Albümü aylardır beklerken, çıkmasına 1 hafta kala komple grubu unuttum, yalan yok. Aklıma geldi gecenin köründe “lağn albüm çıktı unuttum ben!” diye, kalktım dinledim defalarca. Yakın çevremde Benighted’ın ismini duymuş insan sayısı 0 (sıfır) olduğu için, kimseyle paylaşamadım sevincimi. O yüzden peşpeşe HARİKA yazıp çıldırabilirim, takılmayın.
Benighted’la çok geç tanışmış biri olarak, Fransa’nın parlayan yıldızlarını hep Gojira ve Gorod olarak görüyordum. Hatta iyice ayıp edip, “Gorod varken onlar kim yeaaa” demişliğim bile var, ama o iş öyle değilmiş.
“Icon” (2007) albümüyle gönlümde taht kurmuş bu kalite kokan grup, yaklaşık 10 gün önce çıkarttıkları “Necrobreed” ile bir kez daha dinleyenleri tatmin ediyor. Şu an bana ayrılan bu temiz sayfayı doldururken deli gibi dinliyorum albümü, tek kelimeyle MUAZZAM.
Yavaştan başlayayım. Albüm çıkmadan aylar önce, bazı şarkıları yayınladı bildiğiniz üzere. Ta o zamandan güçlü ve adından söz ettirecek bir albümün sinyallerini almıştık. Albüm, özellikle davul ve vokaller açısından kusursuz. Sözleri Fransızca olan şarkıların bulunması da ayrıca güzel olmuş, resmen brutal vokalin dik alasını yaparken aynı zamanda sanat kusuyor adamlar. Davul paternleri nefis, ama bu sefer grupta yeni bir isim görüyoruz.
Benighted, Romain Goulon gibi tanıdığımız gruplarda (Disavowed/Necrophagist) yer alan bir davulcuyu bünyesine katma kararı almış. Zaten Necrophagist gibi kusursuz tekniğin her şey demek olduğu bir grupta çalmayı başarmışsa, Benighted için doğru bir tercih olduğu da ortada. Ayrıca önceki albümlerde grindcore ögelerinin kulağa sıkça geldiğini düşünürsek, tam isabet olmuş. Vokal için de şunu söyleyebilirim, brutal/scream geçişlerini bu kadar kolay ve temiz yapabilmek her baba yiğidin harcı değil. Gitar sound’u olabildiğince temiz ve sert, özellikle de Versipellis şarkısının rifleri…
Benighted’ın bu kadar sevilmesinin en önemli sebebi, her tarzdan bir parçayı yaptıkları işe katmış olmaları esasen. “Böyle death metal ama teknik gibi, grindcore da var ben de tam anlayamadım ama muhteşemler, neyse dinle beğeneceksin” diyorum her önerdiğim insana. Nasıl yapıyorlar henüz çözebilmiş değilim, ama aynı şarkıyı dinlerken birden çok grubu hatırlatıyorlar; bir kısmında Dying Fetus aklıma gelirken, iki saniye sonra Decapitated dinliyormuşum gibi geliyor. Grupça yeni ve daha sert bir sound işine girişmişler belli ki, kendileri de “grup tarihinin en vahşi albümü” olacağını söylüyordı zaten. Hayvan gibi iş yapmışlar, ona şüphe yok.
Son olarak albümde bir Christraping Black Metal (MARDUK) cover’ı var ki şu an anlatamıyorum, dinlemeniz lazım. Diğer bir tanesi de Biotech Is Godzilla (SEPULTURA). Resmen cover’ladıkları şarkıların orijinallerini alaşağı ediyorlar.
Yetenek akıyor gruptan, albümü mutlaka dinleyin. Ayrıca Benighted’ı önererek sağda solda şekil yapabilirsiniz, denendi ve onaylandı. Metalle kalın!
Kadro Julian Truchan: Vokal
Olivier Gabriel: Gitar
Emmanuel Dalle: Gitar
Pierre Arnoux: Bass, vokal
Romain Goulon: Davul
Şarkılar 1. Hush Little Baby
2. Reptilian
3. Psychosilencer
4. Forgive Me Father
5. Leatherface
6. Der Doppelgaenger
7. Necrobreed
8. Monsters Make Monsters
9. Cum With Disgust
10. Versipellis
11. Reeks Of Darkened Zoopsia
12. Mass Grave
13. Biotech Is Godzilla (SEPULTURA cover'ı) (bonus)
14. Christraping Black Metal (MARDUK cover) (bonus)
albüm baya iyi ama Carnivore Sublime kadar değil bence. Benighted gerek hardcore, gerek black metal gibi türlerden beslendiği sürece ekstrem müzikte zirveye oynamaya müsait bi grup ama Cattle Decapitation veya Anaal Nathrakh ayarına gelebilmesine ihtimal vermiyorum.
bir de “cover’ladıkları şarkıların orijinallerini alaşağı ediyorlar.” kısmında MARDUK adamı fena üzer. aman dikkat.
