Oğuz Sel

2016’nın “çok iyi albüm” yağmurunda gözden kaçanlar illaki vardır diyordum, ufak bir araştırmayla yakaladım gözden kaçırdığım bazı albümleri. 10 sene süren suskunluğunu bozan ve yeni albümüyle “Ben artık eski ben değilim,” diyen Kolombiyalı teknik death metal cengâverleri Internal Suffering bugünkü konuğumuz.

Lovecraft hayranlıklarını 2016’nın ortalarında çıkardıkları “Cyclonic Void of Power” ile başarılı bir şekilde yansıtan ve açılışı da Deliliğin Dağlarında’ya atıfla yapan Internal Suffering, Antarktika’da sıklıkla gözlemlenen ve hızı saatte yüzlerce kilometreyi bulan dondurucu katabatik rüzgârlarını anımsatan şarkılarıyla bu türün en önemlilerinden biri olduğunu gösteriyor.

Tema ve albüm kapağıyla gayet uyumlu parçalara hayat veren ve tansiyonu neredeyse hiç düşürmeden dinleyicinin kulaklarını ciddi ciddi kanatmaya oynayan Internal Suffering; baskın davul tonları, etkileyici gitarları ve korkunç vokalleriyle şahane bir atmosfer yaratıyor. İnce teknik oyunlara çok fazla bulaşmadan takır takır çalıp kaydettikleri eserlerde, uzun uzadıya hikâyeler de anlatılıyor.

Tabii merak edenlerin her şekilde liriklere bakmaları lâzım zira malûmunuz, tür teknik death metal ve vokaller bir hayli anlaşılmaz. Unutmadan belirtmem lazım, vokallerin şarkının gidişatına göre amansız bağırmaları filan atmosferi karartıyor resmen, bu büyük başarı bence.

Ele alınan sahnelerin ve zikredilen liriklerin parçaların kompozisyonunu doğrudan doğruya etkilediği ve konunun dominant olduğu yapım, kimi noktalarda yakalanabilen rifler sayesinde zenginleşiyor. Onun haricinde bolca tarama gitar bölümü ve fantastik davulculukla öne çıkan albüm, ilk birkaç dinlemeden sonra sindirilebiliyor. 2016’ya damgasını vuran ve kritiğini yine PA sayfalarında okuduğunuz Unfathomable Ruination’daki gibi azdırıp kudurtacak bölümleri pek bulundurmayan, buna karşın sertlik noktasında bahse konu grup başta olmak üzere pek çok grubu tokatlayabilecek “Cyclonic Void of Power”, “işitsel dayak” sınıfına girmeye kafadan hak kazanıyor.

Grubun önceki yapımlarıyla kıyaslanmayacak derecede güçlü bir sound ile oluşturulan ve enstrümantasyonundan mastering işlerine kadar özenle hazırlandığı her hâlinden belli olan “Cyclonic Void of Power”ın kayıtlarını, tematik açıdan yine böyle alengirli mevzulara meraklı olan eski Hour of Penance gitaristi Stefano Morabito gerçekleştirmiş.

Albümün kritiğini biraz geç yazmış olsam da, geç olsun güç olmasın diyerek pişkinlik yapıyor, utanmadan sıkılmadan yine böyle korkunçlu, sert ve dinsiz-imansız gruplarla karşınıza çıkacağımı bu satırlardan ifade ediyorum. Hepinize müzik dolu günler.