Yıl sonları ve yıl başları, şüphesiz ki yeni albümlerin en az çıktığı dönemler. Şirketler, promosyon sıkıntıları ve insanların ilgisinin başka şeylere kayması nedeniyle büyük oranda yılın son günlerinden uzak duruyorlar. Aralık ayının son 10-15 gününde çıkan albümler büyük oranda bağımsız, bir şirkete bağlı olmayan gruplar ile promosyon falan umursamayan, hatta inadına bu dönemde albüm çıkaran gruplar oluyor.

Eski grubuyla 26 Aralık 2014’te albüm çıkaran bir insan olarak ben de bunu pek tavsiye etmiyorum. Yıl başları da aynı şekilde ilginin birtakım yeni heyecanlara kaydığı, yeni yıl şaşkolozluğuyla geçen günler oluyor. Şu sıralardaki albüm takvimlerine bakarsanız, üst düzey grupların anca 11 Ocak’tan itibaren albüm çıkarmaya başladığını görebilirsiniz.

Dolayısıyla yılın ilk günlerinde geçen seneden kalan kimi işlere de sitede yer vermek durumunda kalıyoruz. Bunlardan biri de bir süre önce grup önerme başlığında önerilen İsviçreli death metal grubu REQUIEM. Her ne kadar uzunca bir süredir power metal, heavy metal, progresif metal gibi türlerde bir şeyler yazmak istesem de geçen yılın death metal yoğunluğu içerisinde yine bir death metal albümüyle birlikteyiz.

Bu haftanın takvimini yaparken “acaba neler yazsam” diye düşündüğüm bir sırada, YouTube’un -hiç alakam olmamasına rağmen- bana AK-47’lerin nasıl çalıştığını gösteren bir video önermesiyle, logosunda AK-47 benzeri tüfekler olması münasebetiyle “aaa REQUIEM yazayım” düşüncesi öne çıktı.

REQUIEM’in death metalini satır aralarında melodicikler barındıran taramalar ile savaş temalı metal gruplarının dozerliğini içinde barındıran rifler arasında gidip gelen bir karater şeklinde yorumlayabiliriz. Her ne kadar BOLT THROWER’vari bir bodosluk içermese de, kimi şarkılarda MEMORIAM’ın daha vurdulu kırdılı taraflarını hatırlatan savaş tellallıkları görebiliyoruz (“Fire in the Hole”da olduğu gibi). Bunun haricinde grubun taramalarındaki melodilerde daha kuzeyli bir hava var.

Akılda kalıcılık namına fazla bir beklentinizin olmamasını salık verdiğim “Global Resistance Rising”e dair referans olarak kullanabileceğimiz diğer gruplar arasında; belli oranda ASPHYX, kısmen LEGION OF THE DAMNED, thrash dozunun arttığı yerlerde SODOM, vahşet babında da adrenaline bulanmış genel bir death metal anlayışı şeklinde yorumlamak mümkün. Kısmen kuru bulduğum bir prodüksiyon, tekdüze vokal performansı ve büyük oranda tahmin edilir yapı ise olayın heyecan düzeyini bir miktar aşağıya çeken taraflar.

Kısacası “Global Resistance Rising”, dinlemezseniz canınızı yakmayacak, dinlerseniz eğlenceli bir yarım saat geçirebileceğiniz fena olmayan bir albüm. Death metal olsun çamurdan olsun; hatta bilhassa çamurdan olsun diyorsanız kulak vermenizde yarar var.