Çıktığı dönemde gerekli ihtimamı göstermediğim bir albümden herkese kucak dolusu bir şeyler. Geçen yıl çıkan albümleri “Primordial Malignity” ile tanıştığım ve nasıl olduysa yazmadığım Kanadalı death metal grubu TOMB MOLD, hemen bir yıl sonra yeni albümü “Manor of Infinite Forms” ile karşımızda.

TOMB MOLD’a dair söyleyebileceğimiz başlıca şey, grubun eksi usulü gayet taze gösteren son derece karanlık bir death metal anlayışı olduğu. Belirli oranda INCANTATION ekolünü benimsemesine rağmen olayın haldır huldur tarafını da hakkını vererek yansıtan grup, Dark Descent grubu havasını içinde barındıran (20 Buck Spin çıkışlı) bir boğuculuğa sahip. Şarkı sözü tarafında Bloodbourne ve Dark Soul oyunlarından beslenen TOMB MOLD’un uyumsuz notalarla şenlenen death metalinde olayın hem bu nispeten yeni uyumsuzluk tarafı hem de doksanların ilk yarısından beslenen acımasız bir duruş var. TOMB MOLD’u dinlerken grubun herhangi bir akımın peşinde olmadığını ve kütür kütür death metal yaptığını hissedebiliyorsunuz. Bas gitar ve gitarın kırçıllı ve boğuk tonu ile vokallerin dehlizlerden çıkan böğürtüsü birleşince ortaya “her dönemin death metali” denebilecek son derece zamansız, mekânsız bir death metal çıkıyor.

Tabii burada olayı asıl sağlam yapan şey, TOMB MOLD’un herhangi bir melodi, ayrıştırılır bir rif falan gözetmeden yardırmasından ileri geliyor. Grup tam o kadar olmasa da belirli oranda DEMILICH karakterini iyi özümsemiş. Bunun yanına CORPSESSED’in de iyi uyguladığı türde bir DISMA etkisi de gelince, olay ister istemez önüne gelen her şeyi ezen bir kıvama kavuşmuş. Bu çerçevede, grubun rif yazımı ve şarkı trafiklerini ayarlama konusunda gayet geniş bir vizyon benimsediğini görüyoruz. Şarkıların öyle belirgin yapıları yok ve bir anda giren bir solo, aniden değişen bir tempo veya tam tersi olarak uzun süre devam eden kasıtlı bir monotonluk ile sizi allak bullak etmeyi başarıyorlar. Bu yüzden de TOMB MOLD’un hiçbir standart tanımayan aşırı etkili este yapma becerilerine şapka çıkartmak gerekiyor. Beklentilerden ve tahminlerden uzak, son derece kişilikli, yoğun mu yoğun bir death metal şarkı yazımı söz konusu.

TOMB MOLD’u dinlerken içinizin daraldığını, bir arayış içinde olduğunuzu, çaresizliğe düştüğünüzü hissederseniz üzülmeyin; grup zaten bunu amaçlıyor ve siz de bu tuzağa tıpış tıpış düşmüşsünüz demektir. Geçmiş olsun.