Kuzey mitolojisine birazcık ilgi duyanlar, Hel’in ölülerin gittiği yer altı dünyası olduğunu bilirler. Zaman zaman Helheim adıyla da anılan bu yerde, yine Hel adlı bir tanrıça hüküm sürmektedir. Konseptlerini büyük oranda Kuzey mitolojisinden alan TÝR’in kariyerinin bir yerinde mitolojinin bu en karanlık mekânlarından birini konu etmesi elbette ki şaşılacak bir şey değil.

2002’den bu yana sık sık albüm çıkaran ve o turne senin bu konser senin canla başla çalışan Faroe Adalı grup, 6 yıllık uzun bir aranın ardından “Hel” ile karşımıza çıktı. Albüm öncesindeki röportajlardan yeni albümün alışıldık TÝR sound’undan biraz farklı olacağı izlenimini edinmiştik. Heri Joensen albümün önceki işlere göre daha sert ve karanlık olacağını ifade etmişti. Bunun sebeplerinden biri albümün konu ettiği Hel’in karakterinden kaynaklanıyor. Sonuçta ölülerin takıldığı, kapısında Garmr diye hayvan çocuğu gibi bir köpeğin beklediği bir ortamdan bahsediyoruz.

Diğer bir faktör ise albümün yazım sürecinde, önceki albümlere kıyasla çok daha fazla ortak beste yapılmış olması ve Heri’nin yanı sıra basçı Gunnar ile eski geçen yıl gruptan ayrılan gitarist Terji’nin de epey rol oynaması. Heri bu iki ismin kendisine göre epey farklı beste anlayışları olduğunu, bu nedenle de “Hel”in farklı bir kimliğe büründüğünü söylemişti.

Bu durumu albüme net şekilde görüyoruz. Alışık olduğumuz epik nakaratlı, progresif yapılı folk metal anlayışının yanı sıra, “Hel”de daha önce rastlamadığımız düzeyde death metal de kendini gösteriyor. Elbette ki blast beat’e bağlayan dangıl dungul bir death metalden bahsetmiyorum, lakin daha albümün açılışını yapan “Gates of Hel”den açık bir AMON AMARTH etkisi almak mümkün. Heri de albüm öncesinde bu tarz yorumlar yapmış, AMON AMARTH’ı takdir ettiğini söylemişti. İki grup da melodik olduğundan karşımızda siyahla beyaz gibi bir fark elbet yok, lakin bilhassa ilk şarkıdaki vokallerin TÝR’de hiç rastlamadığımız düzeyde kükremeli death metal olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.

Albümün ilk single’ı “Sunset Shore” gerçekten güzel bir şarkı. Nakaratı olsun duygusu olsun TÝR’in yaptığı en güzel şarkılardan biri olduğunu düşünüyorum. Genel olarak “Hel”in gayet zengin, dolu dolu bir içeriği var ve her bir şarkı bir diğerinden farklı tatlar, karakterler sunuyor. Zaten bunun olması da gerekiyor, zira albüm gerçekten çok uzun. Son KORPIKLAANI albümü “Kulkija”nın 71 dakikalık inanılmaz süresinin ardından “Hel” de 69 dakika gibi muazzam bir uzunluğa sahip.

Grup herhalde verdiği 6 yıllık arada yazdığı her şeyi bir seferde kullanmayı seçmiş diyeceğim ama TÝR zaten genelde 60-70 dakika arası albümler yaptığından buna çok da şaşırmıyorum. Bu süre muhabbetini fazla takmazsanız, TÝR’in gerçekten de epey olaylı bir albüm çıkardığını bir çırpıda göreceksiniz.

Grubun daha önce kullanmadığı miktarda sweep picking’li solo, son derece aktif bir davulculuk, eklektik beste yapıları ve iç içe geçmiş gitarlarla şahlanan müzik ile “Hel” grubun diskografisindeki lezzetli işlerden birine dönüşmüş.

TÝR’i daha önce hiç dinlemediyseniz “Hel” güzel bir başlangıç olabilir. Yine de folk metalin en kendine has, en progresif karakterli gruplarından birini daha derinlemesine tanımak isterseniz, tüm TÝR diskografisini gönül rahatlığıyla aralayabilirsiniz.