Kadim zamanlardaki çoktanrılı bir uygarlıkta yaşadığınızı ve bu tanrılardan birini memnun etmek için ona kurbanlar verildiğini tasavvur edin. Ona yeni doğan bebeklerinizi kurban etmeniz gerektiğini düşünün.

Daha da ileri gidin; bu bebeklerden biri olduğunuzu düşünün. Tıpkı koyun sürüsünü koruyan çoban köpeğinin koyunları kurt sürüsüne doğru yönlendirmesi gibi, anne babanızın sizi elleriyle bu ateşler saçan tanrıya sunduğunu tahayyül edin. Böyle bir ihtimali düşünemezsiniz. Muhtaç olduğunuz yegâne varlıkların, yaşamına daha yeni başlamış olan sizi mutlak yok oluşa götüreceğini beklemezsiniz…

Avustralya’da gerçekten de çok rahatsız insanlar var. PORTAL, IMPETUOUS RITUAL ve TEMPLE NIGHTSIDE gibi birbirinden habis gruplarda çalan bu kişiler, yıllardır karanlıklar ardından bizlere notlardan oluşan bir kaos sunuyorlar. Bu adeta soyut kişilerin bir diğer uğraşı da, her şeyini belirsizlik üstüne kuran karabasan gibi oluşum GRAVE UPHEAVAL. Albümlerine ve şarkılarına isim koymayan gruptaki müzisyenlerin kimlikleri de doğal olarak gizli. Bu soyutluk içerisinde müzik yapan GRAVE UPHEAVAL, 2013’teki isimsiz ilk albümünün ardından yeni isimsiz albümüyle bir kez daha en kadim korkuları kulaklarımıza doldurmak için huzurlarımızda.

GRAVE UPHEAVAL’ın death metali, death metalin bilinen en mağaramsı, en girintili çıkıntılı, en dehlizlerle dolu formlarından biri. Mutlak karanlık, tavizsiz bir kaos, soyut düzeyde bir buhran, iç sıkıntısı, saf kötülük…

Adı konmayan bu ikinci albümde de GRAVE UPHEAVAL’ın nefes aldırmayan, boğazlayan, dinleyicinin soluğunu kesen karakterini bir kez daha görüyoruz. Albüme dair detayına inilebilecek az şey var, zira GRAVE UPHEAVAL gerçekten de zifiri bir bulut gibi üzerimize çöken, bin gözlü bir tarantula gibi üstümüze çöreklenen bir müzik yapıyor. Müzik tabirini de, sadece çeşitli notaların belirli zamanlarda bir arada kullanıldığı her yaratıma müzik denmesi illa gerekiyorsa kullanıyorum, çünkü “müzik” ifadesi GRAVE UPHEAVAL’ın püskürttüğü kaos için fazlasıyla masum kalıyor.

Bu karmaşa arasında öne çıkan unsurların başında, TEMPLE NIGHTSIDE’da BR olarak bildiğimiz ancak kimliğine dair başka herhangi bir bilgimizin olmadığını ve GRAVE UPHEAVAL’da da isimsiz olarak geçen kişi geliyor. Grupta gitarları ve basları da çalan bu kişi, vokaller konusunda epey korkutucu bir iş yapıyor. Albümdeki vokaller gerçekten de korkutucu, tehditkâr ve insanın içine işler bir karanlıkta olmayı başarıyorlar. Çeşitli hırıltılar, inlemeler, tıslamalar şeklinde ilerleyen bu vokaller, II-III’ün 1.23 civarında giren bebek çığlığı gibi seslerle birlikte daha da ürpertici olmayı başarıyorlar.

Tüm bunlar bir araya geldiğinde, kendinizi gerçekten de o tanrıyı memnun etmek için sunulan yeni doğmuş bebek gibi hissediyorsunuz. Güven duyduğunuz yegâne varlıklar olan anne babanızın sizi kendi elleriyle sunduğunu, tanrının ağzından içeri girdiğinizi ve aşağıya doğru sonsuza kadar uzanan karanlığa doğru hiçleştiğinizi, yok olduğunuzu, yitip gittiğinizi hissediyorsunuz.