Cemil Okumuş

Metal müzik alt türlerindeki modernleşme ve progresifleşme özellikle günümüzde metal müziğin piyasalaşması ve şirketlerin metal müzik üzerinden para kazanma hırsıyla birlikte bazı ekstrem metal alt türlerinin karakterini tehdit eden bir noktaya ulaştı. Diğer taraftan dinleyicilerin ekstrem alt türlerin geleneksel yapısını, bu yapının kendi içerisinde sonsuz bir özgünlük ortaya çıkarabilecek bir karakterde olduğunu görmeksizin “basit” , “klişe” , “tekdüze” olarak tanımlaması, bilinçsiz progresifleşme trendini daha da artırdı. (Esasen salt progresifleşme kavramının kendisine karşı olmadığımı, fakat progresif bir müzik yapılacaksa o progresifleşmenin, ekstrem alt türlerin kendine özgü karakterini bozmadan, o karakteristik yapının bir parçası olarak kullanılması gerektiği düşüncesinde olduğumu belirtmek istiyorum.)

Death metal de bu trendden nasibini aldı ve progresif yapı, death metalin karakteristiğini bozacak bir biçimde kullanılmaya başlandı. Hatta geleneksel bir daha hiç ulaşılamayan harikalar yaratan old-school death metal grupları overrated olarak görüldü. Böyle olumsuz bir durumun ortaya çıktığı günümüzde old-school death metalin özgün ve bu özgünlüğe bağlı olarak her zaman farklı biçimlerde ortaya konmaya hazır, tükenmez bir potansiyelinin olduğunu kanıtlayan bir grubun ülkemizden çıkması gerçekten sevindirici.

İstanbul, Kadıköylü Engulfed 2012’de çıkardığı “Through The Eternal Damnation” EP’si ile cesur bir şekilde köklerine bağlı, yaratıcılığını kendi öz potansiyelinden alan bir death metal yaparak old-school death metalin güzelliğinin zamandan bağımsız olduğunu kanıtladı.

“Through The Eternal Damnation” death metalin geleneksel ögelerini kendisinden doğan bir özgünlükle müziğin her saniyesinde açık ve ciddi bir şekilde ortaya koyan başarılı bir çalışma. Engulfed standart death metal rifleri kullanarak doygun ve rahatça dinlenebilen bir müzik ortaya koyuyor. Yaratılan gitar tınısı rahat ve kolayca algılanabilir bir yapıda. Riflerin akışının standart gidişat içerisinde belli bir melodik çağrışım yaratması ortaya belli ölçüde bir İsveç death metal havası çıkarıyor.

Müziğin ve riflerin düz yapısı, tempo değişimleri ve riflerdeki değişimler ve bunların parçaları bir bütün olarak ortaya çıkaracak şekilde birbirlerine bağlanmaları dinleyicinin ilgisini canlı tutacak bir şekilde ortaya konuyor. Özellikle hızın ve sertliğin ayarının çok iyi tutturulduğunu böylece düz müzikal yapının yaratıcı ve özgün bir şekilde sunulduğunu görüyoruz. Riflerin hissedilebilirliği parçaların her anında oldukça yüksek. Parçalar hem standart ritimlerle tekdüze giden bölümlerde hem de bunların arasında, temponun yavaşladığı bölümlerde her zaman yarattıkları yüksek hissiyatı sürdürecek şekilde organize edilmiş. Davulun bilinçli bir şekilde kullanılmasının ve parçalara çok iyi yön vermesinin de bunda etkisi büyük. Vokaller de abartıya kaçmadan, ayarında ve gayet yeterli şekilde kullanılmış vokaller.

Engulfed yirmi dört dakikalık bu EP’sinde standart death metal yapısının her zaman, bu yapı üzerinden üzerinden yaratıcı eserler ortaya çıkarmaya müsait olduğunu, yaratıcılık ve özgünlüğün asla sürekli modernleşme ve progresifleşmeyle bir türün karakteristik yapısını ortadan kaldırmak anlamına gelmediğini kanıtlayarak o alttürün kendi öz yapısının her zaman farklı tatlar yaratılabilecek şekilde işlenebileceğini death metal adına ortaya koyuyor.

Engulfed Türk metal dinleyicisinin sahip çıkması gereken, müzik anlayışını bozmadan sürekli istikrarlı bir özgünlük yaratabildiği sürece oldukça gelecek vadeden bir grup.