Hollanda… Dünyanın önemli olan boyu değil işlevi dedirten ülkelerinden biri. Cücük kadar ülke ama ta dünyanın öbür ucunda sömürgeleri var, o kadarcık nüfusla tüm dünyanın bir numaralı eğlence kaynağı olan futbola bugünkü şeklini verdiler, sanat tarihine geçen ressamlar çıkardılar…

Peki ya metal? Bu küçük ülkeden çıkan kaliteli metal grubu sayısına baktığımızda, Hollanda’nın bu alanda da müthiş bir istatistikle oynadığını görüyoruz. Pek çok farklı türden sayısız harika grup çıkardılar, çıkarıyorlar. Yıllar öncesinin ORPHANAGE’ından tutun da, günümüzün en sofistike metal örneklerini sunan gruplara dek.

ULSECT, Hollanda’nın son dönemde çıkardığı en değerli gruplardan DODECAHEDRON’un gitarist ve davulcusu ile eski TEXTURES basçısını da kardosunda barındıran beş kişilik yeni bir oluşum. İsimlerinin benzediği ULCERATE başta olmak üzere, atonal death metal okulundan mezun olan grup, tıpkı DODECAHEDRON’un sivri uçlu mutant black metali gibi formsuzluktan form bulan, dolduğu kabın şeklini alabilen, akışkan bir death metal yapıyor. Zamanında GORGUTS’ı iyi özümsemiş bu müzisyen akımının özellikle son 10 yıldır metal dünyasının kafasını karıştırıyor olmasından, kalıpları bükmesinden ziyadesiyle mutluyum diyerek “Ulsect”e girişiyorum.

“Ulsect”, DODECAHEDRON deneyimini net şekilde gösteren ve bir ilk album olmak için fazla deneyim ve iş bilirlik kokan bir çalışma. Grup hem DODECAHEDRON kimliğini hem de DEATHSPELL OMEGA/GORGUTS/ULCERATE yansımalarını gayet iyi kullanıyor ve bunu sadece kalıpları zorlayan atonal bir metal yapmış olmak için yapmıyor. ULSECT’in bu noktada farkını ortaya koyduğu yer, grubun modern bir dokunuşu da içine yedirmiş olması.

Öyle ki, ilk şarkı Fall to Depravity girer girmez aklınıza ekstremlik dozu artmış bir Old Days Born Anew dinliyormuşsunuz hissi geliyor. Albüm içinde de zaman zaman hissedilen (Our Trivial Toil’ın sonları falan) bu açık uçlu ve kendini “biz geberene dek atonal olacaz laaaaaaan!” hissine kilitlememesi sayesinde, ULSECT’in pekala TEXTURES veya MESHUGGAH sevenler tarafından da ilginç bulunabileceğini düşünüyorum.

Albümde çok net bir “zaman ve mekânda kaybolmuşluk”, yersiz yurtsuzluk, tasvir edilemezlik hissi var. “Ulsect”i dinlerken kendinizi yer altının grotesk dehlizlerinde de hissedebilirsiniz, uzay boşluğunun çıldırtıcı belirsizliğinde de. Yoğun ve baskın kullanılan bas gitar ve gitarların alengirli nota seçimleri sayesinde, sürekli kaynamakta ve hatta taşmak üzere olan bir karanlığın tedirginliğini hissettiren albüm, bu denli ince işlenmiş ve detaylı planlanmış olmasıyla da etkileyiciliğini artırıyor. Grup, temelde çok net bir kavram olan “atonal death metal”i olduğu gibi almıyor ve benzer müzik yapmaya heveslenen yüzlerce grup arasından sıyrılmayı biliyor.

ULSECT bu sene aramıza katılan gruplar arasında en değerlilerden biri ve “Ulsect” de türe aşina olanlar için son derece zevkli ve sürükleyici bir yapıt. Yıl sonu listelerinde görürsem hiç şaşırmayacağım bu albümü, yazıda adı geçen grupları sevenlere net şekilde öneriyorum.

Üstelik de “Şunları seviyorsanız bu da aynı ayarda, bunu da seversiniz” diye değil, “Şunları seviyorsanız bu da size yeni bir vizyon katacaktır, üzerine eğilin” diye.