Naas Alcameth özel bir müzisyen. ABD black metal sahnesine gireli 20 yıl kadar olan bu tehditkâr insanın elinden şimdiye de NIGHTBRINGER, BESTIA ARCANA, AKHLYS gibi işler çıktı. Her biriyle farklı ve sıra dışı işler sunmayı başaran bu insan, tek kişilik projesi AKHLYS’in ikinci albümünün yolunu gözleyenlere inat, diğer bir tek kişilik projesi AORATOS’un ilk albümüyle karşımıza çıktı.

AORATOS son derece zengin, dopdolu ve korku dolu bir black metal icra ediyor. AKHLYS’in kabuslarla dolu, psikolojik düzlemlerde korku ögesine dönüşen yapısının yanında AORATOS’un özü tümüyle dehşete ve kaosa dayanıyor. 2017’de temelleri atılan bu projenin birkaç gün önce çıkan bu ilk ürününde, Naas Alcameth’in her anlamda yardıran, cayır cayır yanan bir black metal sunduğunu görüyoruz.

Diğer gruplarından aşina olduğumuz üzere Naas Alcameth AORATOS’ta da lineer olmaktan uzak, iç içe geçmiş, çetrefilli bir black metal portresi çiziyor. Albüm başında yükselen tansiyonla bizi karşımızdaki savaşa hazırlıyor ve daha ilk şarkıdan bizi epey zorlayıcı, karabasan gibi çöken bir şeylerin beklediği hissediyoruz.

Atmosfer yaratmayı kesinlikle başaran bir albüm olan “Gods Without Name”, buna rağmen bir atmosferik black metal albümü değil. Çok derin karanlıklara kulaç atsa da albümde çatır çatır black metal yapılıyor ve öyle sessizlikle geçen pasajlar, gerim gerim geren ambiyans bölümleri falan mevcut değil. Karabasan gibi çöken vokaller, black metalin hem en saf hem de en sofistike noktalarına temas eden rif ve melodi yazımları, Naas Alcameth’in diğer gruplarının yanı sıra ENTHRONED’da da çalan Portekizli davulcu Menthor’un bombastik black metal davulculuğu…

Dar açıdan bakınca “black metal” olarak özetlenebilecek olsa da albümün içine girdiğinizde size türlü girdaplar açtığını, sizi içinden çıkılmaz sarmallara soktuğunu fark ediyorsunuz. Naas Alcameth’in diğer gruplarında da gördüğümüz bu alametifarikası, AORATOS’un da değer, anlam ve takdir kazanmasına vesile oluyor. Naas Alcameth özellikle rif ile melodiyi iç içe geçirmekte ve bu ikisini iki farklı katmandan ziyade bir arada üzerimize zehir ve kötülük fışkırtan oklara dönüştürmekte gerçekten çok başarılı. Tıpkı “The Dreaming I”ın çıktığı andan beri bir gıdım azalmayan kâbus etkisi gibi, “Gods Without Name” de kapısını açanlara türlü korku ve habislik sunmak için sinmiş, saldırmaya hazır şekilde bekliyor.

Bana göre günümüz black metalinin en yetenekli ve yaratıcı insanlarından birinin elinden çıkan bu albüm, yılın en değerli ve en uzun ömürlü işlerinden biri olarak karşımıza çıkıyor. Naas Alcameth’in yazıda adını andığım gruplarını seviyorsanız kesinlikle dinlemeniz gereken “Gods Without Name”, bu gruplara aşina olmayan ancak black metalin psikolojik yıkım barındıran en kâbuslu, en yıkıcı örneklerini seven herkese tavsiye edebileceğim dehşet dolu bir kötülük manifestosu.