Yılın sansasyon yaratan gruplarından biriyle birlikteyiz bugün. Sadece 2019’un en iyi black metal albümlerinden birini çıkarmış olmalarıyla değil, yakın zamanda MGŁA ve REVENGE ile çıktıkları Avrupa turnesinin Almanya’daki iki ayağının Nazizm suçlamaları sebebiyle iptal edilmesiyle de gündeme geldi DEUS MORTEM. Grubun vokalisti N.’nin eski grubu INFERNAL WAR’un söylemleri ve şarkı sözleri (Jew Hammer) de dâhil olmak üzere Nazizm’le ilişkilendirilen tarafları düşünüldüğünde, DEUS MORTEM’in ve Northern Heritage’la ilişkisi bilinen MGŁA’nın bu tarz bir suçlamayla karşı karşıya kalması çok da şaşılası bir şey değil. Bunu bir kenara bırakırsak, biz sansasyonun değerli ve önem verilmesi gereken kısmına, “Kosmocide”a odaklanalım.
“Kosmocide” 2019’un en iyi black metal albümlerinden biri. Bunun seni beni yok diye düşünüyorum. Albüm her şeyiyle yönetiyor, hükmediyor, yakıyor, yıkıyor. Son derece çirkin, son derece habis ve buna rağmen bir o kadar da sanatsal bir yanı var. DEUS MORTEM Polonya’dan çıkan pek çok black metal grubu gibi müziğini baştan sona paramparça etmek üzerine kurmuyor ve yeri geldiğinde çok daha sakin akustik gitarları da damar kısımları da olaya entegre etmeyi uygun görüyor. Çok da iyi yapıyor ve “Kosmocide” bu sayede ciddi anlamda değerli, çok yönlü, derinlikli ve uzun ömürlü bir şeye dönüşüyor.
“Kosmocide”ı ilk dinleyişimde, DEUS MORTUM’un bu albümü tam bir savaşa dönüştüreceğini düşünmüştüm. Grup çirkinlikten ölen rifler ve kara büyü gibi melodileri olanca gücüyle yansıtıyor ve tamamıyla acımasızlık üzerine kurulmuş bir şey yarattığını hissettiriyordu. Lakin şarkılar ilerledikçe grubun son olarak “Demons of Matter and the Shells of the Dead” EP’sinde yaptığı türde şeylere devam ettiğini gördüm. İlk albüm “Emanations of the Black Light”ta gördüğümüz clean gitarlar, misal “The Shining”in sonunda olduğu türde DISSECTION’vari atmosferler yaratan tatlar “Kosmocide”da da karşımıza çıkmaya başladı.
Bu açıdan bakınca DEUS MORTEM’in farklı kontrastları son derece dengeli ve olması gerektiği şekilde yansıttığını söyleyebiliriz. Grup sert olduğu %90’lık kısımda ne kadar tehditkârsa ve gözümüzü korkutuyorsa, kalan %10’luk clean bölümlerde de az sonra gelecek şiddetin yolunu yapmasıyla bizi bir o kadar geriyor, tedirgin ediyor. Misal “Ceremony of Reversion”ın başı tek kelimeyle mükemmel bir akustik pasaj barındırıyor ve akabindeki patlama için rampa vazifesi görüyor.
Burada önemli olan esas konu, “Kosmocide”ın yılın albümlerinden biri olmasını da sağlayan muazzam beste gücü. Hayvan gibi rifler ve davulculuk başta olmak üzere enfes müzisyenliği bir araya getiren bu yapı, aralara giren lezzetli sololar ve her şeyiyle zehir kusan atmosfer sayesinde yükseldikçe yükseliyor. Grubun uyumsuz nota bileşimleriyle oluşturduğu dahiyane hava ciddi anlamda yabana atılacak cinsten değil ve her ne kadar black metal adına çığır açtıkları falan yoksa da DEUS MORTEM yaptığı şeyi kusursuz şekilde yaparak çok yüksek puan almayı ve takdir görmeyi hak ediyor.
Burada en önemli şey ise grubun gerçeklik ve inandırıcılık noktasında takındığı tavır. Black metal özelinde, “poser” denmese de kimi grupların bunu “o kadar da” içselleştirmeden, içlerinde yaşamadan yaptığını biliyoruz. Bir tarafta corpse paint’lerini yapıp black metal jargonuna göre hareket eden, enstrümanlarını bu doğrultuda çalan ve black metal icra eden müzisyenler var. Diğer taraftaysa gerçekten pislik, gerçekten kötülük barındırdığını hissettiren, bu işi militan düzeyinde yapan ve harbiden şeytani bir tavır takınan gruplar var. DEUS MORTEM bu iki gruptan ikincisine dâhil olan ve gerçek bir kötülük barındırdığını hissettiren tarafa giriyor. Bu açıdan da “Kosmocide”ın değeri katlanarak artıyor.
