İngiltere’nin en kodu mu oturtan gruplarından biri olan DYSCARNATE’in 5 yıl aradan sonra geri dönüşüne tanık olmak ne kadar güzelse, bu dönüşün “With All Their Might”la olması da bir o kadar harika. Çok gazlı başladım değil mi? Evet, tıpkı DYSCARNATE gibi; DYSCARNATE’in araba yumruklatan, 200 km hızla üzerinize gelen motosiklete döner tekme attıran, aynı anda üç gergedanla güreştiren rifleri beni gaza getirmesin de ne getirsin?
DYSCARNATE’i bilmeyen birine açıklamak için birkaç grup adı saymak yeterli aslında; DYING FETUS, MISERY INDEX, BEHEMOTH, MESHUGGAH, MORBID ANGEL. Bunları demir bir kaba koyup çok da ufalamadan dövdüğünüz takdirde elinize DYSCARNATE’in dayaklarla dolu, agresiflikten ölen, testosteron yüklü metali çıkıyor. Şimdi gelin; roove’dan geberen, boynunuzu değil sırtınızı kıran, omurganızı söküp duvarlara vuran bu müziğin altı ne kadar dolu bakalım… Ya da bakmayalım. Bu sefer bakmayalım. Bu sefer olayın içeriğine girmeden, yüzeyde birikenleri konuşalım.
“With All Their Might” son zamanlarda dinlediğim en etli, en kol gibi albümlerden biri. Adamlar resmen pena yerine balyoz, tel yerine halat, gitar yerine de dev bir örs kullanıyorlar; tıpkı kapakta olduğu gibi. Bu 5 yıllık aranın ardından grubun “sıfır saçmalık, sıfır sulandırma, dibine kadar beast mode” düsturuyla yola çıktığı o kadar belli ki. Rifler adeta “bu müziği çok yüksek sesle dinlemek zorundasın” diye bağırıyorlar. “Biz böylesi bir hayvanık sunuyoruz, sen de hakkını vererek dinleyeceksin”. İşte bu sebepten, albümü her açışımda sesi diğer herhangi bir albüme göre daha fazla açma ihtiyacı hissediyorum. Albüm zaten yüksek sesle kaydedilmiş, o konuda bir sıkıntı yok, ama sesi kökleyince daha da coşup sizi bir ölüm makinesine döndüreceğini hissediyorsunuz.
Oturduğunuz yerde gayet rahat yaşanan bu gaza gelme durumu, bu müziğe uyacak bir düzlemde daha da faydalı olacaktır. Her ne kadar grubun kendisi bodybuilding’ci slam grubu olayıyla alakasız olsa da, “With All Their Might”ı dinlerken elinizin altında bir ağırlık, bir bench-press, kısacası fiziksel güç harcayacağınız bir ortam arıyorsunuz.
Grup sizi harekete geçirecek, bir yerleri yumruklatacak müziği hizmetinize sunmuş ve 40 dakikadan kısa sürede pestilinizi çıkarmanız için gerekli altyapıyı hazırlamış.
“With All Their Might”ın direktliği ve duvara kafa attırıcı yapısı düşünüldüğünde, albümü uzun uzun anlatmaya da gerek yok aslında. Çok rahat şekilde arkanıza yaslanabilir, albümü başlatabilir ve daha 1 dakika bile dolmadan yaslandığınız yerden doğrulup taşıyıcı kolon tekmelemeye, buzdolabı tokatlamaya başlayabilirsiniz.
“With All Their Might” kaç kişinin yıl sonu listesine girer bilmem, ama gireceği kişilerin bu yıl içinde epey ter attığını ve kalori yaktığını şimdiden söyleyebiliriz.
Kadro Tom Whitty: Gitar, vokal
Al Llewellyn: Bas, vokal
Matt Unsworth: Davul
Şarkılar 1. Of Mice and Mountains
2. This Is Fire!
3. Iron Strengthens Iron
4. Traitors in the Palace
5. To End All Flesh Before Me
6. Backbreaker
7. All the Devils Are Here
8. Nothing Seems Right
Ayı gibi albüm. Decapitated ve Misery Index’in karışımı gibi, başrolde gitarın çılgın attığı bir tarzları var. Az uykuyla yaşadığım için sabahları işe giderken böyle albümlere ihtiyacım oluyor, çıktığından beri düzenli dinliyorum. Size puanım dokuz kankalar.
