Canımız kanımız Dark Descent Records şüphesiz ki ekstrem türler anlamında son yılların en önemli firmalarından biri. “Metal Dünyasında 2000’lerin Öne Çıkan Underground Müzik Firmaları” yazımda kapsamlı şekilde incelediğim Dark Descent’e dair diğer en güzel olaylardan biri de, şirketin faaliyetlerine BURIAL INVOCATION’ın “Ritual of the Grotesque” EP’siyle başlamış olması. Bu iki değer, yıllar sonra BURIAL INVOCATION’ın yeni albümü “Abiogenesis”te tekrar buluşuyor diyerek albüm incelememize geçelim.

Öncelikle “Abiogenesis”i bu kadar geç yazmamın sebebi, albümü satın alıp kitapçığına bakarak, sözleri okuyarak dinlemek isteyişimdi. PAIN OF SALVATION konseri için İstanbul’a gittiğimde Hammer’dan albümü aldıktan sonra, zaten Spotify’dan 100 kere dinlemiş olduğum albümü bir de sözleriyle dinledim ve albüm yazımını geciktirerek aslında iyi bir iş yaptığımı anladım.

BURIAL INVOCATION’a dair söylenmesi gereken başlıca şey, elbette ki grubun ülkemiz sınırları içinden çıkan en kaliteli gruplardan biri oluşu. Death metalin boğucu, darlayan, ezici tarafını fazla kaotikleştirmeden sunan ve olayı sadece vahşete sokmadan duygusunu ve -Dark Descent grubu olmasından da anlaşılabileceği üzere- atmosferini de veren grup, bu açıdan bakıldığında “taze old-school” bir yapıya sahip. “Abiogenesis”i dinlerken rahatça görülen tecrübe ve iyi müzisyenlik bir yana, elemanların esas belli ettikleri özellikleri iyi dinleyici oluşları ve bu sayede doldurdukları müzikal dimağlarını böylesi çok yönlü bir albümle taçlandırmaları.

“Abiogenesis”i dinlerken INCANTATION’ın acılı ölümlerinden, IMMOLATION’ın atonal kıyametlerinden alınan ilhamı bir arada duyuyor, yer yer DEMILICH’vari Finlandiya çamurlarına bulaşıyor, iyice yavaşlanan anlarda ise SPECTRAL VOICE’a uzanan dipsiz dehlizlere dalıyoruz. BURIAL INVOCATION bu nokta atışı ilhamları başarılı şekilde kendi yaratıcılığı ve vizyonu içinde eriterek ortaya bütün hâlinde karakterli ve yere sağlam basan bir iş çıkarıyor.

EP’de karşımıza çıkan pek çok şeyi hem bire bir hem de üzerine koyarak yansıtan grup, tek tek rif yazıp birleştirerek şarkı yazma devrinin büyük ölçüde kapandığı ve sarmal hâlde bir araya gelerek bulamaçsı dolambaçlarla sunulan bütünsel death metalin öne çıktığı günümüze gayet uygun bir death metal anlayışına sahip. Bu sayfalarda yıllardır öve öve bir hâl olduğumuz ULCERATE, CHTHE’ILIST, CONVULSING, GRAVE MIASMA (yakında ülkemizde çalacak) gibi yok oluşa kapılar açan gruplara yakın bir karanlık sunan BURIAL INVOCATION, her bir müzisyenin öne çıktığı ve benzerlerinden hiçbir eksiği olmayan kalitede bir iş ortaya koyuyor.

Albüm incelemesinde yeterince övdüğüm MOLESTED DIVINITY ile de harika işler yapan Cihan Akün’ün elinden çıkan rifler, bu rifleri delik deşik edercesine girip çıkan iğne uçlu sololar, Aberrant’ın atmosferin kararmasına katkıda bulunan davul yazımı ve Mustafa Yıldız’ın tüm bu karanlığı örten ve “Abiogenesis”in iyice üzerimize çökmesini sağlayan nefis vokalleriyle, bu türe tapan biri olarak albüme dair fazla bir olumsuzluk bulmak pek de mümkün değil. Şarkıların uzun sürelerinden de anlaşılabileceği üzere bir şeyler anlatası olan ve bunu son derece değişken ve zengin bir altyapıyla sunan BURIAL INVOCATION, son kelamlara gelirken söyleyebileceğimiz üzere, yılın değerli death metal işlerinden birini yaratıyor.

Dan Seagrave elinden çıkan kapak ve BLOOD INCANTATION’ından FATHER BEFOULED’una, HERESIARCH’ından PHRENELITH’ine (yakında ülkemizde çalacak) bayıldığımız sayısız albümün masa başı işlerinden sorumlu Dan Lowndes’in dokunuşları sayesinde, “Abiogenesis” bir bütün hâlinde amacına ulaşan bir albüm. Umarım grup tekrardan ara vermez ve hep üstüne koyan çalışmalarla ülkemizden çıkan en büyük karanlıklardan bazılarını bizlere sunmaya devam eder.