2005’te çıkan ilk albümü “From the Grave”den bu yana takip ettiğim bir grup THE ABSENCE. En büyük patlamasını “Raiders of the Plague” ile yapan ve Amerikan melodik death metali adına en güzel örneklerden birini sunan Floridalı topluluk, bu albümün sonrasındaki “Enemy Unbound” ile bariz bir geri adım atmış ve kadro değişiklikleri, yetersiz promosyon vb. olaylar neticesinde, belki de kariyeri için en büyük stratejik önemi taşıyan albümde teklemişti. “Raiders of the Plague” ile ciddi anlamda hatırı sayılır bir iş ortaya koyan THE ABSENCE, ne yazık ki o momentumu kaybetti ve akabinde devam eden birtakım sıkıntılarla büyüme potansiyelini büyük oranda tüketti.

Yine de grubun dağılmaması ve yoluna devam etmesi önemli bir şey. Epey bir eleman değişikliğinin ardından tekrar işe koyulan grup, yeni albümü “A Gift fort he Obsessed” ile tekrardan kulaklarımızı melodik death metaliyle dolduruyor. THE ABSENCE’ın melodik death metali “melodi bulduk, etrafına şarkı örelim” anlayışının epey uzağında. Rif bazlı bir müzik yapan grup, melodiyi ön plana çıkarmaktan ziyade değişken, gaz ve enerjik bir müzikal kimlik sunuyor bizlere.

Hard rock beslemeli bir rifle açılan albümde, The Forging’de olduğu gibi gayet karanlık tatlar yahut coşkun gitar kullanımları, yardırmalı davullar bulmak mümkün. Aşırı derecede karakteristik bir grup sound’undan söz edemesek de, THE ABSENCE’ı başından beri bilenler için alışıldık bir karakter var “A Gift fort he Obsessed”de de.

Bu konuda verebileceğim en güzel detay; az önce adını andığım The Forging’in 2.38’i ile 4.56’sı arasında yer alan, grubun önceki albümlerinde sık yapmadığı, ancak buradaki örnekte çok başarılı şekilde sunduğu dramatizasyon dalgalanması olayı. Clean gitarlarda başlayan bu bölüm yavaş yavaş yükseliyor, farklılaşıyor ve sonrasında gelen çok iyi bir rifle zirve yapıyor, oradan da başka şeylere bağlanıyor. Bu sayede de albümün en iyi anlarından biri olarak önümüzde duruyor.

Albümü dinlerken sürekli olarak farklı farklı fikirlerle karşılaşsak da, “A Gift fort he Obsessed”in her şeyiyle müthiş bir albüm olduğunu söyleyemeyiz. Mesela “Raiders of the Plague”deki harika “Dead and Gone” veya muazzam “World Divides” gibi hit şarkılar yahut yine o albümdeki “Prosperity” gibi nefis bir enstrümantal, bu albümde yok. Dolayısıyla bir miktar hit şarkı eksikliği çekildiğini düşünüyorum. Ancak bunun haricinde albümün öyle göze batan bir falsosu yok. Melodik death metalin acıması katili olan araya dandik clean vokal sokma olayına hiç başvurulmadığını da ekleyerek, endişeli yüreklere su serpebilirim.

“A Gift fort he Obsessed”, bundan 11 yıl önce çok ama çok potansiyelli bir grubun işleri rayına oturtamaması sonucunda bence şansını kaybetmiş olmasına rağmen tekrar kendini belli ettiği, ışığını gösterdiği bir albüm. Grupla henüz hiçbir hukukunuz yoksa, kesinlikle “Raiders of the Plague”le başlamanızı salık vererek huzurlarınızdan ayrılıyorum.