Daha bir kaç gün önce öneri ve tavsiye bölümünde paylaştığım grup. Yanlız İsmail de de aynı şey olmuş olacak ki 1 2 parçasını dinledikten sonra “ulan misery index noldu yav” dedirtti bana…
zenginlik kattığını düşündüğümden çift vokalli death metal gruplarını oldum olası sevmişimdir. Tek eleştirim gaz parçaların yüksek tempoda başlayıp bunu parçanın bütününe yayamayarak sonlara doğru ivme kaybetmesi ya da bana öyle gelmesi..bilmiyorum şimdi çok bilmişlikte yapmayim.
kesfettigime sevindigim ve artık yakından takip edeceğim bir grup oldular, benden 10/8 çalışır.
Kendince dayak attıkları yerler var doğru ama her ne kadar tür farkı da olsa playlist’e Nails’in ardına bu albümünü koyunca balon gibi sönüverdi albüm. 7 gider.
Albümde tek bir kusur var, oda kapanış parçasinin görkemli bir kapanış yapamamasi. 1. parçadan 7. parcaya kadar levye ile kafatasina girişiyolar ama son parçada fatality beklerken friendship yapip birakiyorlar. Albümü dinlemeden önce baktim son parça digerlerine gore baya uzun, dedim en iyi parca kesin budur. Tam tersi çıktı aq. Bu arada yanlis anlasilmasin, kesinlikle kotu bir parca degil ama kapanisa yakismamis sadece… neyse sonuc olarak harika bir album. Her gun bir doz aliyorum. Uzun bir sure de bıkmadan usanmadan dinleyeceğimede eminim.
@P L A G U E, Death metal camiasindakiler insanlari kin ve nefrete yonlendirdigi icin bircok dava acilmistir.Hatta Cannibal Corpse de bundan payini almistir ve Amon Amarthin albumlerinde insanlari oldurmemeye dair subliminal mesajlar icerdigi de album kapak fotolarinin ve sarki sozlerinin bulundugu yerlerde yazilmistir.Bundan olsa gerek olayi tatliya baglamislardir.Yani death metal hatta grindcore albumler halki kin ve tahrik etmeye yonelik olmasindan dolayi dava edilebilir.Simdi bana death metal dinleyen katil mi diye diyebilirsin ama o parcalari dinlerken bile bir insani oldurme iskence etme hayali kurarsin ve sinirlenirsin ve o ani yasarsin ve zevk alirsin.Normal biri bir hayir diyerek cozebilecrgi bir isi istemese de yapip karsinindakine sinirlenip death metal dinleyebilir bu tur insanlar da pasifagresif kisilik bozuklugu vardir.Tipki sitenin adinin geldigi yer gibi.Cogu metalci de ne kadar sakin gorunse de iclerinde firtinalar kopar duygularini bastirir ve cok cabuk ofkelenirler hep gergindirler insanlarla iletisimi de zayiftir.Cunku kendineri cok akilli super zekali ama etrafindaki insanlar popcu gerizekalidir yersen tabi.
Bana üç albümleri de bazı noktalarda birbirlerinden baya farklı geldi. Üç albümünde de alttan alttan hep Misery İndex havası olmasının yanında ekstra olarak ilk albümlerinde bariz şekilde Dying Fetus – Descend İnto Depravity etkisi, üçüncü albümlerinde ise bariz şekilde Meshuggah – The Violent Sleep Of Reason etkisi hissettim. Sonra farkettim birinci ve üçüncü albümleri bahsettiğim albümlerden birer sene sonra çıkmışlar. İkinci albümlerini ise henüz yüzeysel dinledim ama ondada yine baya Misery İndex havası esiyor gibi.
Daha önce grup önerileri kısmında söylemiştim şimdi albümü baştan sona yeteri kadar dinledikten sonra tekrar söyleme gereği duyuyorum. Dyscarnate kadar Dying Fetus taklidi bir grup zor bulunur.
(9.03/10, Toplam oy: 37)
Loading ...
Ayı gibi albüm. Decapitated ve Misery Index’in karışımı gibi, başrolde gitarın çılgın attığı bir tarzları var. Az uykuyla yaşadığım için sabahları işe giderken böyle albümlere ihtiyacım oluyor, çıktığından beri düzenli dinliyorum. Size puanım dokuz kankalar.
Daha bir kaç gün önce öneri ve tavsiye bölümünde paylaştığım grup. Yanlız İsmail de de aynı şey olmuş olacak ki 1 2 parçasını dinledikten sonra “ulan misery index noldu yav” dedirtti bana…
zenginlik kattığını düşündüğümden çift vokalli death metal gruplarını oldum olası sevmişimdir. Tek eleştirim gaz parçaların yüksek tempoda başlayıp bunu parçanın bütününe yayamayarak sonlara doğru ivme kaybetmesi ya da bana öyle gelmesi..bilmiyorum şimdi çok bilmişlikte yapmayim.
kesfettigime sevindigim ve artık yakından takip edeceğim bir grup oldular, benden 10/8 çalışır.
