Oğuz Sel

Kozmik güçlerin kutsadığı yıllardan biriymiş resmen 1995 veyalnızca black metal türünde bile inanılmaz eserler konmuş ortaya. Immortal’dan “Battles in the North”, Helheim’den “Jormundgand”, Ulver’den “Bergtatt – Et Eeventyr i 5 Capitler”, Ophthalamia’dan “Via Dolorosa”, Darkthrone’dan “Panzerfaust” ve Dissection’dan “Storm of the Light’s Bane” albümleri, karanlığın sonsuz gücünün en başarılı temsilcileri olmuş çıkmışlar. Bizim 2016’yı hayretle ve takdirle idrak etmemiz gibi 1995’i de albüm albüm takip edebilen insanlara hayranlık duymamak elde değil. 1995 demişken, bunca “baba” grubun arasında kendine yer edinmeyi başaran bir topluluk daha vardı: Abigor.

2000’li yıllarda zibilyon tane grup, “The Sevent Seal” filmindeki “Dies Iræ, Dies Illa”nın ürkütücü bölümünü alıp intro yapmadan önce Abigor “Verwüstung / Invoke the Dark Age” albümünün “Kingdom of Darkness” parçasına bu bölümü eklemişti.Eklemekle kalmamış, black metal sahnesinde kendine özgü bir yer edineceğinin de mesajını vermişti albümdeki başarılı parçalarla. Çok değil, 1994 çıkışlı albümün birkaç ay sonrasında “Orkblut – The Retaliation”ı, ondan yine birkaç ay sonra, ele alacağımız “Nachthymnen (From the Twilight Kingdom)” albümünü çıkardı Abigor. Bu üretkenliğin kaynağının ne olduğunu tahmin etmek güç değil.

Abigor’un albüm boyunca yaptığı şey, black metal gruplarının genelinde gözlemlenebilen agresif tavır yerine, Avusturyalı olduklarını vurgularcasına sanatsal ve atmosfer temelli yönü öne çıkarmaktı.Bunu uygularken de; bolca melodi, akıllara kazınan akustik gitar bölümleri, artık Abigor’la özdeşleşen şeytanî timpaniler ve bana hâlâ benzersiz korkunçlukta gelen Silenius’un hırpani vokalleribaşrolü paylaşıyordu. Dönemin teknik imkânsızlıklarının albüme belki de en değerli katkısı ise klavyelerde belki de. Arka planda kendi hâlinde takılmaktansa vurucu kısımlarda ön plana çıkmayı bilen ve normal sayılabilecek şarkıların havasını kasvete boğabilen klavyeler, albümün en değerli yanlarından kesinlikle.

1990’lı yıllarda çok fazla grubun girişmediği kadın konuk vokal olayında ise Abigor yine cesur bir adım atıyor ve hem kendi güzelliğiyle hem de sesinin güzelliğiyle akıllara durgunluk veren Elisabeth Toriser isimli sanatçıya parçalarında yer veriyor. Bu sayede “Scars in the Landscape of God” parçası ve daha niceleri, 1990’ların unutulmaz black metal eserleri arasına katılıyor.

Abigor’la tanışmak isteyenlerin dinlemekten büyük keyif alacakları “Nachthymnen (From the Twilight Kingdom)”; Abigor’a özgü samimiyeti, derinlik arz eden lirikleri, bitmek bilmeyen melodileri, çok katmanlı enstrüman yapısı ve dinleyeni yüzyıllar öncesine götüren atmosferiyle eksiği yok fazlası var kıvamında bir albüm. “I Face the Eternal Winter” isimli manyak işi şarkının 4:20 saniyesinde başlayan ve “Allah kahretsin, bu şarkıyı niye böyle bitirdiniz, nerede lan devamı?” dedirten bölüme emanet olun. Bir sonraki yazıda görüşmek ümidiyle.