Metal gerçekten çok garip bir şey. İçine sokabildiğiniz şeylerin sınırsızlığı, ortaya çıkan sonucun kalitesinden bağımsız olarak insanı şaşırtıyor. İster eski usul şeyleri sevin ister her anlamda yenilikçi bir anlayışı benimseyin; metalin çok uzun zaman önce her yöne çekilebilen, her şeyle birlikte kullanılabilen elastik bir şeye dönüştüğü açık.

2016’da çıkan “Meta” ile kitlesini önceye oranla daha da artıran THY CATAFALQUE, Macar müzisyen Tamás Kátai’ın diğer bir bukalemunluğuyla daha karşımızda. “Meta”da olanca metalliğiyle gayet cayır cayır bir tavır koyan THY CATAFALQUE, “Geometria”da çok daha varyasyonlu, çok daha yan etkili ve dolayısıyla az metalli bir kimlik sunuyor. Albümü dinlerken çok farklı etkilenimleri, ilham kaynakları, fikirleri ve planları olan bir metalcinin elinden çıkan bir şeyler duymakta olduğunuzu açıkça hissediyorsunuz.

İçinde “Gőte” (semender) ve “Sík” (düz) diye iki şarkı olan bir albümden bahsediyoruz bugün. “Ahaha o ne lan” diye bir anlığına da olsa düşünseniz bile, “Geometria”nın böyle yavşaklıklarla işinin olmadığını görmek için albümü başlatmanız yeterli oluyor. “Hajnali Csillag”ın başında tekrar edilen Macarca sözlerin gizemiyle açılan “Geometria”, adının hakkını verircesine geometrik bir artışla çatallanıp budaklanıyor.

Albümden yayınlanan ilk iki single’dan birinin “Szamojéd freskó”, diğerinin de “Sárember” olmasına şaşmamalı. “Szamojéd freskó” belli oranda “Meta”lıklar sergileyen ve THY CATAFALQUE’ın metal tarafını vurgulayan bir şarkıyken, “Sárember” ise “Geometria”nın en şekilsiz, acayip unsurlarından biri olarak öne çıkıyor. Katai’ın bu iki şarkıyı önden yollayarak dinleyiciyi albüme alıştırması mantıklı bir tercih. Diğer bir mantıklı tercih olan konuk vokalist Martina Veronika Horváth, albümün resmen bağırdığı kadın vokal ihtiyacını gideren ve böylesi eklektik, sofistike bir albüme gayet de tat katan bir diğer değer. Normalde metal albümlerinde kadın vokaller konusunda epey seçici olsam da, Horváth’ın “Geometria”ya çok şey kattığı da ortada.

Canlı davul içermeyen ve Kátai’ın programladığı davullar ve sample’ları üzerinden yürüyen albüm, bu sample kullanımıyla da THY CATAFALQUE’ın önceki işlerinden farklılaşıyor. Albümdeki elektronik tat kullanımı bir hayli fazla ve bu tatlar metalde daha yerleşik kimi şeylerle iç içe geçtiklerinde epey enteresan olaylara yelken açıyorlar. Bunun dışında, “Gőte”nin sonlarında karşımıza çıkan türde bir perdesiz bas solosu gibi mezeler de albüme renk katan şeylerden bazıları.

Son tahlilde, “Geometria” son derece zengin, dolu ve ilgi çekici bir dinlemelik. Bence “Meta” kadar karakterli ve uzun ömürlü değil, ancak yine de Tamás Kátai’ın yaratıcılığını, üstelik de tutarlı sunulması zor bir bağlamda bizlere veren; lineerlikten çok uzak, gerçekten de bukalemun gibi bir albüm.