Bazen bir grubun albüm kapaklarına, şarkı isimlerine bakmak bile size o grup hakkında epey bir bilgi verebiliyor. PHLEBOTOMIZED da bu gruplardan. 1989’da iş başı yapan bu 30 yıllık grup, bu süre boyunca biri 1994’te, biri de 1997’de olmak üzere iki albüm yayınlamış, sonra 20 ara vermiş ve yepyeni albümü “Deformation of Humanity”yi de 2018’in son günlerinde çıkarmış.

Grubun kapaklarındaki alakasız hava ve şarkı isimlerindeki acayiplikler (“I Lost My Cookies in the Disco”), PHLEBOTOMIZED’ın avangart death/doom metal olarak adlandırılan karakterindeki avangart tarafı oluşturuyorlar.

Bir kere grup çok net doksanlar görmüş; gerek tonlardan gerekse pek çok detaydan bunu sezmek mümkün. Acıklı melodilerde hissedilen doom metal karakteri, vokallerin death metal hissiyatı sayesinde bu tanımlamayı anlamlı kılıyor. Grup melodik olsa da, death metal ve doom metal özellikleri gösterse de, örneğin bir DAYLIGHT DIES kederinden, ızdırabından söz etmek falan asla mümkün değil. Daha doksanlar tavırlı bir sound, klavye eşliğinde kazanılan nostaljik tat ve yine 20 yıl öncesini anımsatan (olumsuz anlamda değil) prodüksiyon sayesinde PHLEBOTOMIZED 21 yıl aradan sonra son derece iyi bir geri dönüş yapmış.

Albümün kapağına baktığınızda aklınıza KORN türevi bir nu-metal hissi gelebilir; gerçekten de albümdeki karanlık, kederli yapıyı yansıtmadığını düşündüğüm bir kapağa sahip olan “Deformation of Humanity”, içeriğinde bundan çok daha fazlasını sunuyor. Misal “Descend to Deviance” gibi şarkılarda keman ve piyanolarla gotik bir hava yakalayan ve yer yer SILENTIUM’a, yer yer “Light of Day, Day o Darkness” dönemi GREEN CARNATION’a kayan grup, başka bir şarkıda da staccato rifler ve harsh vokallerle tam bir death metal kimliğine bürünebiliyor. PHLEBOTOMIZED’ın alışık olunmadık yapısı ve avangart tarafı bana yer yer İtalyan SADIST’i anımsatsa da, PHLEBOTOMIZED’ın daha oturaklı ve tutarlı bir beste yapısı var.

Grubun başarılı olduğu esas konu ise dramatik açıdan bu denli değişken bir müziği dinleyiciyi gebertecek düzeyde ballandırmadan sunabiliyor oluşu. Grup dinamiklerini nasıl kullanacağını, ne zaman yükselip ne zaman alçalacağını iyi biliyor ve bu doğrultuda, herhangi bir formüle uyma çabası gütmeden yoluna devam ediyor.

Doksanları seviyorsanız, PHLEBOTOMIZED’ı ve “Deformation of Humanity” sevme ihtimaliniz gayet yüksek, çünkü grup o dönemden çok fazla şeyi beraberinde getiriyor. Keşke 21 yıl bekledikten sonra albümü 21 Aralık 2018’de değil de 2019’un ilk günlerinde yayınlasalar ve kaynayıp gitmeselerdi. Neyse, siz de bu vesileyle gruptan haberdar olduysanız kaybedilmiş bir şey yok.