Rashid Alasgarov

Japonya… Metal adına dünya çapında çok da tanınırlığı olmayan ama ülkesinde kapalı gişe stadyum konserleri veren müzisyenlerin/grupların olduğu bir ülke. Pop sanatçısından tutun da metal grubuna kadar (içlerinde yurt dışına açılmayı en fazla yatkın olanlar da yine metal müzisyenler oluyor) herkesin yalnızca tek düşüncesi ülke içinde iyi yerlere gelebilmek. Aslında genel anlamda Japonya’da müzik sektörü farklı ilerliyor. Amerika/Avrupa’da yapılan pop/rock/metal müzikle Japonya’da yapılan arasında dağlar kadar farklar oluyor, hem piyasa hem de müzikal anlamda.

Belki de sırf bu yüzden Japon müzisyen/gruplar için J-Pop/J-Rock/J-Metal türleri oluşturuldu. Seveni de vardır (bkz. Marty Friedman) nefret edeni de, ama bir kez içine girdiniz mi ve orada ne cevherler olduğunu görünce insan şaşırıyor. “Neden bu kadar güzel müziklerden dünyanın haberi yok” diye düşünüyorsunuz. Japonya’yı hiç kimse rock/metal ülkesi olarak görmüyor ama aslında hiç de azımsanmayacak bir kitlesi var bu türlerin Japonya’da. İşin garip tarafı ülkenin dünya genelinde bilinen gruplarının başında da bir metal grubu, X Japan geliyor. Şu anda ülkenin önde gelen bir çok metal grubuna da ilham veren gruptur X Japan.

Neden bu kadar Japonya’dan bahsettim: çünkü Galneryus grubu da aynı yukarıda bahsettiğim türden bir grup. Kuruldukları 2001 yılından bu yana tam 12 albüm piyasaya sürmüş ve power metalin ülkedeki öncü gruplarından biri olmasına rağmen Amerika ve Avrupada yalnızca küçük bir kitle tarafından biliniyorlar. Anca 2012 yılında “Hunting for Your Dream” isimli şarkıları Hunter X Hunter animesinde kapanış şarkısı olarak kullanıldıktan sonra ilk defa Avrupa turuna da çıktılar.

Peki nasıl bir müzik yapıyor Galneryus? Şarkı hızlı, teknik, duygusal olabilir ama her zaman ortada kulağa hoş gelen ana bir melodi vardır. Şarkı ilk kısmında normal bir power metal şarkısı gibi ilerler ve 2. kısımda gitar/klavye sololarıyla işi bağlarlar. Yıllardır aynı förmulü kullanıyorlar ama hiç kimse durumdan şikâyetçi değil. Nedeniyse 2 ana üyesinde gizli. Syu (gitar) ve Yuhki (klavye). İkisi de nasıl bir müzik yapmak istediklerini çok iyi biliyor ve üstüne enstrümanlarında virtüöz seviyesinde kabiliyetleri olunca geriye sadece ortaya çıkan güzellikleri dinleyip zevk almak kalıyor.

13. albümleri olan “Ultimate Sacrifice”ın grup için önemi farklıydı. Hem 2003 yılından bu yana VAP etiketiyle çıkmayan ilk Galneryus albümüydü hem de 2002 yılından bu yana grupla beraber olan ve geçen yıl gruptan ayrılma kararı alan Junichi Sato dışında ilk defa davul kısımlarını başka biri, Fumiya icra edecekti.

2017 yılında Warner Music Japan gibi ülkenin önemli bir şirketiyle anlaşan grup için bu yeni bir serüvenin başlangıcıydı. Albüm genel anlamda 2 kısımdan oluşuyor. Enter the New Age isimli açılış şarkısıyla başlayıp Heavenly Punishment ile devam eden oldukça sert girişten sonra Yuhki’nin ön plana çıktığı ve biraz deneysel ağırlıklı üç şarkısıyla ilk kısım bitiyor. İkinci kısma geçmeden önce Japon metal gruplarının olmazsa olmazı ballad göreviniyse bu albümde Wherever You Are şarkısı görüyor ki, grubun bence bestelediği en duygusal sololardan biriyle karşılaşıyoruz burada.

Albümün 2. kısmıysa teknik, hızlı, klavye/gitar sololarıyla dolu, yani kısaca bildiğimiz Galneryus imzası taşıyan sırasıyla 8, 11, 12 dakikalık üç şarkıdan ibaret. “Angel of Salvation” albümünden itibaren başlayan ve devam eden “albümle aynı ismi taşıyan ve albümün en uzun ve epik şarkısı olma” olayı bu albümde de devam ediyor. Diğer üyeler bildiğimiz dinamik performanslarını bu albümde de sürmüşler ama gözler Fumiya’nin üzerindeydi daha ilk şarkıdan. O da davulda Junichi’yi aratmayan bir performans sergilemiş ki, kendisi herhalde Junichi’nin yerine geçebilecek birkaç isimden biriydi.

Dikkat ettim de, albümün dinleyiciler tarafından (bence biraz abartmışlar) eleştirilen yegâne yönü sololar olmuş. Normal bir power metal albümü için evet, yeteri kadar solo var ama konu Galneryus albümü ise şarkının 2-3 dakikasını alan gitar soloları bu sefer biraz kısa kesilmiş diye herkes bir anda “millet aç aç!!! Nerede bizim sololar Syu efendi!!!” moduna girmiş. Genel itibariyle albüm bir Galneryus albümünden istediğim her şeyi bana verdi. “Vetelgyus” albümüyle gözümde küçük çaplı bir düşüş yaşasalar da “Under the Force of Courage” ve devamında gelen “Ultimate Sacrifice” ile o düşüşün istisna olduğunu gösterdiler bana.

Son olarak “Japonlar power metal yaparsa nasıl olur?” diyorsanız cevabı Galneryus’ta saklı. Eğer birini sevmeye başladıysanız zaten sonrasında kendinizi X Japan, Versailles, Onmyouza, Dragon Guardian, Light Bringer, Unlucky Morpheus, Skywings gibi grupları dinlerken bulacaksınız.