İspanya ve Portekiz, Batı Avrupa’nın metal konusunda çok fazla öne çıkamayan iki ülkesi konumundayken, son yıllarda yaptıkları atalarla epey bir kaliteli grubu metal dünyasına kazandırdılar. İspanya metalin özellikle karanlık tarafına yoğunlaşarak WORMED, ALTARAGE, AVERSIO HUMANITATIS, PROFUNDIS TENEBRARUM, SHEIDIM gibi grupları ortamlara salarken (TEITANBLOOD, AVULSED, HAEMORRHAGE’ı falan saymıyorum bile), bunlar arasından thrash metal yapan fazla grup olmaması dikkat çekiyordu.

2000’lerin başından bu yana İspanya thrash metalinin en önde gelen gruplarından biri olan ve 1 ay sonra yeni albümünü çıkaracak olan ANGELUS APARTIDA haricinde, esasında son 6-7 yıldır İspanya’nın thrash metaline damga vuran bir grup daha var. Önceki adı CRYSYS’i de sayarsak 10 yıldır müzik yapan, Wacken 2009’da bu isimle Metal Battle zaferi elde eden, şu ana kadar da 4 albüm çıkaran thrash/crossover grubu CRISIX, bugünkü konuğumuz.

NUCLEAR ASSAULT, DEATH ANGEL, EXODUS başta olmak üzere seksenler sonunun cayır cayır thrash’ini gözler ve kulaklar önüne seren CRISIX, prodüksyonundan genel karakterine dek dinlemesi zevkli bir grup. Pizza thrash olarak adlandırılan partili, şakalı, karikatürize thrash’e de bulaşır gibi olmasına rağmen müziğinde ciddiyeti elden bırakmayan Katalan grup, “Against the Odds” ile yine tatmin edici, doyurucu bir alternate picking şöleni sunuyor.

CRISIX, şarkı isimlerine ve sözlerine baktığımızda belli bir geyik potansiyeli taşıdığını belli ediyor. Olaya balyoz gibi thrash metal arayışıyla girenler, bu crossover/groove muhabbetinden biraz irrite olabilirler. Lakin CRISIX asla ve asla MUNICIPAL WASTE, vb. türü bir parti müziği yapmıyor. Elbette ki ortada aşırı çirkin bir Şili thrash metali falan yok, lakin grubun adı anılan tüm türlere dair yakaladığı genel dengenin başarılı ve lezzetli olduğunu söyleyebiliriz. Aşağıdaki klip tercihi tartışılabilir tabii…

“Against the Odds”ı dinlerken inanılmaz riflerle dolu yahut tutkuyla yanan akıl almaz bir albüm dinlemiyorsunuz, bunu da fark ediyorsunuz. Ancak thrash metal adına yetenekli insanların ortaya koyduğu eli yüzü düzgün bir işle muhatap olduğunuzu da devamlı olarak görüyorsunuz.

Politikaya, sisteme falan fazla bulaşmadan aralara “Shut the fuck up!”lar sokan ve büyük oranda light konulardan bahseden grup, müzisyenlik ve vokal artılarıyla kale alınır olmayı başarıyor. Özellikle vokallerin olaya bir gaz verdiği muhakkak. Zaman zaman giren gang bağırışlar falan sayesinde albümün dinamizmi, haydi eller havayacılığı itinayla artırılıyor.

Amerikan’vari thrash metal seviyorsanız ve Big 4 ağırlıklı müzik yapan klon gruplardan sıkıldıysanız, tazelenme ve serin bir şöyle derin bir alma adına CRISIX’i dinlemenizi salık veririm. Yaratıcılığı makul, tutkusu bol.