Tıpkı iklimiyle tezat gruplar çıkaran Florida gibi, iş müziğe geldiğinde Avustralya da kendinden beklenmeyecek bir karanlığa sahip. “Bu kadar sörf, bu kadar refah da bir yere kadar” diyen pek çok genç, ellerine aldıkları enstrümanların en pislik, en çirkin yönlerini dünyaya gösterme konusunda birbirleriyle yarışıyorlar. Bu gruplardan biri de, yakın zaman önce oluşan ve ilk albümü “Perverse Offerings to the Void”u 2 hafta önce çıkaran Sydneyli grup GOLGOTHAN REMAINS.

GOLGOTHAN REMAINS’in çetrefilli müziğini tarif etmek için referans gösterebileceğimiz gruplar arasında INCANTATION ve DEATHSPELL OMEGA’vari tatsız arkadaşlar öne çıkıyor. Bir death metal grubu olan GOLGOTHAN REMAINS, INCANTATION’vari uğursuz, gergin bir death metali, DEATHSPELL OMEGA, ULCERATE, ARKHON INFAUSTUS türevi bir atonal anlayış çerçevesinde sunuyor. Lakin bunu yaparken tüm kimliğini bu atonal tedirginlik üzerine yıkmıyor. Riflerde, taramalarda hissedilen çok lezzetli bir akılda kalıcılık söz konusu ve bu özellik GOLGOTHAN REMAINS’in en güçlü olduğu taraf olarak öne çıkıyor.

“Perverse Offerings to the Void”u ilk dinleyişinizde fark ettiğiniz bu akılda kalıcılık olayı, albüm boyunca kendini gösteriyor. Grup kendini soktuğu tüm bu keşmekeş içerisinde bir an olsun sululuğa bulaşmadan hem taş gibi olup hem de akıllarda yer edecek bir şey sunmayı başarıyor. Son derece karanlık atmosfer, buna uygun paçoz kayıt ve zevk sahibi ellerden çıktığını belli eden bestelerle “Perverse Offerings to the Void” 2018’in lezzetli sürprizlerinden birine dönüşüyor.

İlk albüm olması dolayısıyla da övgüyü hak eden “Perverse Offerings to the Void”da öne çıkan diğer bir özellik de albümde son derece baskın bir gitar kullanımı olması. Adamlar dümdüz power chord dayamaktan itinayla kaçınmış ve parmakların canla başla çalıştığı rifleri ardı ardına döşemişler. Aynı şekilde davul da bu kaos futbolu içerisinde üzerine düşen 8 numaralığı gayet güzel şekilde yapıyor.

Müziğine atonal tatlar sokan grupların zamanla sadece bu alandan ekmek yemeye meyilli hâle gelip fazlaca sınırlandığına zaman zaman tanık olabiliyoruz. İşte GOLGOTHAN REMAINS bu dengeyi çok iyi şekilde kurmuş. Üst üste çınlayan uyumsuz notaların oluşturduğu tekinsizliğin keyfini çıkarırken, yer yer grubun her sıkıştığında bu yöne yaslanıp kolaya kaçacağını hisseder gibi oluyoruz, ancak GOLGOTHAN REMAINS bu noktada gerekli olan olgunluğu sergiliyor ve bir anda kanat oyuncularının yerini değiştirerek müziğe gerekli tazeliği enjekte ediyor.

Death metal içerisinde taze bir şeyler bulma konusunda belli bir arayışınız varsa ve pek çok şeyi olması gereken hatta zaman zaman olması gerekenden de iyi yapan bu taptaze grubu radarınıza alın derim. Neye uğradığınız şaşırmayacaksınız, zevk çığlıklarıyla kendinizi paralamayacaksınız, ama iyi bir şey dinlediğinizi de net şekilde hissedeceksiniz. GOLGOTHAN REMAINS kendi adıma yılın güzel keşiflerinden biri olarak 2018 dosyamdaki yerini aldı.