Yeterince anlattığımı düşünüyorum. Konu black metal ise “Kosmocide” bence hiç de zorlanmadan yılın en iyileri arasına giriyor. Dinlemesi son derece rahat, her açıdan çarpıcı, insanın dinledikçe dinleyesini getiren ve içinde yaktığı kara alevlerin külünü suratımıza suratımıza üfleyen, harika, nefis, enfes bir albüm.
Not: Fark ettiyseniz bu yazıda Polonya goygoyu yapmadım çünkü artık her şey ortada, bana kalırsa Polonya şu anda black metal konusunda dünyanın zirvedeki 5 ülkesinden biri ve artık bunu ayrıca vurgulamaya gerek yok.
Kadro Necrosodom: Vokal, gitar
Sinister: Gitar
Vomitor: Bas
Stormblast: Davul
Şarkılar 1. Remorseless Beast
2. The Soul of the Worlds
3. Sinister Lava
4. Through the Crown It Departs
5. The Seeker
6. Ceremony of Reversion p.2
7. The Destroyer
Polonya çok kudretlisin,black metal grubum olsa gider polonyanın suyundan kana kana içer, o suyla günde 3 kez duş alırdım. Kesin suda bir şey var, bu kadar iyi grubun son yıllarda üst üste çok iyi müzikler yapması tesadüf değil.
2019 da çıkan diğer tüm black metal albümlerini yok saydıracak derece güçlü bir şaheser. En azından bende durum böyle. Övmek için kelime seçmek bile zor geliyor…
Beste kalitesi,riffler,davullar herşeyiyle muazzam çok çok iyi bir albüm. Özellikle The Destroyer favorim oldu. Bu şarkı kalibresinde 1-2 şarkı daha olsaydı başyapıt diyebilirdim ama bu haliyle de bu yılın en iyilerinden biri olacak gibi görünüyor.
Net bir albüm. Gevelememişler, bu iş böyle yapılır demişler. Bu anlamda Sargeist’ın son albümüne benzettim. Yalnız sanırım bu bir tık önde. Müziğin enerjisi ve gitar tonu daha vahşi bu albümün.
@Alondate, Bu akşam işten çıktım eve doğru bir saatlik yürüyüş mesafem var. Bu akşamın albümü budur dedim açtım spotify’ı. Dahası ilk defa dinleyeceğim, o kadar güzel yorumdan sonra nasılda merak ediyorum. Aradım çıkmadı ne küfür ettim akşam akşam. Tam kafama göre takılayım dedim hocada başladı okumaya birde ona kaynadım. Bu yorumu görünce bunu yazasım geldi.
Yani evet, terbiyesizliktir. Terbiyesizleştirmektedir de.
@cotard delusion, Telefon Android işletim sistemliyse YouTube Vanced uygulamasını öneririm. Ekran kapalıyken de video oynatmaya izin veriyor. Spotify gibi olmaz ama hiç yoktan iyidir böyle durumlarda.
@Ouz, Programı hiç kullanmadım ama biliyorum. Olay aslında biraz takıntıdan ibaret. Albümü koyup hadi devamdan ziyade her şarkı değiştiğinde şarkının süresi, adı, olacaksa sevdiğim veya gaza geldiğim bir kısmı falan onlara dikkat etmek için sürekli ekrana bakıyorum ben. E muadili olarak youtube’a bakarsak orada da açıklama kısmında veya en çok beğeni alan yorumda süreler yazılıyor. Oradan da elbette takip edebilirim ama aynısı olmuyor.
Ne uzattım be arkadaş…
Neyse işte olayı o. O yüzden spotify canımdır ciğerimdir. Keza winamp da öyle. Ve evet, hala winamp kullanan bir dinozorum. Para olsaydı albüm alırdık ne yapalım.
@cotard delusion, youtube olayı için albüm playlisti oluyor öyle kullanabilirsiniz. Tabi her albümde olur mu bilemiyorum orasını. Mp3 ve spotify kendimi bildim bileli favorilerim. Hatta telefonda yer olsa sadece mp3 kullanırım. Rutracker, zamunda gibi sitelerde 200-300 gb uploadım vardır
Kritiği okumadan önce grupla tanışıklığım yoktu. Dinledikçe hastalık yarattı. Her parçası hit bana göre. Ve abartıyor muyum bilmiyorum, 2000′lerin şu ana kadarki en iyi Black metal albümü olabilir.
Şu albüm artık Spotify’ a gelse de, kablo bilgisayar falan bizi hiç uğraştırmadan işe güce gidip gelirken dinleyebilsek. Kısa yürüme mesafelerinde böyle Pure Black Metal albümleri peynir ekmek.
(8.84/10, Toplam oy: 50)
Loading ...
https://www.youtube.com/watch?v=gh_02m5Z5QQ
Amon amarth’ın yeni albümü gelecek mi?
Polonya çok kudretlisin,black metal grubum olsa gider polonyanın suyundan kana kana içer, o suyla günde 3 kez duş alırdım. Kesin suda bir şey var, bu kadar iyi grubun son yıllarda üst üste çok iyi müzikler yapması tesadüf değil.
