Dün, metal tarihinin gördüğü en önemli insanlardan birinin, Jeff Hanneman’ın ölümünün 5. yıldönümüydü. Elbette ki Hanneman’ın değerinden, thrash metale kattıklarından bahsedecek değilim; thrash metalin değer skalasındaki en önemli eserlerden bazıları onun elinden çıktı, sayısız grup ondan etkilenerek kendi karakterini oluşturdu.

Bu vesileyle bir SLAYER albümü incelemek daha anlamlı olurdu elbet, ancak biz bugün olayın ilham alma kısmı üzerinden ilerleyerek başka bir grubu konu edeceğiz. BLOOD TSUNAMI; kadrosunda EMPEROR’ın eski davulcusu Faust’u da barındıran Norveçli bir thrash metal grubu. İlk albümünün adını “Thrash Metal” koyacak düzeyde bir thrash metal grubu.

Her ne kadar tüm kariyerini SLAYER üzerine kurmasa da, grup “Grave Condition” adlı yeni albümünde çok net bir ilk dönem SLAYER klonlaması yapıyor. “Haunting the Chapel” ve “Hell Awaits” başta olmak üzere, o dönemin yırtıcı SLAYER’ını neredeyse her anlamda yansıtan grup, aralarda yine ilk dönem METALLICA’yı da anımsatan işlere de giriyor. Öyle ki, içinde direkt “Seek and Destroy”dan birebir alınmış tribute kısımları dahi var. Benzer şekilde TESTAMENT’ın ilk dönemi de “Grave Condition”da kendine yer buluyor. Misal “Gargoyle”un bazı kısımlarında açık ve net bir “Alone in the Dark” karakteri bulmak mümkün.

Böylesine bariz bir klonlamayı neden dinlemeniz gerektiği konusu elbette ki göreceli bir durum. “SLAYER’ın ilk dönemini dinlemek istesem SLAYER’ın ilk dönemini dinlerim” diyerek BLOOD TSUNAMI’nin bu son çalışmasını olduğu gibi pas geçebilirsiniz; gayet kabul edilebilir bir şey. Lakin, misal GRUESOME’ın DEATH için yaptığı şey hoşunuza gidiyorsa, bu SLAYER ağırlıklı seksenler thrash metali worship’ini de pekâlâ sevebilirsiniz.

Faust’un davul kullanımında Dave Lombardo’nun barok tarzını yansıttığı albümde, vokaller de büyük oranda ilk-orta dönem Tom Araya tatları üzerinden yürüyor. Aynı şekilde “Christ Illusion” dönemindeki daha oturaklı Araya vokalleri de yine karşımıza çıkmadan edemiyor. Sadece 27 dakika süren albüm, kapanışını da vahşileştirilmiş bir ONSLAUGHT cover’ıyla yapıyor.

Çok detaylı tahlile yer bırakmayan “Grave Conition”, BLOOD TSUNAMI’nin daha karakteristik ilk albümü ve sonraki “Grand Feast for Vultures”a oranla açık şekilde daha zayıf bir kimlik barındıran bir albüm. SLAYER’ın bahsettiğim dönemlerini çok seviyorsanız, “Grave Condition”ı da sevebilirsiniz. Aksi takdirde albümün size bir şeyler vermesi epey tesadüfi olacaktır.