“Gürültü Kirliliği” 2014 yılında çıktığı sırada Türkiye’nin gündemi, sosyokültürel durumu şu ana kıyasla çok daha çalkantılıydı. 2013 yazı itibarıyla insanlar sokaklara dökülmüş, belki de daha önce hiç böylesine inanmadıkları bir şeyin mücadelesini veriyorlardı. MURDER KING’in o dönemin akabinde piyasaya sürdüğü ilk albümü, bu dönemin fon müziği olma cesaretini gösteren şarkılar barındırıyor ve hatırı sayılır bir kitleyi de peşinden sürüklüyordu. Samimi bir isyan ve öfke barındıran “Gürültü Kirliliği”nin etkisi, arkasına aldığı kitle, gördüğü destek gerçekten de büyüktü. Bunu konserlerden, şarkı dinlenme sayılarından, grubun aldığı etkileşimlerden görmek mümkündü.

O albümden bu yana çok zaman geçti, Türkiye’nin dinamikleri ve gündemi değişti. Tabii aynı şekilde MURDER KING de değişti. İlk albümde söyleyen Can Uzunallı gruptan ayrıldı, arada kısa bir süre Ufuk Özkurt mikrofonu devraldı ve nihayet gitaristlerden Fırat Öz vokalist görevini, Can Yücel Korkut da bas gitarı devralarak MURDER KING’in dört kişilik yeni kadrosunu karşımızda görmüş olduk.

“Gürültü Kirliliği” Türkçe metal yapılan ve hem sözü hem müziği hem de altı dolu fikirleriyle başarıya ulaşmış bir albümdü. Grup öylesine, gevşek bir öfke sunmuyor; dillendirdiklerini gerçekten de hissettiğini bizlere de hissettiriyordu. Uzun zamandır bu işi yapan ve enstrümanlarında usta olan bu isimler, bir araya gelmiş ve ülkemiz adına 2000 sonrasının değerli metal albümlerinden birini yaratmıştı.

Aradan geçen 5 yılda yeni MURDER KING albümüne dair epey bir şey oldu; sadece vokalist değişikliği değil, albümün çıkış sürecinin sarkmasına yol açan birtakım başka durumlar da yaşandı ve ilk albümün başarısı düşünüldüğünde normal şartlarda çok daha önce çıkması beklenen bu ikinci albüm ancak 2019 yılında ortamlara salınabildi.

“Fiyasko”ya dair söylenebilecek ilk şey, albümün bu kadar beklemeye değmiş olduğu. Bir kere MURDER KING, ilk albümün yeri ve zamanı nedeniyle sırtlandığı yükün ekmeğini yeme yoluna gitmek gibi bir hataya düşmemiş, “muhalif tavrıyla gönülleri fetheden grup” olayını sulandırmadan, bir kez daha samimi bir iş ortaya koymuş. 10 şarkılık albümün 6 şarkısının İngilizce olması, ilk albümle olan en büyük farklılık. Geriye kalan 4 Türkçe şarkıya baktığımızda MURDER KING’in bir kez daha içindekileri dökme amacı güttüğünü ve bunu da göstermelik olmadan yapmayı başardığını görüyoruz.

Müzisyenlik bakımından, grubun ilk albüme oranla daha metal, daha sert bir iş sunduğu ortada. Gitar soloları, rif çeşitliliği ve genel karakter olarak “Fiyasko” ilk albümden daha sert bir albüm. Bunun başlıca sebebinin, grubun ilk albümde ortaya koyduğu “isyan+öfke” formülünü bu albümde “öfke+nefret”e dönüştürmesi olarak görüyorum. İlk albümde, dönemin şartlarını da düşünürsek, açık ve net bir “ortak başkaldırımız” havası vardı. Bu albümdeyse bu başkaldırı yerini nefrete dönüştürmüş ve bu sebeple ilk albümdeki ortak dile nazaran biraz daha öznel, biraz daha kişisel bir hâle bürünmüş.

Bu da albümün daha nefret dolu, daha hoyrat bir şekle bürünmesine sebep olmuş. Müzikal olarak batığımızda da “Fiyasko” içerisinde ilk albüme göre daha fazla atarlı bölüm, yer yer death metale kayan daha fazla an var. Genel itibarıyla groove metal diyebileceğimiz bir müzik yapan MURDER KING, bu albümde 2000 sonrası IN FLAMES’in modernliğine yakın duran ancak bunu IN FLAMES kadar pamuksu yapmayan bir tavır takınıyor. Klavye kullanımıyla desteklenen müzik, unison ilerleyen gitar ve davulun oluşturduğu kafaya çakan riflerle dinamizmini her daim koruyor, çeşitlilik kazanıyor. Bu noktada Fırat Öz’e de ayrıca değinmek lazım. Bence ilk albümde grubun havasını gayet iyi yansıtan Can Uzunallı’nın ardından, bu albümde ortaya koyduğu performansla albümün bu denli öfkeli olmasını sağlayan başlıca unsurlardan birine dönüşmüş. “Fiyasko”da ilk albüme kıyasla çok daha yırtıcı, daha death metal karakterli bir harsh vokal kullanımı var.

Kusursuz bir prodüksiyonla sunulan ve içinde çok fazla deneyim barındırdığını hissettiren “Fiyasko”, MURDER KING’in ülkemiz adına önemli bir metal grubu olduğunu bir kez daha hatırlatıyor. Grubun, ilk albümün çektiği ilginin üzerine daha da yüklenerek ve nefret dozunu artırarak koyduğu “Fiyasko”, çıktığı dönem yaşananlar itibarıyla belki daha özel bir yeri olduğunu söyleyebileceğimiz “Gürültü Kirliliği”nin yanında, MURDER KING’in gerçekten de önemli, değerli ve gerekli bir grup olduğu gerçeğini daha da pekiştiriyor.