Oğuz Sel

Önümüzde çok açık bir gerçek var; İnternet olmasaydı, şu an dinlediğimiz birçok gruptan habersiz olacaktık. 20 yıla yakın bir süre önce takıldığım metal shop’taki abinin dediği bir şey vardı: “İnternet diye bir şey var, şimdi müziklerin internet üzerinden dinlenebileceği platformlar yapılıyor.

İleride kaset ve CD’ler tarih olacak!” Tabii ilk duyduğumda önce şaşırmış, sonra da içimden “Hadi oradan,” demiştim. Tarih beni, içimden söylediğim sözle rezil ederken, o abinin ta o zamanlar edindiği bilgi neticesinde kendisine bugün hayranlık duymamı sağladı. Sözü çok uzatmadan albüme geçmeliyim, yine tahmin edeceğiniz üzere aşırı dozda bilinmeyen gruplardan biri var karşınızda. Ukrayna’dan Морок ve albümü “In the Dungeons of Mind”.

Tek kişilik gruplar ordusu kurulsa, yaptığı müziğin heybeti sayesinde “Deliler” (Kimileri bu askerlere düşmanlık da der halk arasında.) kadrosundan ön sıralarda yer alabilecek Морок, gayet eski usûl black metalle iştigal ediyor.

Yer yer gaddar riflerle dinleyiciyi gaza getiren parçalara hayat veren ve grubun her şeyinden sorumlu olan Severoth kişisi, ilk bir iki parçadan sonra biraz daha ritüelistik, hani Morbid Angel’ın “Formulas Fatal to the Flesh”indeki gibi enteresan melodilerle donattığı şarkılarla zaman zaman ters köşe yapıyor.

Bununla da yetinmeyen Морок, biraz Xasthur, biraz da Forgotten Tomb esintili hüzünbaz notalarla albümünü şekillendiriyor.

Tansiyonun her zaman yüksek seyretmediği, seyrettiği anlarda da fena adrenalin pompalattığı “In the Dungeons of Mind”, tarama gitarlardan ziyade genellikle rif ve melodi üreten gitarlarla ilerleyen ve süper yaratıcı olmayan davullarla desteklenen bir yapım. Severoth kişisinin ses rengi ve tonu, yaptığı müziğe aşırı dozda uyum sağlıyor ve gitarların çiğliğini neredeyse bastırıyor.

Sound konusunda, türün gerektirdiği pisliği sonuna kadar kullanan albüm, enstrümanların detaylarını işitebilmeyi hedefleyen müzikseverleri ekolayzır ayarlarına doğru yönlendiriyor.

Black metal gibi başlayıp depresif black metal gibi biten “In the Dungeons of Mind”, denk gelip dinlediğim ve benzerlerine bu aralar pek rastlamadığım albümlerden. Yerin göğün teknik işlerle dolduğu son zamanlarda; avangart, post black ve atonal işlerden sıkılanların dinleyebilecekleri yapım, Морок’u bundan sonra da takip etmek için yeterli nedenlerden biri. İyi ki tek kişilik gruplar var ve iyi ki internet var.