5. yy ile 8. yy arasında şu anki Fransa’nın güney batısı ile İspanya ve Portekiz’in tümünü oluşturan İber Yarımadası’nı kapsayan bir krallık kuran Vizigotlar, doğudaki Ostrogotlar ile birlikte Cermenler’den oluşan dev Got kabilesinin iki kolundan biriydi. Kavimler Göçü sırasında çılgın atan bu arkadaşlar, Batı Avrupa’nın şekillenmesi adına önemli rol oynamıştı.

Şu anda Ukrayna/Moldova olan bölgeden yola çıkan bu çılgın Cermenler; Trakya, Mora Yarımadası, Avusturya, İtalya’nın en güney ucu ve oradan da Fransa’nın güney kıyısı boyunca ilerleyip, Toulouse’da başkent kurup günümüzde Sevilla olan yere kadar gelmiş ve böylece Vizigot (Doğu Gotları) adını almıştı. Bu arkadaşlara “orman halkı” deniyordu ve Roma’yı iki kez kuşatacak, Edirne’de Roma İmparatorluğu’na tarihinin en ağır yenilgisini tattıracak kadar da cesur insanlardı.

700’lerin başlarında Emeviler’in aşağıdan gelip İspanya taraflarını ele geçirmesiyle birlikte yukarı ya doğru kaymak zorunda kaldılar ve bu sefer de Frenk kimliğinin ve medeniyetinin oluşmasına katkıda bulundular.

Kısacası bu Vizigot topluluğu gerçekten de özü sözü bir, elindekileri akıllıca kullanarak baya bir şey yapmış, devasa mesafeler kat ederek göç etmesine rağmen arada kaynamamayı ve ulaştığı noktada da güçlenmeyi başarmış, başarılı bir gruptu.

“Tıpkı VISIGOTH gibi…” diye iğrenç bir şekilde konuya bağlayayım mı? Bağlayayım mı? Yapayım mı bu ucuzluğu? Of hem de ne yaparım he… Bak yaptım bile.

VISIGOTH, 2010’da kurulan ve 2015’teki ilk albümü “The Revenant King” ile heavy metal çevrelerinde güzel bir ilk intiba bırakan bir heavy/power metal grubu. Efsane çizer Kris Verwimp elinden çıkan ve diğer bir efsane çizer olan Michael Whelan’ın CIRITH UNGOL kapaklarını anımsatan kapaklarıyla kendini -ve içindekini- belli eden VISIGOTH; kılıç, büyücülük, fantezi, kahramanlık temalı çok nefis bir heavy metal yapıyor. En yakın referanslar olarak yıllardır doyamadığım SUMERLANDS’i, ETERNAL CHAMPION’ı ve “Iron Will” dönemi GRAND MAGUS’u dile getirebileceğim VISIGOTH, bunlardan ilk ikisine göre daha bir gaz, daha taka tuka bir heavy metal/ABD power metali kırması icra ediyor.

Bunu yaparken duygusunu ve derinliğini de geri plana atmayan VISIGOTH; armonik gitar oyunları, karakterli vokalleri ve leziz prodüksiyonuyla uzun vadede kendini devamlı dinlettirecek bir iş sunuyor.

Grubun 2 hafta kadar önce çıkan yeni albümü “Conqueror’s Oath”ta, ilk albümdeki kalitenin devam ettirildiği, VISIGOTH karakterinin güçlendirildiği bir yapı görüyoruz. Grup; elindeki özde basit, fikren standart unsurları bile akıllıca ve pragmatik biçimde kullanarak elle tutulur, ayakları yere sağlam basan besteler ortaya koyuyor. Daha ilk şarkı Steel and Silver’ın açılış melodisinden VISIGOTH’un karakterini şıp diye anlıyor ve türe karşı en ufak bir yakınlığımız varsa, sunulan şeyi “yhaaa” diye benimseyiveriyoruz. Çığlık çığlık olmasa da grubun müziğine gayet güzel giden vokaller, enfes davul tonu (altolara bittim resmen), duyulur bas ve elbette ki alevli gitarlarla “Conqueor’s Oath” çok net şekilde keyif veren bir dinlemelik hâline geliyor.

Grubun tarzı, duruşu ve karakteri son derece net olduğundan öyle uzun uzadıya deşilecek, alt metinler aranacak bir şey söz konusu değil. Ortaya konan müzik de, işlenen konsept de, her şeyiyle apaçık, fazladan parantez açtırmaya gerek duymayan bir biçimde önümüze seriliyor. VISIGOTH güzel müzik yapıyor ve bunu da hiç dolambaçlı yollara girmeden, şaşırtma amacı gütmeden, son derece saf biçimde bize sunuyor. Seksenlerde konuşuyor olsak başkaydı, ancak günümüzün geometrik şekilde artarak ekstremleşen metal ortamında giderek niş bir kitleye yönelen bu tarz kaliteli grupları el üstünde tutmak, pamuklara sarmak önemli. VISIGOTH da bu gruplardan biri, o yüzden bu arkadaşlara her türlü ilgi ve alakayı göstermenizi salık vererek Steel and Silver yazısının solundaki beyaz üçgene bir kez daha tıklıyorum.