Ant Arın Şermet

“11.40 Paris-Charles de Gaulle uçuşu için yolcuların 207 numaralı kapıya gelmeleri önemle rica olunur” anonsunu duyup kapıya yöneldiğimde playlist’imi kontrol etme gereği duydum ve önceki gece indirdiğimi sandığım son Queens of the Stone Age albümünü indirmediğimi fark ettim… Şöyle bir düşünün; internetin yok, öğrencisin, paran az, müzik dinlemeden gerekiyor ve sevdiğin grubun çıktığını yeni öğrendiğin albümü inmemiş… “Acil durum!” diyerekten wi-fi bulup bağlandım ve bu yazının devamının kaynağını kulaklarıma zerk ettim.

Yaklaşık 3,5 saatlik yolculuk boyunca aralıksız dinlediğim albümü bir noktadan sonra gitar melodilerini dâhil olmak üzere ezberlediğimi fark ettim. Albüm için söylenecek ilk şey de burada kendini belli etti. Yakalayan ve akılda kalan gitar riflerine yedirilmiş rahat ezberlenen ve bol tekrarlı sözler albümü kolay dinlenebilir kıldı.

Paris ile giriş yapmamın 2 sebebi var. İlk sebep; gezme şansı bulduğum bir yeri özel bir durumla birleştirip paylaşma isteğim, ikinci sebep ise hâlâ hafızalarda tazeliğini koruyan Bataclan saldırısı. Bataclan saldırısında sahnede Eagles of Death Metal için davulcu olarak yer alan Josh Homme’un Queens of the Stone Age’in frontman’i olduğunu söylememe gerek yok sanırsam…

2017’nin Ocak ve Mart ayları arasında kaydedilen “Villains” klasik bir QOTSA albümü olarak gösterilebilir. Keskin gitar tonuna yedirilmiş melodik altyapı ve gitarı destekleyen davul kullanımı grubun alametifarikası diyebiliriz. Son albümü “… Like Clockwork” ile benzerliği de, hatta “Songs For The Deaf” ile de aynı tınlaması bu fikrimi destekler nitelikte.

Albümün ağır toplarına gelecek olursak; ilk yayınlanan “The Way You Used To Do” gösterilebilir. Foo Fighters’ın son albümü “Concrete and Gold”un gitar tonuyla kan bağları olduğuna inandığım bir şarkı. Haziran ayında yayınlanan şarkının klipsiz versiyonu 8,1 milyon kez tıklanma başarısı gösterdi. Klip versiyonu ilk hâlinden yaklaşık 5 ay sonra Kasım ayında yayınlanıp 3 milyon tıkı cebe koydu. Fena değil? Diğer önemli parçalar ise Feet Don’t Fail Me, Un-reborn Again , The Evil Has Landed, Fortress, Head Like a Haunted House.

Albümün müzikal yanından çok daha dikkat çeken kısmı ise inanılmaz görsel tasarımıydı. “…Like Clockwork”te de birlikte çalıştığı Boneface ile çalışan grup görselliğin gücünü değişmekte olan dinleyicilere en sert şekilde, biraz da “hain”ce göstermiş oldu.

Albüm içinde kullanılan görsel tasarımları merak edenleriniz olursa sizi şöyle alalım.

Bir noktadan gezi içeriğimi de eklemek isterim. Her öğrencinin hayali olan Hollanda gezisini de “Villains” ile beraber yaptım.

Gezmek dışında bazı takıntıları olanlarınız bilir, elinizdeki miktar bir anda karşı tarafın kasasına girer… Ben de kendimi engellemeye çalıştıysam da kanında CD, plak, kaset biriktirme zehri dolaşan herkes gibi, Amsterdam’da kendimi bir anda bir plakçının içinde CD’lere sarılmış ve görevliyle yarınlar yokmuşçasına pazarlıklar yaparken buldum.

Sonuç olarak elimde anı olarak hatırlanacak bir albüm, güzel sohbet ve “Villains”ın duvara asılmış posterinin fotoğrafı kaldı…

“Villains”, grubun sadık dinleyicileri ve bu tarzı seven dinleyiciler için ideal bir albüm. Deneysel çalışmalardan uzak durulmuş, kazanan taktikten vazgeçilmemiş ve Jose Mourinho Manchester United’ı gibi 1-0‘a sırtını yaslayarak 3 puanı hanesine yazdırmış. Ama Homme’un hatırlaması gereken bir ayrıntı şu; Mourinho ve Manchester United miadını doldurdu. Onlar da bu sıkıntıya düşmeden önce biraz daha farklı sularda yüzmeyi deneyebilirler. Ama bu durum, “Villains”ın yine de çok iyi bir albüm olduğu gerçeğini değiştirmez.