Geçtiğimiz hafta yazdığım ZSEALOTRY kritiğinin ardından CHTHE’ILIST’in Facebook sayfasında “bizimle ilişkili bir album daha” paylaşımı sayesinde haberdar oldum bu albümden. Phil Tougas’ın askerlerinden biri olarak, bu mucize delikanlının son yıllarda yarı-undeground death metal ortamına getirdiği kalitenin farkında olmamak, bunu takdir etmemek gerçekten mümkün değil.

COSMIC ATROPHY de yine Tougas’ın gitar çalıp vokal yaptığı ve aynı şeyleri yapıp üstüne bir de bas ile davul çalan Cory Richards adlı gencoyla birlikte müzik yaptığı bir death metal grubu. Tougas’ın bunca death metal projesi arasında hepsine farklı bir karakter verebiliyor oluşu cidden takdire şayan. Adam 10 tane death metal projesinde yer alıyor ve hepsinde karakteristik bir şeyler yazmayı başarıyor. Kolay iş değil gerçekten.

COSMIC ATROPHY’nin özelliği, boru gibi karanlık gitarlar ve bu gitarlardan çıkan dezonant rifler eşliğinde çok mutant, spastik bir death metal yapıyor oluşu. Fazla bir devamlılık, süregelen paternler, akılda kalıcı motifler falan arıyorsanız COSMIC ATROPHY sizin için epey yorucu olabilir. Gitar icrası namına orta düzeyde teknik barındıran müzik, daha ziyade beste yapıları ve kurguları ile farkını belli ediyor. Hiçbir şekilde albenisi olmayan, şekilsiz, çirkin rifler ve buna uyan bir davul ile vokal kullanımı, “The Void Engineers”ın temelini oluşturuyor.

Tüm bunlar doğal olarak akıllara DEMILICH’i getiriyor. COSMIC ATROPHY’nin belirli oranda lezzetli bir DEMILICH-worship’i var, ancak grup genel anlamda kendi karakterine de sahip. DEMILICH deyince akan sular ne yapacağını şaşırıp şöyle bir saçmalar, farkındayım, lakin albümü saran bu ucubelik, spastiklik tasviri içerisinde grubun rif demeye bin şahit isteyecek bulanık gitar duvarları kullanan o rif düşmanı gruplardan olduğunu sanmayın. Burada HOWLS OF EBB, yahut PLEBEIAN GRANDSTAND türü avangartlığa varacak bir kâbus yok. Burada düzen içine ilerleyen ancak gerçekten son derece tatsız, uyumsuz ve tedirgin bir şey var ve tüm bunlar bilinçli yapıldığı için çıkan sonuç başarıya ulaşıyor. Tıpkı “Nespithe”te olduğu gibi.

Tahmin edilir, beklentiye anında cevap veren şeylerden sıkıldıysanız ve tam anlamıyla tuhaf bir death metal dinlemek istiyorsanız, COSMIC ATROPHY’yle pekâlâ tanışabilirsiniz. Büyüleyici mi, değil, ancak sürprizlerle dolu ve rahatsız olduğu su götürmez bir gerçek.