Oğuz Sel

2016’nın sonlarına doğru gelirken gerçekten çok kaliteli parçalarla dolu albümler adeta yağmaya devam ediyor. “Amerikalı gruplar black metal mi yapabilirmiş canım?” önyargımı uzun zaman önce toprağa vermiş olduğuma sevinmemi sağlayacak tek kişilik gruplardan Mare Cognitum da, lirik açısından kozmik meselelerle ilgilendiği “Luminiferous Aether”i bu yıl bizlerle buluşturuyor.

Atmosferik black metal gönüllüsü olan ve tüm enstrümanları layıkıyla kullanan Jacob Buczarski kişisinin elinden çıkan albüm, türün gerektirdiği atmosferin bolca “wet reverb” kullanmaktan ibaret olmadığını gösteriyor. İyi melodi ve vurucu rif denildiğinde akan suları durduran yapıya sahipseniz, albümün, daha ilk parçasından itibaren sizi avuçlarının içine alabileceğini söyleyebilirim rahatlıkla.Zira henüz giriş olmasına rağmen yaklaşık 9 dakikalık ilk parça, sizi liriklerin dert edindiği uzayın derinliklerine anında ışınlayıp uzay boşluğundaolduğunuzu her an anımsatıp nefessiz kalmanıza neden olurken, yine uzay boşluğunda olduğunuzu ve bu ortamda ses duyamamanız gerektiğini size unutturup melodi ve rif sarmalı arasındaki çözümsüzlüğünüze kıs kıs gülüyor.

Kimi parçalarda hızlı blast beat’lerle rutine bağlayan şarkılar, çok katmanlı gitar ve atmosfere belli belirsiz katkıda bulunan klavyelerle öylesine çeşitlilik arz ediyor ki, uzun uzadıya süren şarkılar (gerçekten uzun)aşırı derecede akıcı hale geliyor. Bunda şarkı kompozisyonlarının da büyük payı var ve şarkıların bir yerlerinde rastladığınız rifler tekrar etsin diye kimi zaman kendinizi sıkıntılı hallerde bile bulabiliyorsunuz. Hatta ben zaman zaman parçaları geriye bile sardım sırf aynı rifleri tekrar işiteyim diye.

Başlarda da bahsettiğim üzere türün gerekliliği gibi görülen ama başarısız şarkı yazımı, trafik ve vurucu melodi/rif birlikteliği olmaksızın bana göre kuru gürültüye dönüşen bol reverb’lü kimi atmosferik black metal albümlerinin aksine “Luminiferous Aether”de bir gariplik ve bilinmezlik var; evet doğru kelime bilinmezlik.Olumsuzluk kötüdür ama bilinmezlik daha da kötüdür diye bir söz var zihnimde, lirikleri bir kenara alırsak Mare Cognitum’un yaptığı müzikte ciddi anlamda bilinmezlik mevcut.

Dinlerken sizi ne üzüyor, ne korkutuyor, ne de başka bir his yaşatıyor; sadece o bilinmezliğin içine çekiyor. İşte uzay, atmosfer, yıldızlar, kozmik güçler vesaire de böylece güç kazanıyor ve şarkılar hakikaten alabildiğine albenili hale geliyor tam da bu nedenle. Yani diyeceğim o ki, reverb kötü değildir ve fakat doğru kullanıldığında iyidir ve bunu Jacob Buczarski isimli arkadaş oldukça iyi kullanıyor.

Bu türe ilgili olan dinleyicilere rahatlıkla tavsiye edebileceğim albüm, tek kişilik grubun diğer albümlerinin arasında belki en iyisi olarak öne çıkamıyor ancak 2016 yılı içerisinde ortaya konan sağlam, dinlenesi, üzerine kafa yorulası albümler arasına rahatlıkla giriyor. Gözlerinizi kapatıp uzayın karanlığına 50 dakikayı biraz aşan bir süreyle yolculuk yapmayı arzu ederseniz, Mare Cognitum ve gerçek anlamda fantastik albümü “Luminiferous Aether”i dinleyebilirsiniz.