İsveç’in black metale kazandırdığı nadide çiçeklerden biri olan CRAFT’ın yeni albümüyle birlikteyiz bugün. “Terror Propaganda” ve “Fuck the Universe” ile black metal dünyasındaki adını sağlamlaştıran grup, 2011’deki “Void”un ardından verdiği 7 yıllık arayı sonlandırarak “White Noise and Black Metal” ile karşımıza çıktı.

Geçen bu zaman içerisinde CRAFT’ın çeşitli anlamlarda evrildiğine tanık oluyoruz. “Terror Propaganda”da DARKTHRONE öğretileri, CARPATHIAN FOREST paçozlukları ve birtakım başka leşlikler sunan grup; şu noktada bize daha eklektik, derinlikli ve ruhani yanı zengin bir müzik sunuyor. “White Noise and Black Metal”da THORNS bulmak da mümkün, AOSOTH da, belli açılardan ANTAEUS da.

Bir kere grubun işlediği black metalin Fransız kafalarından epey uzak olduğunu ve manevi boyuta taşınma amacı barındırmadığını söylemek gerek. CRAFT işin soyutluğundan ziyade pisliğinde, çirkefliğinde, şiddetinde. Bu yüzden de albümün adındaki ve kapağındaki siyah beyaz kontrastı cidden yerinde bir rol oynuyor. “White Noise and Black Metal”ı dinlerken derin bir atmosfer, ayinsel bir hava falan deneyimlemiyor, bunun yerine siyahla beyazın bir mücadelesini, kavgasını, çekişmesini hissediyoruz. Albüm tamamen tekme tokat dalmak yerine “Undone” gibi şarkılarda görüldüğü üzere işin damar taraflarından da nemalanıyor ve tüm bunlar yaşanan bu kavganın, mücadelenin bir yansıması olarak müziğin dramatik etkisini besliyor.

“White Noise and Black Metal”ı dinlerken çok sıra dışı, yeni kapılar açan bir black metal dinlemediğimizi hissediyoruz, ama zaten grubun aksi türde bir duruşu da yok. Black metalin olmazsa olmaz yapıları, fikirleri albümde sürekli olarak karşımıza çıkıyor olsalar da, CRAFT’ın beste gücü ve bunu yansıtmakta kullandığı tehditkâr karakter, albümün değerini yukarılara taşımaya yetiyor. Bu noktada grubun önceki albümlerine göre bariz farklı duran bir prodüksiyon kullandığını, bu sayede gücünün arttığını ve daha etli bir kimliğe büründüğünü söylemek lazım. Güçlenen bu prodüksiyon sayesinde grup beste anlamında da daha farklı olaylara girebilme imkânı bulmuş. Önceki albümlerin prodüksiyonu ile çok çıplak ve cılız gelebilecek kimi fikirler, “White Noise and Black Metal”da daha bir güç gösterisine dönüşmüşler.

Grup verdiği bu arayı affettirmek ya da en azından dönüşünün etkisini pekiştirmek adına daha enteresan olaylara da girmiş. Kozmik karanlıklara yelken açan enstrümantal “Crimson” bunlardan biri. İlk bir dakikasında harika yükselen ve tansiyon artırma dersi veren “Shadow”un ortalarını geçtikten sonra AOSOTH’vari bir maneviyata göz kırpması bunlardan biri.

“White Noise and Black Metal” gayet iyi bir black metal albümü. Zbigniew M. Bielak elinden çıkma çok iyi bir kapağa, eski CRAFT’a sünger çeken bir prodüksiyona ve hepsini taçlandıran taze ve dolu dolu bir black metal anlayışına sahip. Türün takipçileri için bence yılın en iyi black metal albümlerinden biri olacak kadar da güçlü. O takipçilerden biri olarak, en azından benim için öyle.