Endüstriyel black metal denince akla gelen birkaç gruptan biri olmak, belli ki ABORYM’in artık arzuladığı bir şey değil. “Kali Yuga Bizarre”, “Fire Walk with Us” ve “With No Human Intervention” ile önemli işler sunan, “Generator” ile adından epey söz ettiren İtalyan grup ABORYM, “Dirty”yle de devam ettirdiği endüstriyel black metal sound’unu yeni albümü “Shifting.negative”de belli ki değiştirmeye karar vermiş.

Hem de öyle bir vermiş ki…

Grupların kariyerleri içerisinde farklı sound’lara kayması, farklı yollara sapması, her zaman için metal dünyasını en çok meşgul eden konulardan biri olmuştur. Bu tarz durumlarda, çok çok büyük oranda “eski güzel günler” özlenir, gruplar yeni türleri içinde ağızlarıyla kuş tutsa da belli kesimlere yaranamazlar.

ABORYM’in durumunu farklı kılansa, sapılan yeni sound’la yaratılan bu mevzubahis albümün son derece kötü olması.

“Shifting.negative” ciddi anlamda kötü bir albüm. Doksanlardaki MARILYN MANSON, RAMMSTEIN ve özellikle de NINE INCH NAILS’e sırtını dayayan, hatta bu üç grubun müziğini taklit etmeye çalışan, bir dolu konuk barındırmasına rağmen epey tek boyutlu, lütfen bitsin artık dedirten şarkılarla dolu, çok sıkıcı bir albüm. Sert tonlar karşımıza çıksa da olayın black metal tarafını tamamen iptal eden ABORYM; yaratıcılıktan uzak, sulandırılmış, baydıkça bayan şarkılara itinayla imza atmış. Grubun endüstriyel ve elektronik tarafını sevenlerin belki bir şeyler bulabileceği albüm; ABORYM’i ABORYM yapan çok fazla şeyi boşlaması ve en kötüsü de “başka bir şeylere özenmesi” dolayısıyla karaktersiz, tatsız, hiçbir ilham vermeyen bir albüm olarak karşımızda duruyor.

Prodüksiyon namına başarılı bir iş olduğunu, nedendir bilinmez 2. sıraya konan ve bu sebeple daha ilk andan tüm dinamizmin ağzına sıçan Precarious’la gösteren “Shifting.negative”; zaten grubun üstünde eğreti duran bu NIN tavrını “İnsanları öldürmeye başlasaydım, hiçbiriniz kalmazdınız” gibi derin sözlerle daha da dibe götürüyor.

Belki birileri çıkıp albümün yapmak istediği şeyde başarılı olduğunu ve ABORYM’in önceki karakterinden bağımsız düşünülmesi gerektiğini söyleyebilir ve bu da gayet kabul edilebilir olur. Ancak sorun şu ki albümü dinlerken her şarkıda ayrı bir sıkıcılık, ayrı bir “of ya gerçekten bunu mu yaptınız…” isyanı, ayrı bir fikir bulamamazlık yaşayan bir insan olarak, bir dolu şarkıdan oluşan koca bir albümde biraz olsun “hmm bak bu iyiymiş” diye düşünmemiş olmam, albümün gayet objektif bakıldığında da kötü olmasının önüne geçemiyor.

Aşırı bayıklığına rağmen 50 dakikaya yaklaşan bir de süresi olan “Shifting.negative”, kötü albüm eleştirisi yazmanın zevkini çıkarma fırsatı vermeyecek kadar bayat, sası, heyecansız bir albüm. MARILYN MANSON ve NINE INCH NAILS’in köpeğiyseniz ve bu ikiliyi taklit etmeye çalışan çok bayık bir albümünü bile dinleyecek kadar boş zamanınız varsa, ABORYM’in geçmişi adına gerçek bir abominasyon olan yeni albümü “Shifting.negative”i dinlemeyi düşünebilirsiniz.

Ama yapacak biraz daha önemli herhangi bir işiniz varsa; mesela sağ kolunuzda toplam kaç adet kıl olduğunu saymayı planlıyorsanız, yahut 19 litrelik damacana suyu çay kaşığıyla içip bitirmek gibi bir hedefiniz varsa, bu albümü dinlemek yerine bu iki uğraşa girişebilirsiniz. Daha az sıkıcı olur mu bilmem, ama özellikle de ABORYM’in öncesine hakimseniz sizi daha az sinirlendireceği kesin.