Oğuz Sel

261 milyonluk nüfusa sahip Endonezya’dan, Metal Archives kayıtlarına göre 1659 tane metal grubunun çıkması normal görülebilir. Ama bu 1659 grubun yalnızca 5 tanesinin teknik brutal death metal yapması, beni biraz şaşırttı açıkçası. Tüm bu istatistikî verilere ulaşmamın nedeni ise bir başka yazının konusu olsun.

Humiliation, 2010’dan bu yana faaliyette olan bir ekip ve yaptıkları müziğin teknik brutal death metalden ziyade teknik death metale yakın olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Zira teknikli brutal kulvarına kayıldığında; Defeated Sanity, Wormed ve Unfathomable Ruination gibi türün kafa göz yaran, deli manyak yeni nesil temsilcileri var.

Grubun “Karnaval Genosida”da, önceki albümlerinde bariz hissedilen Spawn of Possession ve hafif Origin havasından kurtulduğu açık. Başarılı enstrüman kullanımı, üzerine düşünülmüş kompozisyonlar, yer yer devreye giren bireysel şov bölümleri damakta güzel bir tat bırakıyor. Türe büyük yenilikler getirmese de ortaya konulan işin uğraşılarak yapıldığı, hemen her parçadan belli oluyor. Oluşuma yeni katılan gitaristlerin de Humiliation’ın daha kimlikli bir müzik üretmeye başladığının sinyalini veriyor.

Öte yandan grubun albümde, en azından kendi adına yenilik sayılabilecek işlere giriştiğini de ifade etmeliyim. Artık grup için alışılageldik bir durum olan konuk sanatçıların bazı parçalarda yer alması mevzusunu, bu defa Endonezya için daha tanınmış isimlerle yapması bunun göstergesi.

Örneğin, albümün öne çıkan parçalarından biri olan “Ironi Agnostik” parçasının nakarat kısmında ve yapımın son parçasında, bizim buradaki “O Ses Türkiye”ye denk gelen “Indonesian Idol” yarışmacılarından Yuka Tamada boy gösteriyor. Bu iş için başka bir hanım vokal bulunamaz mıydı, tabii ki bulunabilirdi ama işte düşünce, Endonezya nezdinde biraz daha popülerlik kazanmak muhtemelen.

Grubun adını ve nereli olduğunu söylemeseniz, ABD’li veya Avrupalı teknik death gruplarından biri olduğunu pek âlâ sanabilirdim, zira “Karnaval Genosida”nın prodüksiyon tarafında; Deicide, Fallujah, Belphegor, Kataklysm gibi bir dolu grupla çalışan Mark Lewis gibi bir usta var. Konusuna hâkim olmayan birinin ellerinde heba olabilecek şarkılara sahip albüm bu sayede, eli yüzü düzgün ve birilerine benzemektense kendi kimliğini oluşturma yönünde gayret ettiğini kanıtlıyor.

Death metalin her türünden hoşlanıyorsanız, gaza getirici rifler işitmeyecek olsam da teknik death metal dinleyebilirim diyorsanız ve Endonezya metal sahnesine dair iyice bir albüm arıyor da bulamıyorsanız, “Karnaval Genosida”ya şans verin derim.