Oğuz Sel

Süt ve yumurta. İki hayvansal gıda ve her ikisinin de kâğıt üzerindeki besin değerleri hayli yüksek. Her ne kadar son yıllarda süt tüketiminin aslında gerekli olmadığına, sütün bilâkis insan bünyesi için zararlı bile olabileceğine dair makaleler ve belgeseller hazırlansa da, ya alışkanlık ya da “şimdilik” kötü bir yanının, geniş kitleler tarafından bilinmemesi veya göz ardı edilmesi, sütü,aslında faydalı olmayan gıdalar kategorisine yerleştirmeye yetmiyor.

Ayrıca, eskiden inşa edilen köprü ve kale gibi yapıtlarda harç malzemesi olarak bu iki gıdanın kullanılması ve o dönemlerde yapılan duvarların günümüzde bile ayakta kalması da bir vak’a. Taşı ayakta tutmayı sağlayan bu iki gıdanın, tüketildiği müddetçe insanı da ayakta tutabileceğine dair bir bilinçaltı yönlendirmesi midir bilinmez ama alerjisi olmayan herkes, bu iki gıdayı ya birlikte ya da ayrı ayrı bir şekilde tüketiyor.

Katatonia ve Alcest. Farklı türlerin temsilcileri gibi dursalar da, dinleyicilerin bam teline basan melodi ve şarkı sözleriyle, yolu metal müzikten geçen herkesin en az bir kere uğradıkları duraklardan yalnızca ikisi. Depresif müzik dinlemenin, kişileri depresyona sürükleyebileceğine dair çeşitli makaleler ve bolca internet muhabbetleri olsa da, depresyonun, kişinin aslında duygusal bir koruma mekanizması olduğu ve depresyonun öyle ya da böyle geçirilmesi gereken önemli aşamalardan biri olduğu gerçeğinin de bilinmesi gerekiyor. Yani aslında depresif müzikler suçlu değil, ortada suçlu olan yok, yalnızca yaşanması gereken duygusal bir şeyler var.

Heretoir. Almanya’dan çıkan sayısız grubun arasında, depresif black, post black ve her ikisinin karışımıyla ortaya çıkan bir müzik icra ediyor. Depresyon zamanlarında kişiyi ayakta tutabilecek “süt ve yumurta” değerinde notalara hayat veren grup, 2006 yılından bu yana sürdürdüğü kariyerine, “The Circle” ile kaldığı yerden devam ediyor. Gayet melankolik taraflarda yüzen ve albümden örnek şarkıyı ilk duyduğumda “Ya bu The Great Cold Distance gibin,” dememe sebebiyet veren grup, dinledikçe içine daha çok girilen, girildikçe o için de içinin olduğunun keşfedilebildiği “The Circle” ile ciddi ciddi can sıkmaya oynuyor.

Kendi adlarını taşıyan albümleri ve sonrasındaki derleme ile pek bir benzerliği olmayan, çok başarılı davul yazımı ve kullanımının yanı sıra djent-vari kısımlarıyla da bahsettiğim gibi Katatonia’nın 2000’lerin başındaki formuna belki de selam çakan Heretoir, melodi ve rif işinde de bahse konu gruplardan neredeyse geride kalmıyor. Yalnızca gitar melodileriyle değil, vokal melodileriyle de dinleyenin üstüne üstüne gelen ve bir noktadan sonra “Canım Kardeşim” filmini izledikten sonra hissedilenler gibi duygulara sevk eden albüm; zor zamanların dert ortağı, konuşacak kimsenin bulunamadığı zamanlarda melodik sohbet arkadaşı ve o anki ruh hâline göre daha fazlası oluyor.

Alcest’ten bahsetmişken, Neige’in, albümdeki dokuzuncu parçada vokal yaptığını belirtmem lazım. Grubun girdiği bu yolun önlerini daha çok açacağını düşünüyorum. Son zamanlarda Harakiri for the Sky’ın “III: Trauma” albümünden sonra kendimi bu denli garip hissettiren ikinci bir albüme denk gelmedim. Hani, bu üç grubun herhangi biriyle az da olsa münasebeti olan müzikseverler varsa, bence hiç beklemesinler, “The Circle”ı dinlemeye başlasınlar. Kuvvetle muhtemel, albümden memnun kalırlar.