Oğuz Sel

Kendini genel geçer yargıların dışında tutarak bireyselliğini ve kendine özgülüğünü elindeki en önemli güç olarak gören ve bunu enerjisini kanalize ettiği her işte gösteren insanlar için başarı kaçınılmazdır diyebilir miyiz? Konu giderek farklı fikirlerle beslenen, bir müzik türü olarak görünse de cehenneme açılan kapılara inen sarmal merdivenlere dönüşen black metal ise, kesin yargılarla hareket etmek ve bu soruya peşinen menfi bir yanıt verip kestirip atmak, yanıltıcı olabilir.

ION, en azından benim açımdan tanımlamaların kifayetsizliğe sürüklendiği, müzikal noktada kendine özgülüğün zirveye çıktığı, başı-sonu kopuk gibi görünen ama resmin bütününe bakmayı başaranlar için oldukça iyi ve dinlenesi bir black metal yapıyor “Path to Unknown”da. Albüm boyunca atılan hiçbir adımın, basılan hiçbir notanın alelâde olmadığını kanıtlayan ION, deneysellikle harmanladığı ve yenilikçiliğe uzanmakta da beis görmeyen müziğini, ustalıkla şekillendiriyor; yıllar sonra bile hayranlıkla incelenen, takdir edilen ve başka sanatçılara ilham olabilecek işitsel bir anıt ortaya koyduğunu bilerek belki de.

Albümün geneline yayılan karamsar, soğuk ve ümitsiz bir hava var; açılışı yapan melodiler her ne kadar karabasan olup, dinleyicinin üstüne çökmeyi başarsa da devam eden bölümler, albümün asıl niyetinin ne olduğunu ortaya çıkarıyor. Hatta öyle anlar geliyor ki vokaller ve müzik, yerini, “Discouraged Ones” dönemi Katatonia’sına bırakıveriyor, onca işitsel hengâmenin arasında zihinleri hercümerç ediyor.

Müzisyenlik konusunda sınıfı geçmek şöyle dursun, kısa zamandır piyasada olmasına karşın “Path to Unknown”da etkileyici bir performans sergileyen ION, ürettiği müzikteki cesaretini, şarkıların sunumunda da göstermekten çekinmiyor. Çoğu zaman birbiriyle ilintilemekte güçlük çekilebilecek müziklerini, 30 dakikayı aşabilen parçalar hâlinde albüme yayan grup, bilinmeyene giden yola, üç tane taş daha koyuyor.

Toplam süresi itibarıyla da öyle kolay kolay yenilip yutulacak gibi durmayan ancak dinlenmeye başlandığı andan itibaren etkisi altına girilip, kolayca hatmedilebilecek yapım, dinlediği müzikte atmosferin baskın olmasını; çıldırmışlığı, durağanlıkla bir araya getirebilen eserlere zaman ayırmak isteyenlere sesleniyor.

Göze batmayan ve açıkçası görmezden gelinebilecek kusurlarına karşın 2018’in önemli eserlerinden biri “Path to Unknown”. Grubun potansiyelini iyiden iyiye su yüzüne çıkardığının da en önemli kanıtı olan eser, yeniliklere açık black metal dinleyicileri için biçilmiş kaftan.