Ant Arın Şermet

Jakuzi için yerli sahnenin son birkaç senede en parlayan grubu desek abartmış olmayız. 2017’de çıkan “Fantezi Müzik”le kemik bir dinleyici grubu oluşturan grup 1.5 senedir konserlerde çıkacak yeni albümünden parçalar çalmış ve dinleyicilerini adeta ‘aç kurtlara’ çevirmişti. Bu doğrultuda çıkan ilk tekli “Şüphe” çok fazla kişiye direkt ulaşma şansına erişti. Bununla da sınırlı kalmayıp “38.İstanbul Film Festivali’nin” jingle’ı olmayı başardı.

Jakuzi’yi değerlendirmek için “Fantezi Müzik” ve “Hata Payı”nı ele aldığımızda olumlu olarak göze çarpan ilk nokta, derin ve etkileyici söz yazarlığı. İlk albümün en etkileyici şarkısı kabul edilen “Koca Bir Saçmalık” bu üst düzey şarkı sözü yazarlığının bir yansıması.

“Hata Payı” ile söz yazarlığını daha da geliştiren Jakuzi, türünü tam olarak belirlemektense biraz daha karanlık bir çizgiye kaymayı tercih etmiş. Bu amacın yansıması olarak synth tonlarını Bauhaus, The Cure gibi grupların da kullandığı karanlık etkiye bırakmış. Yani, synthpop grubu olarak kabul edilen Jakuzi, bu tercihinden sonra darkwave sulara kaymış denebilir. Yerli sahneden türdaşı She Past Away’in “Belirdi Gece” albümüyle aynı sohbetlerde anılacak bir çalışmanın sonucunda tabii ki…

Peki, bu kadar överek giriş yapmamı sağlayan ne yaptı Jakuzi? 40 dakika içinde biri enstrümantal 11 şarkının her biriyle ayrı ayrı etkiledi.

Öncelikle albümün en güçlü parçalarıyla giriş yapmak istiyorum ki bu da hemen hemen albümün yarısına denk geliyor. “Toz”, “Ne Teselli Ne Avuntu”, “Şüphe”, “İstemezdim”, “Kalbim Köprü Gibi”, “Bir Şey Olur” ve “Gördüğüm Rüya”.

Bu şarkılar arasından hepsine ayrı paragraflar yazıp yazının ritmini düşürmek istemediğim için favorim olan “Toz” hakkında ayrı bir bölüm yazmayı tercih ediyorum.

Depeche Mode’vari bir vokal ve müzik alt yapısına sahip “Toz”. İlk albümde tarzını tamamen Ian Curtis’e yaklaştıran Kutay Soyocak’ın yeni albümde ve özellikle şarkının klibinde Dave Gahan’ı andırması olumlu bir ayrıntı olarak notlarım arasına girdi. İlk kez Mart 2018’de Salon IKSV’de dinlediğim bu şarkıyı o günden beri merakla bekliyordum. Bundaki en önemli etkense şarkının son kısmında giren bölüm ve tam anlayamadığım ama mantık yürüttüğüm sözlerdi. Sonrasında şarkı çıkınca anlamaya çalıştığım sözlerin, bilsem bile öyle kolay anlaşılamayacağı ortaya çıktı ve bu durum beni etkilemeye yetti. Bahsettiğim dize ise;

“Olmaz dediklerim daha şimdiden eskidi
Bütün o çaba anlamını yitirdi.”

The Cure, Joy Division, Bauhaus, Depeche Mode gibi gruplardan dinlemeye alışık olduğum benzer sözleri kendi dilimde ve o vokal tarzıyla duymak çok etkileyici oldu.

Albümün bana göre tek hayal kırıklığı ikinci tekli olarak yayınlanan “Yangın” oldu. Önceki albümdeki “Aptal Bir İnat”a benzettiğim bu parçada diğer şarkılara göre daha yavan kalmış bir söz ve müzik dikkat çekiyordu ve bu durum kırdığım yarım puanın sebebi oldu.

Albümün şu ana kadar en az dikkat çeken şarkısına geldiğimizde karşımıza çıkan şarkı enstrümantal “Hâlâ Berbat” oldu. Jakuzi’nin ilk enstrümantal şarkısında Avusturyalı müzisyen Falco’nun seksenlerde yaptığı işlere benzer bir sound kullanımı dikkat çekiyor.

Umut Sarıkaya’nın “Bekledim, gelmedin” karikatürü gibi bir süreç sonunda kavuştuğumuz “Hata Payı”, değeri anlaşılması gereken ve bana göre değeri anlaşılacak bir iş. Rus edebiyatı hakkında her zaman; “Bunlar o kadar kıymetli eserler ki Ruslar çok şanslı. Bu eserleri ana dilinde okuyabiliyorlar.” denir. Bazı kitapları ana dilimizde okuduğumuz bazı grupları ana dilimizde dinlediğimiz için ne kadar şanslı olduğumuzu bilmeliyiz. Aksi halde bırakılan hata payı, pay olmaktan çıkar ve koca bir saçmalığa dönüşür.