle araştırmasam hakikaten karşıma çıkmayacak bir grup olan Breeding Ignorance, dozunda tekniklik içeren, brutal/öküz death metal yapıyor. 2013’te kurulup ilk EP’sini 2015’te yayınlayan ekip, Dmitry’li ilk single’ını ise 2017’de yayınlamış. “Image and Likeness” öyle can alıcı, can yakıcı deli dehşet rifler bulundurmamasına karşın dinlenebilirlik çizgisinde seyreden, programlama davullara emanet edilen bir albüm. Grubun müzikal kimliğini yer yer yine programlama davullara ve hayvani vokallere sırtını yaslayan Syphilic’e bayağı benzettim. Onun kadar tekniklik içermese de hayvanlık konusunda başa baş giderler pek çok noktada. Syphilic ile benzeştikleri bir nokta da lirik tarafında oluyor. Belirli temalar üzerinden yürüyüp sistem, Kilise gibi dinin temsilcilerine çok acayip giydirmeler yapan Syphilic gibi Breeding Ignorance da çoğunluğu Ortodoks olan Belarus’tan çıkıp dine imana doğrudan doğruya sövmeden, düşündürterek giydiren, iğnelemeler yapan, ilginç liriklerle şarkılarını donatmayı şiar edinen bir oluşum.
Bu tarz gruplarda denk gelinebileceği gibi tek gitar ve bastan hâsıl olan Breeding Ignorance, tek gitar olmasının dezavantajını çoklu kayıtla avantaja çevirmeyi pekâlâ başarıyor. Teknik açıdan acayip karmaşıklarını işittiğim için (birileri Brain Drill mi dedi?) bana öyle aman aman yaratıcı gelmese de kimi şarkılardaki belirgin riflerin parçalanıp gidişata göre bir sağ bir sol hoparlörden verilecek şekilde pan’lanmış ya da haricen icra edilmiş olması gibi güzelliklere denk geleceksiniz. Hoparlörle dinlediğinizde bu tarz detayları derinlemesine yakalanması çok mümkün olamayabiliyor, en azından ben kulaklıkla dinlerken bu bölümlerden çok daha büyük keyif aldığımı söyleyebilirim. Bunun haricinde basgitarın kendine özgü bir yanı pek yok, teknik brutal death metal yapan gruplarda bir bas manyaklığı olur ama Breeding Ignorance’taki basçı arkadaş, gitara doğrudan eşlik etmeyi tercih etmiş. Az önce de bahsettiğim programlama davullar, şarkıların gövdesini oluştursa da üzerine biraz daha kafa yorulmuş, azıcık daha enteresan şeyler duymayı beklerdim. Tahmin edeceğiniz üzere albümün yıldızı, Dmitry. Herifin gerçekten bu işlere yatkın, hayvan gibi bir sesi var. Vomit Remnants’ta yaptığı gibi overdub vokallerle şarkılara yıkıcı bir görkem kazandırıyor.
“Image and Likeness” albümünün sürprizi ise en sonda bulunuyor: Yediden yetmişe her metalcinin ezbere bildiği Cannibal Corpse’un “Hammer Smashed Face”i… 8-Bit Arcade’in yaptıkları haricinde ve çok özel bir durum olmadığı müddetçe şarkıları orijinal hâlleriyle dinlemeyi seven biri olarak bu cover’ı da beğenmedim ne yazık ki. Belki sevenler çıkacaktır ama Dmitry kardeşimin sesi öküz gibi olsa da 1992 yılının Chris Paşa’sıyla yarışamaz, enstrümantasyon ve diğer unsurlar da orijinalini yine mumla aratır nitelikte.
Büyük beklentilerle dinlemeye başladığımdan olsa gerek albümde aradığımı pek bulduğumu söyleyemem ama bu tarz işlere aç olan bünyelere de zaman geçirtebilecek, grubun başlangıcı için fena sayılmayacak bir albüm “Image and Likeness”. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.
Loading ...