Yaptığı türü memur gibi yapan gruplar söz konusu olduğunda, her türün kendine ait öne çıkan isimleri var. Konu death metal olduğunda KRISIUN’u bu isimler arasında saymakta bir beis görmüyorum. Grubun sertlik ve hız ekseninde dönen death metal anlayışı yaklaşık 30 yıl ve 11 albümdür belli bir istikrar içerisinde devam ediyor. Bu tarz bir giriş yaptığımda doğal olarak gruba ve albüme eleştirel yaklaşacağım izlenimine kapılabilirsiniz. Haklı gibisiniz ama tam da değilsiniz.

KRISIUN’un death metali hakkını vererek yapan, ancak belli ölçüde yaratıcılık sıkıntısı çeken bir grup olduğunu düşünüyorum. “Conquerors of Armageddon” ile belki de ilk ve en önemli adımını atan, yıllar sonra gelen “Southern Storm” ile de pek çoklarına göre en iyi albümünü sunan Brezilyalı grup, kendisi kadar eski, tecrübeli ve üretken diğer türdaş ve dönemdaş gruplar düşünüldüğünde, death metal kitlesinin genelince kabul görmüş bir en iyi albüm, başyapıt vs. yaratamamış oluşu nedeniyle bana bu “belli ölçüde yaratıcılık sıkıntısı çeken” ifadesini kullandırtıyor.

Bu noktada “ama bilmem kim de aynı müziği yapıyor ona laf eden yok” kalıbındaki eleştirilere karşı diyebileceğim şey, KRISIUN’un, örneğin bir BOLT THROWER’a, DISMEMBER’a oranla çok daha fazla şey vadedermiş gibi gözüken müziği. Grup riflerle dolu, sağdan soldan saldıran, zengin bir death metal sunacakmış gibi duruyor ve aslında bu minvalde müzik yapıyor, lakin pek çok albümünde akılda kalıcı, nesilden nesile aktarılacak düzeyde değerli bir şey sunamıyor.

Kendisiyle yakın zamanlarda kurulan DEICIDE, MALEVOLENT CREATION gibi gruplara baktığımızda death metal tarihinde yer etmiş en az bir albüm yarattıklarını, yine sadece death metal içerisinde seyreden IMMOLATION gibi bir grubun ise kariyeri boyunca destan yazdığını görüyoruz. DEICIDE ve VITAL REMAINS minvalinde aşırı atarlı, dayaklı bir death metal yapan KRISIUN, bence bu gibi isimlerin yanında arka planda kalıyor.

Buraya kadar KRISIUN’u epey hırpalayan şeyler söylediğimin farkındayım. Aşırı objektif bir gözlükten bakıldığında, az önce söylediklerim bence haklı feveranlar. Lakin metal gizemli yollardan çalışır ve bir grubu böyle 2+2=4 diye özetlemek, elbette ki olayı çözmüyor.

“Southern Storm”un ardından şu an pek az detayını hatırlayabildiğim şarkılardan oluşan albümler yayınlayan KRISIUN, yeni albümü “Scourge of the Enthroned”da neyse ki yazıyı sadece yukarıda söylediklerimle tamamlamamamı sağlayan bir iş sunmuş. Grup tam olarak “bildiğimiz KRISIUN” olmaya devam etse de, 2015’teki vasat albümü “Forged in Fury”nin epey, epey üstüne çıkan bir işle karşımızda.

28 yıldır aynı 3 kişi olarak yoluna devam eden KRISIUN, “Scourge of the Enthroned”da son derece tehditkâr, adeta savaş gibi bir albümle bizi sınıyor, yoruyor, yıpratıyor, zevk veriyor. Eliran Kantor tarafından yaratıldığı saniyesinde anlaşılan ve albümün kaosunu gayet iyi yansıtan bir kapakla sunulan “Scourge of the Enthroned”, bunca yıldır gruba dair bildiğimiz ne varsa aynen önümüze çıkarmasına rağmen bunu ekstra bir tazelik, bir heves, bir heyecanla yapıyor. Deli saçması bir davul performansı, vahşet bir ses duvarı, ezici bir sertlik gibi varsayılan unsurların yanı sıra, grubun bu albümde ekstra bir adrenalin, ekstra bir zehir bastığına tanık oluyoruz. Bunu sağlayan esas şey de grubun 10 yıldır eksikliğini çektiği sürükleyici şarkı yazımı.

Eğer aradığınız şey tam olarak buysa; kısmen et kafalı, kısmen içe işleyen bir yıkım sizin için yeterliyse, KRISIUN bu albümde de istediğinizi kan revan içinde hizmetinize sunuyor. Albümü dinlerken hissettim “death metal ulaaaaağğğnn!!” gazı da KRISIUN’un bu kez üzerine düşeni yaptığını gösteriyor. “Scourge of the Enthroned”u dinlerken hem albümden zevk aldım hem yakında çıkacak HATE ETERNAL ve DEICIDE albümlerini daha bir merak ettim, hem de albüm biter bitmez yeni MONSTROSITY albümünü açarak death metal coşkuma ara vermeden devam ettim.