Kanadalı grupların ilginç bir çekiciliği var diye düşünüyorum. Belki hem ABD’nin hem de Kuzey’in özelliklerini taşımasından, belki de hayatımın en güzel yıllarından birini orada geçirmiş olmamın verdiği pozitif ayrımcılıktan… Her ne olursa olsun, kesin olan bir şey varsa o da kaliteli metal grubu çıkarma konusunda Kanada’nın epey iyi bir istatistikle oynadığı.

Konu Kanada ve thrash metal olduğunda akıllara elbette ki ANNIHILATOR, RAZOR, VOIVOD, SACRIFICE, EXCITER, SLAUGHTER gibi isimler geliyor. Dikkat edileceği üzere bu grupların tümü seksenlerin ortalarından itibaren ortalarda olan ya da bir yerlerde pes etmiş oluşumlar. Elbet benzer durumlar pek çok ülkede yaşanıyor ve bu noktada imdadımıza retro thrash yetişiyor.

İşte TERRIFIER adlı çılgınlar bu noktada hayatımıza giriyor.

TERRIFIER, son zamanlarda duyduğum en iyi, eğlenceli, gaz, yaratıcı ve teknik olarak da etkileyici retro thrash metal gruplarından biri, bazı açılardan belki de birincisi. Dinleme şansı bulamadığım ilk albümünü 5 yıl önce çıkaran grubun şu anda bahsetmekte olduğum ikinci albümü çıkalı sadece 11 gün oldu. Albümün 11 gündür Spotify’a konmamasından dolayı 11 gündür hayata karşı yarattığı isyan bayrağı açmış durumdayım.

TERRIFIER çok canlı, yırtıcı, şiddetten uzak bir thrash metal yapıyor. Şarkı sözlerinin bazısı Gerçeğe Çağrı, bazısı Barbar Conan’la ilgili olsa da, grupta crossover’sal bir içelim eğlenelim, kaykaycı gençlik, yaşasın yavşaklık türevi bir tat yok. Enstrüman performansı olarak manyaklar gibi yardıran ve özellikle gitar şhov yapan solo gitaristiyle öne çıkan TERRIFIER; yazdığı riflerin gücüyle de müziğini epey bir kaslı hâle getiriyor. Albümü dinlerken bodoslama dümdüz cıgıcıgı bir thrash’ten ziyade; içi dolu, zengin ve buna rağmen atar dozu gayet kıvamında bir grup dinlediğinizi hissediyorsunuz.

Bunun yanına eklenen yırtıcı nazal thrash metal vokali ve fırsat bulduğu anlarda blast’e de girişen davulcuyu da ekleyince, karşımıza bir bütün hâlinde yardıran bir grup çıkıyor. Tüm bunlar arasında TERRIFIER’ı benzerlerinden ayıran bir numaralı unsur nedir diye sorarsanız, bu soru da çok net şekilde “sololar” diye cevaplanabilir. Çok iyi yazılmış ve icra edilmiş bu sololar, TERRIFIER müziğini ciddi anlamda çok iyi zenginleştiriyorlar.

Müziğinin şenlikli ve cayır cayır hâli dolayısıyla çok da didik didik edilecek bir yanı olmadığını düşündüğüm TERRIFIER’ı; EXODUS, TESTAMENT, KREATOR, DESTRUCTION, NUCLEAR ASSAULT, ilk dönem METALLICA gibi nefis şeyleri seven herkese öneririm. Albümü Bandcamp’ten dinleyin; zaten thrash metale karşı bir yakınlığınız varsa bir dinleme yetmeyecektir ve Bandcamp sizden artık albümü satın almanız gerektiğini söyleyip daha fazla dinletmeyene dek dinlemeniz olası, kendimden biliyorum.