Yazıya çok seri şekilde girişiyorum. Bu gözler özellikle 2000 sonrasında sayısız reunion gördü, bunlar arasında kesinlikle en başarılılarından biri SATAN’ınki.
Son albümlerini 1987’de çıkaran bir grup olarak 26 yıl aradan sonra “Life Sentence”la muhteşem bir geri dönüş yaptılar, “Atom by Atom”da belki de kariyerlerinin en iyi albümünü yarattıktan sonra, şimdi de “Cruel Magic” ile yazdıkları destanı devam ettiriyorlar.
SATAN’a dair en önemli şeylerden biri, grubun 1-2 eski eleman + 1-2 yeni genç eleman şeklinde değil, her biri 1979-1983 yılları arasında gruba katılan esas, kemik kadroyla geri dönmüş olması.
Pek çok grup 80’lerde müzik yapan bir ya da iki elemanın gaza gelmesi, ancak grubun tamamını toplayamadığı için taze kan (80’lerde çalan abi götü göbeği uzun zaman önce saldığından genelde davulcu) olarak birkaç genç alarak reunion diye ortalara atıladursun, SATAN cidden babalar (dedeler) gibi has adamlarıyla yumruğunu masaya koyuyor.
Bu gibi durumlarda bazen sırf yaşı geçmiş insanlar metal yapıyor diye yaş duyarı kasan ve “helal olsun be, adamlar bu yaşta rererörö” diye saçmalayan yorumlara denk geliyoruz. SATAN’da durum bunun tam tersi. Adamlar yaş maş düşündürtmeden, taş gibi heavy metal yapıyorlar ve gerek prodüksiyon gerek görsel açıdan bunu otantik, gerçek ve o dönemden fırlamışçasına iyi yapıyorlar.
“Cruel Magic”, alışık olduğumuz SATAN sound’unu ve şarkı yazım tarzını bir kez daha yansıtan gayet iyi bir albüm. “Life Sentence”ın bir, “Atom by Atom”ın iki adım gerisinde olmasına rağmen, bu kıyaslamaya gitmediğiniz takdirde her anlamda su gibi akan bir albüm. Vintage bir Aston Martin DBR1 gibi, Jaguar E-Type gibi hem güçlü hem ateşli hem de her şeyiyle Britiş.
“Cruel Magic”i öncesindeki iki albümün biraz gerisine bulmamın sebebi, önceki iki albümün, özellikle de “Atom by Atom”ın akılda kalıcı ve yaratıcı rif ve vokal melodisi anlamında gerçekten muazzam bir iş olması. “Cruel Magic” de üzerine düşeni yapıyor, ancak bence o iki albüm bu konuda daha ileride duruyorlar. Onun dışında söylenebilecek bir olumsuzluk zaten yok, hatta SATAN söz konusu olduğunda zaten olamaz da. SATAN ciddi anlamda kötü albüm yapma, kötü şarkı yazma ihtimali olmayan bir grup. Adamlar NWOBHM doğarken de oradaymış, bugün de buradalar. İşin iç yüzünü, detaylarını, her bir şeyini biliyorlar.
METALLICA 1999 yılında “Garage Inc.” albümünü çıkarmış ve zamanında kendilerine ilham veren grupların eski şarkılarını cover’lamıştı. SATAN, üç albümdür, yıllar sonra birilerinin METALLICA’nın “Garage Inc.”de yaptığı gibi cover’layacağı değerde şarkılar yapıyor. Şu şarkıların yetmişlerde, seksenlerde yapılan özbeöz, has NWOBHM şarkılarından hiçbir eksiği yok ve sanırım 26 yıl ara verip geri dönen bir gruba da bundan daha büyük bir iltifat yapılamaz.
Kadro Brian Ross: Vokal
Steve Ramsey: Gitar
Russ Tippins: Gitar
Graeme English: Bas
Sean Taylor: Davul
Şarkılar 1. Into the Mouth of Eternity
2. Cruel Magic
3. The Doomsday Clock
4. Legions Hellbound
5. Ophidian
6. My Prophetic Soul
7. Death Knell for a King
8. Who Among Us
9. Ghosts of Monongah
10. Mortality
Keskinlikle katılıyorum, Atom by Atom’un gölgesinde kalmış açık konuşmak gerekirse. Yine başarılı, şapka çıkartılacak bir albüm ama ruh olarak bir şeyler eksik ya da bir önceki albüm çok fazla aşırı iyi bilemedim. Garip bir sevgi besliyorum o albüme karşı
Bu sene dinlediğim en güzel metal albümlerden biri bu oldu. Şu Spotify’dan da komple çekileceğim yeminle. Müziğe böyle kolay ulaşmak hiçbir şeyi tam dinleyememe sebep oldu. Halbuki otur bu albümü sene boyunca her gün dinle, öyle güzel. Yine de korsana düşmek istemiyorum. Bir kahve de benden içebiliyorlardır diye mutlu oluyorum hahah. Bilmiyorum artık Spotify gelirlerinin ne kadarı müzisyenlerle paylaşılıyorsa.
şu başlığın üstüne bi araba kritiği giderdi
Keskinlikle katılıyorum, Atom by Atom’un gölgesinde kalmış açık konuşmak gerekirse. Yine başarılı, şapka çıkartılacak bir albüm ama ruh olarak bir şeyler eksik ya da bir önceki albüm çok fazla aşırı iyi bilemedim. Garip bir sevgi besliyorum o albüme karşı
Bu sene dinlediğim en güzel metal albümlerden biri bu oldu. Şu Spotify’dan da komple çekileceğim yeminle. Müziğe böyle kolay ulaşmak hiçbir şeyi tam dinleyememe sebep oldu. Halbuki otur bu albümü sene boyunca her gün dinle, öyle güzel. Yine de korsana düşmek istemiyorum. Bir kahve de benden içebiliyorlardır diye mutlu oluyorum hahah. Bilmiyorum artık Spotify gelirlerinin ne kadarı müzisyenlerle paylaşılıyorsa.