Oğuz Sel

İnternetle tanıştığımdan bu yana Cephalectomy tanıtımı niteliğindeki kaçıncı yazım olduğunu bilmiyorum ama bundan şikâyetçi değilim kesinlikle. Kritiğe geçmeden önce, bahsetmem gereken bir şeyler var. Neredeyse iki senedir konuk yazar statüsünde olsam da PA’ya düzenli şekilde kritik yazmaya gayret ediyorum. Ancak son birkaç haftadır benden kaynaklı çeşitli nedenlerle pek aktif olamadım. Bu süreç içerisinde fantastik kritikleriyle benden oluşan boşluğu dolduran, manevi desteği ve motive edici sözleriyle kısa sürede toparlanmama yardımcı olan Ahmet’e bu satırlardan teşekkür etmek istiyorum. Kendisiyle henüz yüz yüze tanışmamış olsam da; sadece süper metalci kişiliğiyle değil, olaylara karşı yapıcı yaklaşımı ve esaslı bir arkadaş oluşuyla da bana güç verdi kendisi. Sağ olsun, var olsun. Şimdi gelelim Cephalectomy’ye.

Yazılışı başlarda zor gelse de senelerdir yaza yaza, kendi adım soyadımdan bile hızlı yazmaya başladığım Cephalectomy, Kanada’dan çıkan ve 15 senelik aktif döneminden sonra dağılıp giden ama kaybolmayan; ekstremin de ekstremi, hayvanın önde gideni ve aklıma şu an gelip de terbiyemi bozmamak için dillendirmediğim daha nice sıfatı hak eden bir grup. Yaptıkları müzik deneysel death metal/grindcore biçiminde nitelendirilse de grup, yaptıkları müziği “True Northern Mystigrind” olarak adlandırıyor.

Haksız da sayılmazlar; örnek aldıkları grup Sylvain Houde dönemi Kataklysm’i ve zaten grubun demolarından itibaren dinlemeye başladığınızda ciddi bir Kataklysm etkilenimi görmeniz mümkün. Hatta hayli karambol sayılabilen ve vokal açısından ele aldığınızda grubun ilk albümü “Sign of Chaos”u, Sylvain’in yan grubundan bir albüm gibi hissedebilirsiniz.

Grubu tanımanız, sevmeniz ve hatta bayılmanız için ilk olarak “Eclipsing the Dawn” albümünden başlamak istedim. “Dark Waters Rise” demolarındaki nitelikli melodi ve parça kompozisyonlarını sürdürdükleri albüm, üç temel özelliğe sahip: Hız, sertlik ve gizem. Önceki albümün karambol olmasına neden olan tüm etmenlerden sıyrılan ve tertemiz bir kayıtla karşımıza çıkan yapım, alıştığınız teknik death/death/grindcore gruplarından biraz daha fazlasını size vermek üzere yola çıkıyor. Acayip keskin rifler ve adı gibi kafa koparan melodilerle başarılı trafikler oluşturan grup, vokal tarafında da manyaklıktan manyaklığa koşuyor.

Grubun temelini atıp gelişmesini sağlayan Jason ve Corey ikilisinin hırpani vokallerinin yanı sıra; Cthulhu, Tanrı ve Şeytan için de ek vokaller albümde boy gösteriyor. Kaossa kaos, sertlikse sertlik, delilikse delilik demişler açık ve net. Albümü sürükleyip götürense gitar işçiliği ve drum machine de olsa mükemmel programlanmış, tam kıvamında sound’a sahip davullar. Albümde tansiyon genellikle düşmüyor ama düştüğü birkaç saniyelik anlarda da ufka dalıp hayatı sorgulamanız muhtemel.

Ekstrem işlerin de ekstremlerini arıyorsanız, sert olmakla kalmayıp anlamlı melodi ve rifleri de bir arada duymak istiyorsanız, “Eclipsing the Dawn” tam siz göre. Grup beş sene önce dağılmış olmasına karşın siteleri hâlâ aktif ve gerek bu albümü gerekse diğer albüm, demo ve artwork’leri kolayca indirebilirsiniz. Unutmadan, Cephalectomy dağılıp gitti ama kaybolmadı demiştim, grubun dönüştüğü Barra Xul’un da kritiğini bir aksilik olmazsa ilerleyen zamanlarda buralarda bir yerlerde okuyabilirsiniz. Sağlıklı, huzurlu ve bol müzik dolu günler dilerim. Bir sonraki albümde görüşmek üzere.