Bilmislik de’nin de’si ayri bi de 10 üzerinden 8 demek istediysen 10/8 değil 8/10 olur.
Kendince dayak attıkları yerler var doğru ama her ne kadar tür farkı da olsa playlist’e Nails’in ardına bu albümünü koyunca balon gibi sönüverdi albüm. 7 gider.
daş gibi ellaam
Albümde tek bir kusur var, oda kapanış parçasinin görkemli bir kapanış yapamamasi. 1. parçadan 7. parcaya kadar levye ile kafatasina girişiyolar ama son parçada fatality beklerken friendship yapip birakiyorlar. Albümü dinlemeden önce baktim son parça digerlerine gore baya uzun, dedim en iyi parca kesin budur. Tam tersi çıktı aq. Bu arada yanlis anlasilmasin, kesinlikle kotu bir parca degil ama kapanisa yakismamis sadece… neyse sonuc olarak harika bir album. Her gun bir doz aliyorum. Uzun bir sure de bıkmadan usanmadan dinleyeceğimede eminim.
06.07.2018
@P L A G U E, Death metal camiasindakiler insanlari kin ve nefrete yonlendirdigi icin bircok dava acilmistir.Hatta Cannibal Corpse de bundan payini almistir ve Amon Amarthin albumlerinde insanlari oldurmemeye dair subliminal mesajlar icerdigi de album kapak fotolarinin ve sarki sozlerinin bulundugu yerlerde yazilmistir.Bundan olsa gerek olayi tatliya baglamislardir.Yani death metal hatta grindcore albumler halki kin ve tahrik etmeye yonelik olmasindan dolayi dava edilebilir.Simdi bana death metal dinleyen katil mi diye diyebilirsin ama o parcalari dinlerken bile bir insani oldurme iskence etme hayali kurarsin ve sinirlenirsin ve o ani yasarsin ve zevk alirsin.Normal biri bir hayir diyerek cozebilecrgi bir isi istemese de yapip karsinindakine sinirlenip death metal dinleyebilir bu tur insanlar da pasifagresif kisilik bozuklugu vardir.Tipki sitenin adinin geldigi yer gibi.Cogu metalci de ne kadar sakin gorunse de iclerinde firtinalar kopar duygularini bastirir ve cok cabuk ofkelenirler hep gergindirler insanlarla iletisimi de zayiftir.Cunku kendineri cok akilli super zekali ama etrafindaki insanlar popcu gerizekalidir yersen tabi.
anaal natrakth ın klavye ve cleansiz hali gibi. muhtesem.
Bu albüme 9 veriyorum.
Bana üç albümleri de bazı noktalarda birbirlerinden baya farklı geldi. Üç albümünde de alttan alttan hep Misery İndex havası olmasının yanında ekstra olarak ilk albümlerinde bariz şekilde Dying Fetus – Descend İnto Depravity etkisi, üçüncü albümlerinde ise bariz şekilde Meshuggah – The Violent Sleep Of Reason etkisi hissettim. Sonra farkettim birinci ve üçüncü albümleri bahsettiğim albümlerden birer sene sonra çıkmışlar. İkinci albümlerini ise henüz yüzeysel dinledim ama ondada yine baya Misery İndex havası esiyor gibi.
Daha önce grup önerileri kısmında söylemiştim şimdi albümü baştan sona yeteri kadar dinledikten sonra tekrar söyleme gereği duyuyorum. Dyscarnate kadar Dying Fetus taklidi bir grup zor bulunur.
Taş gibi albüm. Canım yardıran müzik çektiğinde şahane gidiyor. Favorim “All the Devils Are Here”. Yeni albüm gelecek mi acaba…
Ben de bir süredir sporda bu albümü dinliyorum, cidden öküz müzik ihtiyacını birebir karşılıyor yukardaki arkadaşın dediği gibi.
CANAVAR.
Youtube’da Iron Strengthens Iron klibinin altına yazılanlar çok komik. Arada canım sıkılınca bakıp gülüyorum. (:
–
So much testosterone that if I’m not careful, I might accidentally start transissioning
–
I just gained a solid 10 pounds of muscle listening to this song. Thanks, Dyscarnate!
–
Holy hell. Think I got pregnant watching this.
–
I haven’t gone to the gym in 12 years. Thank you Dyscarnate!
–
Working man’s metal!
–
Had a concrete slab I had to break up. Instead of a jack hammer I just used my fists. Thanks Dyscarnate! #ConstructionMetal
–
There will come a time when the FDA will stop suggesting Testosterone Replacement Therapy, and just prescribe this album.
Bu elemanlara ne oldu acaba