Hepimize olmuştur. Bazen bir grupla karşılaşırız ve onu sevmek isteriz. Henüz hiç dinlememişizdir, tek notalarını bile duymamışızdır ancak bir şekilde bizi kendilerine çekerler, “iyi olsa ne güzel olur” hissini uyandırırlar.

ABD’li death metal grubu NUCLEUS’la ilk karşılaşmamda bu duygularla doluydum. Adam Burke imzalı olduğu 100 km öteden anlaşılan kapağı, VEKTOR’vari görsel karakteri, logosu gibi şeylerle NUCLEUS bir anda “hadi hemen çok iyi ol da seni sevivereyim, sağda solda övüvereyim” hissini duyduğum bir gruptu.

Uyumsuz notaların bir arada şakıdığı, çirkinlik temelli bir death metal icra eden NUCLEUS, bu tarafıyla DEMILICH, ADRAMELECH, kısmen MORBID ANGEL tabanlı bir müzik yapıyor. İç içe geçen tarama melodiler ve her ne kadar onlar kadar karanlık ve boğucu olmasa da pek çok Dark Descent grubuna yakın duran bir kara(nlık/mbol) sunan NUCLEUS, yeni albümü “Entity” ile kendisini epey karanlık günlerin beklediğini müjdeliyor.

Son dönemin yüksek kalite istikrarıyla oynayan şirketlerinden biri olarak karşımıza çıkan ve Dark Descent’in de alt firması olan Unspeakable Axe Records (RIPPER, ZEALOTRY, VOIDSPAWN) etiketiyle çıkan “Entity”, bir sonraki NUCLEUS albümünün direkt Dark Descent’ten çıkabileceğini düşündürecek düzeyde bir lezzet barındırıyor. Albümü dinlerken net bir panik, kendi içinde savaş, çabalama ve bocalama hissediliyor. NUCLEUS vermek istediği kaosu başarılı şekilde yansıtıyor ve bunu da epey dinlenebilir, aydınlık bir prodüksiyonla yapıyor. Adı anılan şirket ve grupların boğucu havasını belli oranda yansıtan grup, türdeşleri ve firmasından arkadaşları gibi aşırı boğucu, bulanık bir death metal sunmuyor. Yine çirkinlik, pislik var ancak kapaktan da görülen kozmik, uzaysal temadan ötürü bir miktar temizlik de göze çarpıyor.

Bu noktada grubun şarkı yazımı konusundaki maharetleri ortaya çıkıyor. NUCLEUS arka arkaya eklenen pek çok rifi anlamlı ve akıcı bir şekilde sunarak doksanlarda bu türü şahlandıran efsaneleri akıllara getiren bir iş yapmayı başarıyor. “Entity”yi dinlerken doksanlardaki IMMOLATION’ı, NOCTURNUS’u, “Obscura” öncesi GORGUTS’ı falan düşünmek gayet olası. Albümün hiçbir yerinde “burası da duyar duymaz insanın hoşuna gitsin” düşüncesiyle yapılmış bir yer yok. Tüm rifler, tüm geçişler, her şey son derece köşeli, kendini soyutlayan ve çirkinliğiyle huzur bulan bir yapıda. Bu nedenle albümü ilk dinleyişinizde ne olup bittiğini tam kavrayamayabilir, sonradan şarkı isimlerine baktığınızda hangi şarkının hangisi olduğunu hatırlayamayabilirsiniz. Lakin ikinci, üçüncü dinlemeyle grubun aslında son derece tutarlı bir death metal yaptığını, atmosferi yerinde ve uzun ömürlü bir iş sunduğunu görebilirsiniz diye düşünüyorum.

NUCLEUS’un tüm bu olumlu intibaları sunmasında başlıca rollerden birini de beste konusundaki açık yaklaşımları üstleniyor. BLOOD INCANTATION’ı anımsatan soyut, sürreel bir death metal yapan NUCLEUS, olayın progresif tarafını ve teknik yönünü dozunda tutması ve tüm yatırımını dünya dışı bir karaktere yatırması sebebiyle enteresan olmayı, farklı bir noktada durmayı başarıyor.

Bu köşeli, irite edici, nahoş death metali ve genel olarak Dark Descent/ Unspeakable Axe karakterini seviyorsanız, NUCLEUS’u da epey bir sevebilirsiniz. Grubu kuran iki gitaristten birinin adının Dan Özcanlı olduğunu da ekleyerek “Entity” defterini daha sonra tekrar açmak üzere, şimdilik kapatıyorum. Underground death metal dünyasında NUCLEUS adını yakında daha çok duymaya başlarsak kimse şaşırmasın, şimdiden şuraya yazmış olayım.