Bundan 12 yıl önce çıkan “Enter the Mighty Theriomorphic” adlı albümlerini yazmam için benimle iletişime geçen vasat death metal grubu THERIOMORPHIC sayesinde haberdar olduğum, “The Torment Continues” albümlerini dinlediğim, ancak sonra bağımı kopardığım bir grup olan CORPUS CHRISTII’nin yeni albüm çıkardığını kısa süre öncesine kadar bilmiyordum. Bizleri Lizbon’dan selamlayan Portekizli grup çok net, saf ve taş gibi bir black metal yapıyor diyerek kışlıklarımızı giyinelim.

CORPUS CHRISTII hakkında yazması, bahsetmesi kolay bir grup. Bunun başlıca sebebi, türün gerekleri ve standartları bağlamında CORPUS CHRISTII’nin ne eksik ne fazla bir black metal icra ediyor oluşu. Ortadaki işin bayağı kaliteli olması bir yana, CORPUS CHRISTII’nin black metali gerçekten de ansiklopedik düzeyde bir “black metal 101″ hüviyetinde. Taramalı rifler, soğuk akorlar, gergin arpejler, “Hail Satan!”lar, blast beat’ler, yerine göre karanlık, yerine göre yırtıcı, yerine göre damar…. Burada hepsi var.

Bu sebeple de albümü “Portekizli grup CORPUS CHRISTII’den gayet iyi bir black metal albümü.” şeklinde bir satır yazarak incelemek de mümkün. Gerçekten mümkün. Lakin yüzeyi şöyle bir deşip derinlere indiğimizde, grubun aşağılarda saklanan entrikalarıyla, gizemleriyle daha yakından yüz göz olabiliyoruz.

İki kişiden oluşan CORPUS CHRISTII pek çok açıdan ne yaptığını bilen bir black metal grubu. “Dümdüz alternate picking rif üstüne epik melodi” şeklindeki bayat power metal formüllerinin black metale uyarlanması gibi “soğuk akor üstüne kötücül melodi” kolaycılığına kaçmayan grup; gayet değişken, gri ile siyah arasındaki tüm tonlara dokunan, duygusu ve görkemi yerinde bir black metal sunuyor. I See, I Become gibi şarkılar, daha ilk andan iş bilir müzisyenlerce yazıldıklarını gösteren eserler. Olayın akılda kalıcılık ve yaratıcılık kısmını da hakkını vererek yapan CORPUS CHRISTII, bu sayede hem uzun ömürlü olan hem de doldur boşalta girmeyen, ayakları yere basan bir manevi deneyim sunuyor.

Albüm kapağından da hissedilen mistik, sembolik atmosferi gayet tutarlı yansıtan “Delusion”, bu yıl içinde çıkan iyinin üstü black metal çalışmalarından biri. “Şu grup gibi” dedirtmemesiyle kulağa taze gelen, tutarlı anlayışıyla hiçbir anında havada kalmayan ve “black metal olacaz” diye yüz bin yıllık formüllere girişmeyen “Delusion”ı, en kolay ve genel ifadeyle black metal dinleyen herkese rahatlıkla tavsiye ederim.

“Ben sadece sabah akşam kanlı cerahat yiyen aşırı çivili terörist black metal dinlerim” demiyorsanız, burada ortaya konan şeyi sevmeniz çok ama çok büyük ihtimal.