Güneşin etrafındaki 36. turunu tamamlamış, 37.’yi dönmekte olan bir insan olarak, metal dinleyicilerinin zamanla “bizden geçti” havasına girmeleri oldum olası tadımı kaçırmıştır. İnsanın müzik zevki elbet değişebilir, isteyen istediğini dinleyebilir, ancak kimilerinin “biz bunları gençliğimizde dinlerdik”, “metal kaldı mı ya?” türündeki yaklaşımlarını gerçekten de büyük kekoluk, ibişlik, barzoluk olarak görüyorum.

1991’de tanıştığım bu pek güzel müzikle olan ilişkimin yaşımla birlikte yumuşamamış, bilakis sertleşmiş olması da kendi adıma ilginç bir ayrıntı. “İnsanın kulağı başka şeyler arıyor” olayını bir an bile yaşamadım ve o “başka şeyler”i de hep metal kontekstinde aradım.

Yine zaman içinde müzik zevkimde yaşanan değişikliklerden biri, özellikle de thrash, death ve black metal gibi daha sert türlerdeki “no bullshit” ihtiyacım oldu. Yarın yayınlanacak DEMOLITION HAMMER yazısında da bahsettiğim bu durum, özellikle bu tarzlarda, hele hele death ve black metalde, olabildiğince lafı gevelemeden, doğrudan malı masaya koyma arayışına itti beni. Bu türlerle harmanlanan ve bu türleri belli oranda sulandıran şeyleri de sevsem de, kendi başıma kaldığımda, yani siteye yazmak için değil de kendim dinlemek ya da arkada çalması için bir şeyler açtığımda hep bu tarz tavizsiz ve direkt olaya giren gruplara yöneldiğimi fark ettim.

Bu uzun girişin ardından, bu girişi yazmama vesile olan yeni FIRESPAWN albümü “The Reprobate”e geçebilirim.

“The Reprobate” benim için bu yılın en güzel sürprizlerinden biri oldu. Bunun birinci sebebi, çıkışından epey sonra dinlemeyi akıl ettiğim ilk albümün üstüne çok net şekilde koymuş olmaları, ikinci sebebi de albümün kötek gibi bir sound’la baştan sona yardırması ve birbirinden leziz şarkılarla dolu olması.

FIRESPAWN eski ve mevcut ENTOMBED, AEON, NECROPHOBIC, UNLEASHED, DEFLESHED, DARK FUNERAL ve bir dolu grubun elemanlarından oluşuyor. Grubun en çok öne çıkan ismi elbette ki ENTOMBED efsanesi LG Petrov olsa da, FIRESPAWN’u oluşturan tüm elemanlar enstrümanları konusunda baya bir şeyi aşmış, olayı yemiş bitirmiş isimler. Gitar sololarının lezzetliliği, eski DARK FUNERAL davulcusu Matte Modin’in davullarının hayvanlığı; Modin’in davul yazımı gerçekten de bana haftalardır, olmayan davullarda blast beat’ler attırıyor, stüdyoya koşturup davul çaldırıyor.

Albüme dair söylenmesi gerekenlerin başında FIRESPAWN’un deneyimi geliyor. Tüm şarkılarda grubun şarkı yazımı, icra ve fikir bulma konusundaki tecrübesine tanık oluyoruz. Bu bazen basit bir rifin çok akıllıca kullanılıp dev bir etki yaratması, bazen de tüm grubun ilk andan taarruza geçmesiyle vücut buluyor. Yazının ilk iki paragrafında bahsettiğim “no bullshit” olayını nefis şekilde kotaran FIRESPAWN, bir an olsun sulanmayan ve pek çok şeyin doğru yapıldığı bir death metal sunuyor.

Serpent of the Ocean’ın akılda kalıcılığı, Blood Eagle’ın apar topar yardırması, Full of Hate’in AT THE GATES kokan, yer yer DIMENSION ZERO’yu anımsatan rifleri, General’s Creed’de tüm grubun resmen döktürmesi, albüme adını veren şarkıdaki MORBID ANGEL uğursuzluğu… Hepsi birlikte “The Reprobrate”i taş gibi bir death metal albümü yapmayı başarıyorlar.

Bu tarz toplama gruplar her zaman istenen sonucu sağlayamıyorlar; içlerinde büyük isimler barındıran ancak ortaya çıkan müziğin çok da ahım şahım olmadığı durumlara tanık olduk, oluyoruz. Ancak FIRESPAWN bunlardan biri değil. Ciddi anlamda yardırıyor, gözümüzün yaşına bakmadan saldırıyorlar.

Sadece LG Petrov’un tok ve dolgun kükremesine hayran kalmak için bile dinlenebilecek “The Reprobate”i muhakkak ki yıl sonu listeme de alacağım diyor, bilmem kaçıncı kez daha play’e basıyorum.