Şimdilik çıktığı günden bu yana 2-3 kere çevirdim ve gram yorulmadan dinledikce dinleyesim geliyor. Ama Carnivore Sublime’nin yanında tek eksiği “Spit” tarzı hit bir parçanın olmamasıydı. Enstrümanlara gelirsek tamam Roman baya müthiş iş başarmış ama ister-istemez insan Foley’in hayvanlıklarını özlüyor. Bu arada artık kaç yıl sonra gelecek bilmiyorum ama gelecek albüm beni çok meraklandırıyor. Çünkü, Olivier Gabriel gibi gruba yıllarını vermiş birinin gruptan ayrılması illa sound’a etki edecektir. Vokaller hakkındaysa konuşmaya lüzum bile görmüyorum. Bir gün Julien bu grubu bırakırsa o gün Benighted bitmiş olacak ve hala şu herifin psikiyatri hastahanesinde çalıştığına inanamıyorum. :D
Saf hayvanlık… Eskiden az da olsa melodi falan olurdu, bu albümde grubun grind yanı daha çok ortaya çıkarılmış gibi, davullar da çılgın atıyor. Eski albümlere birkaç şarkı hariç pek hakim olmadığım için karşılştıramayacağım ama buna bayıldım.
Ben beğenmedim, öyle kötü, böyle rezalet diyebileceğim bi albüm değil ama içim atmadı bi türlü. Tekdüze buldum ben albümü; aralara içleri kıpırdatan riffler sıkıştırsalar hem dinleyeni rahatlatır, hem de farklı bi tat katar ve o zaman albümün havasını çok değiştirirdi. Coverlar yine tahmin ettiğim gibi hayvani.
Benighted’ın en iyi zamanları geçti. Asylum Cave ve Icon en iyi albümleriydi daha sonra standart işler yapmaya başladılar. Grubu dinlemek isteyen bu iki albümü dinlesin, gerisi vakit kaybıdır
albüm baya iyi ama Carnivore Sublime kadar değil bence. Benighted gerek hardcore, gerek black metal gibi türlerden beslendiği sürece ekstrem müzikte zirveye oynamaya müsait bi grup ama Cattle Decapitation veya Anaal Nathrakh ayarına gelebilmesine ihtimal vermiyorum.
bir de “cover’ladıkları şarkıların orijinallerini alaşağı ediyorlar.” kısmında MARDUK adamı fena üzer. aman dikkat.
27.02.2017
@ismail vilehand, Kimse Cattle Decapitation ayarına gelemez :)
‘Ayrıca Benighted’ı önererek sağda solda şekil yapabilirsiniz, denendi ve onaylandı’
hakkaten sözün bittiği yer…beynim yandı…
27.02.2017
@P L A G U E, Ufak bir latife diyelim :)
Şimdilik çıktığı günden bu yana 2-3 kere çevirdim ve gram yorulmadan dinledikce dinleyesim geliyor. Ama Carnivore Sublime’nin yanında tek eksiği “Spit” tarzı hit bir parçanın olmamasıydı. Enstrümanlara gelirsek tamam Roman baya müthiş iş başarmış ama ister-istemez insan Foley’in hayvanlıklarını özlüyor. Bu arada artık kaç yıl sonra gelecek bilmiyorum ama gelecek albüm beni çok meraklandırıyor. Çünkü, Olivier Gabriel gibi gruba yıllarını vermiş birinin gruptan ayrılması illa sound’a etki edecektir. Vokaller hakkındaysa konuşmaya lüzum bile görmüyorum. Bir gün Julien bu grubu bırakırsa o gün Benighted bitmiş olacak ve hala şu herifin psikiyatri hastahanesinde çalıştığına inanamıyorum. :D
Saf hayvanlık… Eskiden az da olsa melodi falan olurdu, bu albümde grubun grind yanı daha çok ortaya çıkarılmış gibi, davullar da çılgın atıyor. Eski albümlere birkaç şarkı hariç pek hakim olmadığım için karşılştıramayacağım ama buna bayıldım.
Ben beğenmedim, öyle kötü, böyle rezalet diyebileceğim bi albüm değil ama içim atmadı bi türlü. Tekdüze buldum ben albümü; aralara içleri kıpırdatan riffler sıkıştırsalar hem dinleyeni rahatlatır, hem de farklı bi tat katar ve o zaman albümün havasını çok değiştirirdi. Coverlar yine tahmin ettiğim gibi hayvani.
bu albüm eroin gibi. çıktığından beri dinledikçe dinleyesim geliyor. önceki iki albümden daha çok yakaladı beni.
Benighted’ın en iyi zamanları geçti. Asylum Cave ve Icon en iyi albümleriydi daha sonra standart işler yapmaya başladılar. Grubu dinlemek isteyen bu iki albümü dinlesin, gerisi vakit kaybıdır