Havasına suyuna, taşına toprağına
Bin can feda bir tek grubuna
Her köşesi cehennem, ezilir yanar içim
Bir başkadır Fransız black metalim…
Evet hiç olmadı ama olsun. Bugün Fransa’nın dur durak bilmeden çıkardığı bir diğer kaliteli black metal grubu olan CÉNOTAPHE ile birlikteyiz. O “E”nin üstüne aksan koyunca, bir de sonuna fazladan bir “E” ekleyince nasıl da Fransız oluyor, nasıl da sanatsal bir kimlik kazanıyor değil mi? Fransızların bu sanatsal dokunuşlarıyla 2000 sonrasında yeni bir kimlik bulan black metal; kimi ellerde dünyanın en haşin müzikal formuna, kimi ellerde ise dantel gibi narin, kederli mi kederli bir karanlığa dönüşüyor.
Bugün konuk ettiğimiz CÉNOTAPHE bunun nispeten haşin tarafına yakın duran ve post olaylara girmeden cayır cayır black metal yapan bir grup. Kısa süre önce kurulan grubun ikinci EP’si olan “Empyrée”; öküz gibi sert, eşşek gibi Ortodoks olmak yerine daha dengeli bir black metal karakteri barındıran bir grup.
Geçtiğimiz yıl CIRCLE OF OUROBORUS’la çıkardıkları split’in ardından Nuclear War Now! tarafından kapılan CÉNOTAPHE, hiç vakit kaybetmeden yeni EP’sini hizmetimize sunmuş. 6 şarkı barındıran ve 33 dakika süren “Empyrée”de; Norveç rüzgârları da, Fransa’ya özgü bir dolu karakter de karşımıza çıkıyor. Grubun kimliğini belirleyen temel faktörlerden biri olan Khaosgott’un vokalleri, örneğin bir Mortuus gibi ezici ve hoyrat olmaktansa daha haykırışlı, ızdıraplı olma yoluna gidiyorlar, ancak ağlamalı sızlamalı sümüklü black metale de bir an olsun bulaşmıyorlar.
İlk 3 dakikası dev zaman kaybı olan “Face aux feux d’un soleil porphyré” dışında EP’nin tamamı son derece iştahlı, tutkulu bir black metal barındırıyor. İlla “şunun gibi” diyerek çeşitli referanslar vermeye, başka gruplar üzerinden anlatmaya gerek yok. Tüm enstrümanları çalan Fog adlı arkadaşın elinde şekillenen CÉNOTAPHE; türün birtakım dinamiklerini, bir dolu çirkinliğini son derece kabul edilir ve sevilesi bir biçimde yansıtıyor. Aralara giren “HAAAAA HUUUUU”lu dolgu vokallerden tutun da nefes aldırmayan blast beat’lerle ilerleyen mükemmel davul performansına kadar EP gerçekten de dolu dolu bir black metal karakteri sunuyor.
CÉNOTAPHE’ın bence önü açık. Üretken ve yaratıcı elemanlardan oluşuyorlar ve öyle çok sıra dışı bir şey sunmasalar da black metali çok doğru ve tehditkâr şekilde icra ediyorlar. “Empyrée”yi dinlerken adamların acısını, sızısını hissetmek, buz gibi akorlara kendinizi kaptırmak ve her yanından black metal akan bu EP’yi tekrar tekrar dinlemek gayet mümkün. Grupla tanışmak adına harika bir fırsat olan “Empyrée”yi black metal seven herkese (evet herkese) tavsiye ediyorum.
Şarkılar 1. Centaures
2. Au sépuclre des astres
3. Face aux feux d'un soleil porphyré
4. Inanité des noirs mensonges
5. Même mort, il brûle
6. End of the World (APHRODITE'S CHILD cover)
arkadaşım ayten alpman’ın yakın akrabası, şansa bugün onunlayken kritiğe tıkladım :)) çok güzel olmuş başlık.
21.02.2019
@poison, ahah süpermiş.
şu black albümlerini bu kadar kaliteli kaydetmeseler ne güzel olur.
+ceset siken cenotaph günaydın, naptın var mı yeni albüm ?
-abi ben o değilim ”e” min üstünde şapka var