Mikko Aspa hastalıklı bir insandır.

Bu böyledir.

DEATHSPELL OMEGA vokalisti olarak harikalar yaratan ve black metalin 2000 sonrası tarihini yazan isimlerden biri olan Aspa; gündelik hayatında her türlü günahın bayraktarı, her çeşit pisliğin önde koşanı bir insan. Funeral doom projesi STABAT MATER’den porngrind projesi CREAMFACE’e kadar çok çeşitli alanlarda pislik üretmeyi seven bir insan. NICOLE 12 adlı çocuk istismarı konseptli bir de power electronics projesi bulunan Aspa’nın bu tek kişilik sapıklık şenliği içerisindeki blasfemik zirvesi de elbette ki DEATHSPELL OMEGA. Adını duymanın bile tüyleri ürperttiği grubun geçtiğimiz 20 yılda black metale nasıl yön verdiği hepimizin malumu.

CLANDESTINE BLAZE’i 1998’de kuran Aspa, bildiğimiz gibi DsO’ya “Si Monvmentvm Reqvires, Circvmspice” ile katılmış ve grubun giderek yükselen grafiğinin mimarlarından biri olmuştu. Bu durumun Mortuus/MARDUK ilişkisiyle bire bir örtüştüğünü görüyoruz. Mortuus da 1995’te FUNERAL MIST’i kurduktan sonra tıpkı Aspa gibi 2004 yılında MARDUK’a katılıyor ve sonrası malumunuz… Dolayısıyla DsO’nun günahlarla kavrulan dünyasının Mikko Aspa gibi bir mikropla tamamlanması, İngilizcede “mükemmel uyum” anlamına gelen “a match made in heaven” ifadesinin “a match made in hell” şekli olarak karşımıza çıkıyor.

Bu takvimsel kısımları geride bırakarak “Tranquility of Death”e doğru yol alalım. CLANDESTINE BLAZE’in saf black metal karakteri düşünüldüğünde, özellikle son 5 yılda iyice aktif olan Aspa’nın “Tranquility of Death”i de alıştığımız CLANDESTINE BLAZE kalitesinde sunacağına dair pek şüphem yoktu. İkinci dalga Norveç black metali, DARKTHRONE çiğliği, bilmem kim piçliği diye özetleyebileceğimiz türde; son derece saf, kapkara bir black metal yapıyor CLANDESTINE BLAZE. “Tranquility of Death”te de bu dediğim şeyi bizatihi görüyoruz.

Albüme adını veren şarkının girişindeki akustik gitar ve akabinde giren BURZUM’vari monoton keder dışında tamamen savaş, yıkım, itlik kopukluk, kan gövdeyi götürüyor tarzı bir albüm “Tranquility of Death”. Bu hissin oluşmasında baş rolü oynayan faktörlerden biri de albümün prodüksiyonunun sunulan müziğe bu kadar cuk oturmasının yarattığı mutluluk. Albümün prodüksiyonu öylesine “işte tam olarak bu” ki, albümdeki müziği amaç değil araç kılarcasına gerçek, kanlı canlı bir black metal hissi vücut buluyor. Sadece bu atmosfer için bile albüm bir çırpıda black metalin anlamına dönüşüveriyor.

Şarkılara baktığımızda, “God on the Cross”la paldır küldür giren Aspa’nın “Tragedy of Humanization”da BEHERIT’vari işlerle tempoyu düşürdüğünü ve atmosfer peşinde koştuğunu görüyoruz. “Blood of the Enlightenment”ta bir nebze DsO olaylarına dokundurduktan sonra, “Tamed Hearts”ta iyice 93-95 Norveç ortamlarına bulaşıyor, son iki şarkıda ise albümün ilk yarısında görülmeyen düzeyde hüzünbaz tatlarla SARGEIST’a kayan daha damar bir black metal sunuyor. Genel baktığımızda “Tranquility of Death” gayet dengeli, değişken ve dinlemesi zevkli bir black metal albümü.

Finlandiya’nın BEHERIT’lerle, IMPALED NAZARENE’lerle kirlettiği sular yıllar sonra CLANDESTINE BLAZE’in ölüm kokan çiçeklerini besliyor. İster saksıyı kaldırıp altında biriken suyu için, ister çiçekleri koklayıp kendinizden geçin; zararlı çıkan her türlü sizsiniz.