2019 da çıkan diğer tüm black metal albümlerini yok saydıracak derece güçlü bir şaheser. En azından bende durum böyle. Övmek için kelime seçmek bile zor geliyor…
davul performansı ve davul tonu çok hoşuma gitti
albüm genel olarak da iyi, sarıyo, sardı
Beste kalitesi,riffler,davullar herşeyiyle muazzam çok çok iyi bir albüm. Özellikle The Destroyer favorim oldu. Bu şarkı kalibresinde 1-2 şarkı daha olsaydı başyapıt diyebilirdim ama bu haliyle de bu yılın en iyilerinden biri olacak gibi görünüyor.
Net bir albüm. Gevelememişler, bu iş böyle yapılır demişler. Bu anlamda Sargeist’ın son albümüne benzettim. Yalnız sanırım bu bir tık önde. Müziğin enerjisi ve gitar tonu daha vahşi bu albümün.
Bu albumun spotifyda olmamasi buyuk bir terbiyesizlik.
09.05.2019
@Alondate, Bu akşam işten çıktım eve doğru bir saatlik yürüyüş mesafem var. Bu akşamın albümü budur dedim açtım spotify’ı. Dahası ilk defa dinleyeceğim, o kadar güzel yorumdan sonra nasılda merak ediyorum. Aradım çıkmadı ne küfür ettim akşam akşam. Tam kafama göre takılayım dedim hocada başladı okumaya birde ona kaynadım. Bu yorumu görünce bunu yazasım geldi.
Yani evet, terbiyesizliktir. Terbiyesizleştirmektedir de.
10.05.2019
@cotard delusion, Telefon Android işletim sistemliyse YouTube Vanced uygulamasını öneririm. Ekran kapalıyken de video oynatmaya izin veriyor. Spotify gibi olmaz ama hiç yoktan iyidir böyle durumlarda.
10.05.2019
@Ouz, Programı hiç kullanmadım ama biliyorum. Olay aslında biraz takıntıdan ibaret. Albümü koyup hadi devamdan ziyade her şarkı değiştiğinde şarkının süresi, adı, olacaksa sevdiğim veya gaza geldiğim bir kısmı falan onlara dikkat etmek için sürekli ekrana bakıyorum ben. E muadili olarak youtube’a bakarsak orada da açıklama kısmında veya en çok beğeni alan yorumda süreler yazılıyor. Oradan da elbette takip edebilirim ama aynısı olmuyor.
Ne uzattım be arkadaş…
Neyse işte olayı o. O yüzden spotify canımdır ciğerimdir. Keza winamp da öyle. Ve evet, hala winamp kullanan bir dinozorum. Para olsaydı albüm alırdık ne yapalım.
16.10.2019
@cotard delusion, youtube olayı için albüm playlisti oluyor öyle kullanabilirsiniz. Tabi her albümde olur mu bilemiyorum orasını. Mp3 ve spotify kendimi bildim bileli favorilerim. Hatta telefonda yer olsa sadece mp3 kullanırım. Rutracker, zamunda gibi sitelerde 200-300 gb uploadım vardır
13.10.2022
@Alondate, Gelmiş.
İlk dinlediğimde o kadar sarmamıştı,birkaç kez dinleyeyim dedim. Net iyi albüm. Şu bollukta aradan nefis sıyrılıp çakmışlar doksana.
The Seeker ve The Destroyer black metal hiti adeta.
Hele The Seeker… Klavye desteğiyle aynı zamanda epik.
2 Kasım’da Kadıköy’deler.
Bu albümü dinlerken çevremde biri varsa onu ters ayaklı olarak görüyorum…
‘Through the Crown It Departs’ denen orospu çocuklugu yüzünden akrabalarımı tek tek arayıp tehdit ediyorum ve telefonu suratlarına kapatıyorum…
Mgla’dan sonra yilin en iyi black metal isi.
Kritiği okumadan önce grupla tanışıklığım yoktu. Dinledikçe hastalık yarattı. Her parçası hit bana göre. Ve abartıyor muyum bilmiyorum, 2000′lerin şu ana kadarki en iyi Black metal albümü olabilir.
Aşırı iyi albüm.Geçen sene gözden kaçıran varsa mutlaka baksın; ama bir süre sadece bu albümü dinlemek zorunda kalabilirsiniz.
2020′nin sonu yaklaşırken bir sürpriz yapıp albüm çıkarsalar her şey alt üst olsa keşke
Şu albüm artık Spotify’ a gelse de, kablo bilgisayar falan bizi hiç uğraştırmadan işe güce gidip gelirken dinleyebilsek. Kısa yürüme mesafelerinde böyle Pure Black Metal albümleri peynir ekmek.
Koduğumun zırtapozları ne diye albümü Spotify’a koymazsınız ki? Sabahtan beri her yerde 320kbps versiyonunu arıyorum. Geberin amk.
🙂
The Soul of the Worlds övmeye geldim. Ayrıca şunu Spotify’a koymak için neyi bekliyorlar anlamış değilim